4 miesiące cz.5

-To jedziemy do Krasów tak?-Rafał był podekscytowany tym wszystkim.

-No ba!!-zaczęłam się śmiać- Muszę załatwić samochód, nie...

-No fakt.....

Po jakimś czasie dotarliśmy na miejsce. Całe szczęście samochód Andrzeja stał na podwórku co oznaczało, że jest w domu. Zaparkowalismy na krawężniku i wysiedliśmy z samochodów. Brakowało mi tych okolic. Dawno tutaj nie byłam. Aż dwa tygodnie temu.... Tak to już bywa, gdy u kogoś jest się kilka razy w tygodniu a potem ma się dwu tygodniową przerwę. Staneliśmy pod drzwiamy i zadzwoniliśmy do drzwi.

-Myślisz, że Błażej wygra i będzie twoim prawnym opiekunem?- zapytał nie stąd nie stamtąd Rafał

-Jeśli nie wygra to nie wiem jak sobie poradzę- odpowiedziałam dość senstownie- Nie chciałabym mieszkać u kogoś innego. Właśniwie... Jak nie u niego to chciałabym mieszkać jeszcze u paru innych osób ale nie chce się im narzucać.-Byłam zakłopotana o to co zapytał. Zwykle nie mieszkał się w tego typu sprawy.

Zapadła głucha cisza. Ta cisza trwała do czasu aż Andrzej otworzył nam drzwi.

-Cześć- przywitał nas pozytywnie Andrzej.

-No siema Endriu- Lubiałam tak do niego mówić. Dosłownie wepchałam się w drzwi i weszłam do kuchni. Usiadłam na krześle i zaczęłam jeść ciastka, które były na stoliku. Za mną weszli chłopacy.

-To co się stało?-Andrzej oczywiście musiał coś przewidzieć.... Jak to on.

-Potrzebuję samochód- zaczęłam od tego.-Wiesz znowu się wkopałam w kolejną rzecz w szkole. Wkopałam się w zrobienie samochodu na rajd i wogóle.

-Nie ma sprawy.-Od razu się zgodził- Może śnieżynka?

-Serio?-zaskoczył mnie i to bardzo- Na serio się tak szybko zgodziłeś?

-No tak...- Był zdziwiony, że się zaskoczyłam- Nie widziałaś jak ona wygląda...

-No to sprawa załatwiona- uśmiechnęłam się.

-Idę do ubikacji i możemy jechać.- powiedział Rafał. Chyba od dawna mu się zbierało do toalety. Andrzej odczekał, aż Rafał będzie w "bezpiecznej odległości".