seria limitowana

nigdy nie wyglądam porozumienia by zapomnieć

na wolność prostoty spojrzenia

tak czekam zostać sam

samotność ma otwarte dłonie

zabiegam o powierzchowność

i młodość

tak liczę na samotne zostanie

i moje trzewia na bezdechu

zabiegam o dom

spokój na bujanym fotelu

a to ucieka czego nawet nie ma w rzucanym cieniu

tak tęsknię za samo zostawaniem

odejdę za wszystkimi po ciemnej stronie Księżyca

wszyscy żyjący mną

odrodzą się

i sam rzucę się zamiast cienia

sam dostępując spoczynku

nie dowiesz się

kiedy zapomnę pamiętać