seria limitowana - 1 -

przytargałem krzyk mody

boczący się zalotnie z empiku

wstrzymał oddech zaparowanej witryny

odkrytej publicznie

zaryglowane wrota

stały otworem do domy

zastawionego łanem chleba

zaduch wieczornej burzy

osiadł pod stopy

unikające własnej wędrówki

wyjałowiony z chęci zrozumienia

odstręczający innych od wspólnego życia

znów arytmia zawrzała

nie muszę z nikim lawirować