Poprzednie części: seria limitowana
seria limitowana 7
Nikt ciebie nie odnajdzie
w gejzerze endorfin
nikt ci nie da
takiej przyziemnej rozterki
abyś nie doświadczył
aż tyle rozkoszy świata
by w mdłym świetle
dostrzec swoje zbawienie…
Nie widzisz, noc
wciąż odchodzi
jutro tak samo
choć dziś niepodobne jej oblicze
oby powstało ze zgliszczy
przypomną zapomniane
przeto już umarło
tysiące razy w każdym dniu…
Sabotuj w sobie
nadzieje rozbujałe
uśpij zamiary
niech pokołyszą się jak kwiat
i pod ciężarem
starego lęku
zrezygnuj z biegu
by cicho czekać na kres…
Komentarze (2)
Stymuluj i... uśpij?
Zaimkoza: ty, tego, w sobie. w tym, w każdym... niedopracowany wiersz.
2.
niewybaczalne błędy.
Dziękuję za wizytę.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania