Pomieszane Uczucia XI

Następnego ranka wstałam, ubrałam się i poszłam się przewietrzyć. Zostawiłam telefon, portfel i wszystkie inne zbędne rzeczy w domu. Po godzinie wróciłam do domu. Paweł ubrany jeździł po domu. Wydawało się jakby był zdenerwowany:

- Gdzie byłaś?! U tego dupka?!- krzyknął

- Co? O czym Ty mówisz? - spytałam zdziwiona

- Spałem sobie, ale obudził mnie Twój telefon. Cały czas powtarzał się sms więc postanowiłem go odczytać żeby iść dalej spać. A od kogo był sms?! Od jakiegoś Przemusia! O treści "Cześć mała! Jestem właśnie w tym klubie co się poznaliśmy. Może byś wpadła i pogadalibyśmy? Dawno się nie widzieliśmy. Pozdrawiam Przemuś" - mówił zdenerwowany

- Od jakiego Przemka? - stałam jak wryta

- No to ja się pytam kurwa jakiego!

- Aaa tego Przemka. Pamiętasz jak byliśmy wtedy w klubie "Gwiazda 69" przed wypadkiem? Ty piłeś z chłopakami a ja z Olą. Wtedy jej powiedziałam, że mi się podobasz no i potem my wyruszyłyśmy na parkiet i żebyś Ty był zazdrosny flirtowałam z tym Przemem. Dałam mu swój numer telefonu, przytulaliśmy się i w ogóle no i potem jechaliśmy i mieliśmy wypadek. I od tamtej pory się do mnie nie odzywał. Nie wiem dlaczego teraz się odezwał - mówiłam

- No tak. Pewnie u niego byłaś

- Tak kurwa teleportowałam się na drugi koniec miasta do tego zasranego klubu w godzinę! Ale teraz powiedziałeś...

- No to gdzie byłaś?!

- W Dupie! - krzyknęłam i poszłam do łazienki. Może i źle postąpiłam, ale jego oskarżenia były bezpodstawne. Nie miałam za gorsz wyczucia. Weszłam po kilkunastu minutach do salonu. Paweł znów przeze mnie płakał:

- Kochanie, przepraszam - podchodziłam do niego

- Nie masz za co. To Twoje życie i Twój wybór - mówił ubierając kurtkę

- Ej co robisz? - spytałam

- Idę na spacer - odparł i wyjechał z domu. Bezradna siadłam na łóżko.