Psychopata i wilk rozdział 9

Rozdział 9

Gdy wróciła mi przytomność ,zauważyłam, że jestem w swoim pokoju, a obok mnie na podłodze leży miska z zimną wodą ( miałam na głowie złożony malutki ręcznik)

Chwile później drzwi się otworzyły i do pomieszczenia wszedł Axel.

- Nareszcie się obudziłaś.- Powiedział zmieniając opatrunek na moim prawym barku.

- Ile spałam ?- Spytałam.

- Cztery dni.- Odparł.

Wyglądał na przygnębionego.

- Co się właściwie stało ?- Nie wiem czemu, ale czułam, że on to wie.

Dopiero teraz zauważyłam, że Axel ma pełno zadrapań i kilka opatrunków.

- Zaatakował cię wilk.

- Jesteś pewny ?- Byłam pewna na sto procent, że to nie był zwykły wilk.

- Świadczą o tym ślady po ugryzieniu.- Mówiąc to wskazał na mój bark.

- Ale ja widziałam wilkołaka !- Krzyknęłam, a on natychmiast zakrył mi usta swoją dłonią.

- Nie drzyj się tak.- Powiedział szeptem.

- Ale czemu ?- Odepchnęłam jego dłoń.

- Rodzina Naritix to zwykli ludzie, którzy nie wiedzą o wielu rzeczach i nigdy nie powinni się dowiedzieć.

- Dlaczego powiedziałeś ,, zwykli ludzie” ?- Pierwszy raz bałam się odpowiedzi.

- Nie przywidziało ci się.- Mówiąc to zamknął drzwi od pokoju.- Zaatakował cię wilkołak.

- Niezbyt cieszy mnie ten fakt.- Westchnęłam.- Ale dalej nie rozumiem.

- Byłaś nieprzytomna…- Zaczął mówić Axel.

- Cztery dni.- Dokończyłam za niego.

- Właśnie.- Potwierdził.- Wiesz co się stanie, gdy kogoś ugryzie wilkołak i ta osoba przeżyje ?

- Przemieni się w wilkołaka podczas pełni.

- Tylko w mitach i legendach.- Mówiąc to patrzył mi w oczy.- Tak naprawdę może przemienić się w wilka w każdej chwili, a w wilkołaka każdej nocy.

- A co z pełnią ?

- Wtedy ich moc rośnie ze zdwojoną siłą.

- Więc jestem…- Nie mogłam w to uwierzyć.

- Jesteś jedną z nich.- Dokończył Hartix.

- Ż- żartujesz, prawda ?

- Nie.- Odparł.

- Skoro ja jestem wilkiem to kim ty jesteś ?- To pytanie go zaskoczyło.

- Naprawdę chcesz wiedzieć ?- Spytał z powagą.

- Tak.

- Jestem pół wampirem, pół wilkołakiem i mam podwójną osobowość, w której jestem psychopatą. To ja cię uratowałem, a przy tym prawie zabiłem.- Gdy to mówił jego oczy z intensywnie niebieskich zmieniły się na krwiste. To były te same oczy co wtedy.