LBnP 0 - Prawdziwy Powód

nagranie #193 Audiodziennika Marka Woodsa

To było do przewidzenia, że pierwsza w historii ludzkości wyprawa na Marsa zakończy się niepowodzeniem – pierwsze wersje wszystkiego są gówniane. W wyniku błędów konstrukcyjnych i obliczeniowych, które uwidoczniły się dopiero, gdy misja była już w trakcie realizacji, nasz prom rozleci się zanim dotrze do powierzchni Czerwonej Planety – a jeśli przetrwa tak długo, to się o nią rozbije.

No cóż, znaliśmy ryzyko.

Robimy teraz różne rzeczy. Niektórzy się modlą. Pewna grupa gorączkowo usiłuje zapobiec katastrofie, z serca im kibicuję, ale w to nie wierzę. Poza tym wolę umrzeć szybko niż powoli, a wydłużenie naszej agonii to może być szczyt ich osiągnięć.

Zadowolę się przejściem do historii.

A teraz żegnajcie, wyimaginowani odbiorcy, chcę spędzić ostatnie chwile z moimi towarzyszami, którzy zdołali jeszcze zachować spokój.

– To… jaki był prawdziwy powód, że zgłosiliście się na tę wyprawę?

– Jak to „prawdziwy”?

– No, dlaczego naprawdę chciałeś tu być. Nie pierdol, że ty na serio do tych dziennikarzy o tej chwale ludzkości i zapisaniu się w historii.

– …

– Dobra, to ja zacznę. Ziemia jest strasznie głośna. Liczyłem, że na Marsie wreszcie będę miał święty spokój, żeby napisać książkę, którą noszę w sobie od tylu lat.

– Oo, a jaki tytuł?

– Pamiętnik erotomana.

– …

– …

– No co?! Mogę sobie pisać o czym chcę. Poza tym byle pamiętnik erotomana będzie zdychał na półkach księgarni, a Pamiętnik Erotomana z Marsa każdy będzie chciał przeczytać! Może nawet film nakręcą… nakręciliby… gdybym przeżył, by to napisać…

Axel współczująco klepnął Franka po ramieniu.

– Dobra, dość o mnie. Axel? Masz coś do dodania? Jak widzisz, nikt nie ocenia.

Axel milczał krótko, ale intensywnie. W końcu:

– Mam fetysz Marsa.

– …

– …?

– No, w sensie… mam problemy w tej sferze całe życie. To pewnie sprawa dla lekarza raczej, ale… kiedy myślałem o Marsie, patrzyłem na jego obrazy z kosmosu i tak dalej, to było jakoś łatwiej… wciąż nie, ale blisko. Więc pomyślałem, że może mam fetysz Marsa czy coś i jak się na nim znajdę, to w końcu uda mi się...

– Axel, ale ty zdajesz sobie sprawę, że cała załoga to mężczyźni? Więc z kim chciałeś…

Axel patrzył prosto przed siebie, nawet nie drgając, choć zrobił się czerwony jak piwonia.

– Aaaa, rozumiem. Okej.

– No dobra, Mark. Twoja kolej. Jaki jest twój prawdziwy powód? TERAZ ALBO NIGDY!!!

Nie było to kłamstwo. Kiedy mówił, statek zatrząsł się w posadach – pozostali na swoich miejscach tylko dlatego, że kurczowo trzymali się poręczy. Które też nie były wieczne, a wstrząsy nie słabły. Ich głosy tonęły w kakofonii mechaniczno-elektroniczno-rozpaczliwych dźwięków. To naprawdę ostatni moment…

– NO DOBRA! MAM NAPRAWDĘ WALNIĘTĄ BYŁĄ I INNA PLANETA TO JEDYNE MIEJSCE, GDZIE NIE BĘDZIE W STANIE MNIE WYSTALKOWAAAĆ!

Cisza.