Kambion#1 - Prolog

„Jeśli kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego,

bo człowiek został stworzony na obraz Boga”

Księga Rodzaju 9,6

Zstąpiły na Ziemię, by utrzymać na niej ład, by pomagać ludziom i im służyć. Niektóre z nich przybrały ludzką postać, żeby tego dokonać, więc nigdy nie wiesz, kiedy spotykasz ich na swojej drodze. Niby powstały z Miłości, są częścią samego Boga, jednak gdy wśród ludzi pojawiają się potomkowie demonów, nie znają litości. Same wprowadzają zamęt i zniszczenie, do którego nie wolno im było dopuścić. Krzywdzą. Ranią… A nawet zabijają.

Zdarzają się aczkolwiek wyjątki i osobiście znam jeden z nich.

Urodziłam się jako odmieniec i jestem odmieńcem wśród odmieńców. Ten świat nie widział jeszcze tak ludzkiego demona co ja. To właśnie moja ludzka natura uczyniła ze mnie kompletnego wyrzutka; nie pasuję ani do Piekła, ani do Nieba. Jestem jedynym demonem, który dostąpił szansy zbawienia. Mogłabym czuć się z tego powodu odrzucona i samotna, gdyby nie on…

Przyszedł, by mnie zabić, a uratował mi życie.