Miniaturki

woda ta jest całkiem czysta

ona w szmatce co ciemniejsza

chociaż woda przezroczysta

*

to nie żadna wielka sztuka

gdy daje sera kochać kruka

*

powiedział idiota

do kolegi głupka

wygońmy odmieńca

parszywego czubka

*

był taki smutny

był taki biedny

gdy to minęło

zaczął być wredny

*

skoczył samobójca

z pięterka pierwszego

zleciał na drugiego

zabili trzeciego

*

kitował ludzkie łany

teraz on zakitowany

*

lepiej pełny naparstek

od wiadra pełnego

niż pusta cysterna

bez sensu wszelkiego

*

nie szata zdobi człowieka

ale także

*

taka ludzka natura

czasem wiele zmienia

gdy po kształcie dymu

kształt komina ocenia

*

czuł się bez winy

kamieniem rzucił

kamień stał się bumerangiem

na glebę go rzucił

*

ciągle się wywracał

łaził on po górach

nie patrzył gdzie idzie

bo miał głowę w chmurach

*

nie wszystko się zaczyna

ale wszystko się kończy