Poprzednie części: Z cyklu „Piękne wiersze” – Zamknięta dłoń
Z cyklu „Piękne wiersze” – Czarne i dające radość
hebanowe latacie koło twarzy
skrzydełka strącają łzy
piękne wzruszyłyście
wraz z wami nadeszła wiosna
promyki zza chmur rozweseliły
tańczyłyście i goniłyście zefirek
nie widzę melancholii patrząc w lustro
roztrzaskała się na setki kawałków
pokonałem zaburzenie
wcześniej przypominałem cień
znowu stałem się radosny
dziękuję
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania