Poprzednie części: LBnD 21- Ogłoszenie

LBnD 34 — Złoto masz?

Stangret! — zawołał Anatol.

Na jego krzyk dziad na dorożce przypominający grzyba, któremu wyrosły ręce i nogi, zatrzymał konie.

— Dokąd? — zapytał woźnica.

— Czy to prawda, że potraficie zawieźć, gdziekolwiek klient sobie zażyczy? — wyszeptał Anatol drżącym głosem.

Dorożkarz przegonił jednookiego psa, by nie podsłuchiwał.

— To zależy od celu, powodu, rzecz jasna objętości portfela.

Mężczyzna zapłakał oraz chwycił za płaszcz stangreta.

— Zabierz mnie do przeszłości, piętnastego lutego zeszłego roku, błagam. Muszę pożegnać pewną osobę. — mówił blady.

Dziad odepchnął Anatola.

— Złoto masz? — dopytywał woźnica.

Anatol pokiwał przecząco głową, więc stangret go opluł i odjechał.

Komentarze (13)

Piotrek P. 1988 dwa lata temu

Bardzo ciekawe opowiadanie. Brzmi jak fragment większego utworu. Takiego, w którym zdarzają się podróże w czasie, jak i wyprawy do niezwykłych, fantazyjnych, tajemniczych krain, pełnych przygód, dziwnych postaci oraz magicznych stworzeń.
5, pozdrawiam :-)

Vincent Vega dwa lata temu

Dziękuję bardzo, może rozwinę historię. :) Pozdrawiam

Trzy Cztery dwa lata temu

Mocna, wyrazista, bardzo smutna historia. Dorożkarz jak grzyb (!), przeganiający podsłuchującego, jednookiego psa od razu śmierdzi złością i podłością. Podejrzliwy, cuchnący typ.

Chciałam napisać, że jeśli chodzi o wożenie, piszemy zawieźć, przez ź (wozić - zawozić, zawieźć), a nie przez ś, jak u Ciebie. Ale pomyślałam, że może bawisz się słowem "zawozić", zamieniając je na "zawodzić" w kontekście "złej dorożki", która powinna służyć do zawożenia, a służy do zawodzenia. Rozczarowuje, przynosi ból.

"Czy to prawda, że potraficie zawieść..." Potrafią. Bo pieniądze (złoto!) stały się ważniejsze niż cokolwiek. Zamieniły ludzi w grzyby.

Te niby błędy działają podprogowo, ale i bez nich byłoby OK.

"Zawieść mnie do przeszłości..." Tu też o zawodzie. O niespełnieniu tu i teraz, i wtedy i tam. Możliwe, że tam był ktoś umierający, komu bohater chciał powiedzieć jeszcze kilka słów. Lecz nie zdążył.

Vincent Vega dwa lata temu

Dziękuję bardzo za przeczytanie, zabieg trafnie zauważony, ale chyba jednak poprawię, by nikogo nie mylić. Pozdrawiam :)

Dekaos Dondi dwa lata temu

Vincent Vega↔Tekst taki, że można pokombinować:)↔Stangret przegonił psa, by nie podsłuchiwał. Zatem nie chciał mieć światka rozmowy. Dlaczego?↔Później rzekł: "To zależy, od celu... '' Czyli przy końcu, Anatol na pytanie:" Złoto masz"?
mógł rzec: jest w przeszłości. No ale, musiałby skłamać, a tego widocznie nie chciał... i tak by można, na różne sposoby...
A swoją drogą, w polskim wyrazie: złoto→jest wyraz: zło.↔Ciekawe, czy to przypadek?
Pozdrawiam:)↔%

Vincent Vega dwa lata temu

Dziękuję bardzo i pozdrawiam.

Bajkopisarz dwa lata temu

Świetne :) Aż żal, że Anatol jednak nie miał dość pieniędzy, by Dziad zawiózł go w przeszłość. Zapewne jednak było ty pytanie-wymówka. Cena za niemożliwe musi być niemożliwa do zapłacenia. Ostatecznie nie chodzi o to, żeby coś zrobić, tylko sprawiać wrażenie, że się może.
A jednooki pies? Jaka rolę ma w tej historii? Może żadną, ale znakomity szczegół, robiący robotę.

Vincent Vega dwa lata temu

Dziękuję bardzo za przeczytanie i pozdrawiam.

kikimora dwa lata temu

Tekst bardzo do mnie przemówił, a Twoja pomysłowość jest niewyczerpana. Pozdrawiam.

Vincent Vega dwa lata temu

Dziękuję bardzo i pozdrawiam.

LBnDrabble dwa lata temu

Witamy kolejne stosłówek w Bitwie! Życzymy dobrej zabawy

Literkowa

LBnDrabble dwa lata temu

ZAPROSZENIE!
Rozpoczynamy głosowanie. Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Głosujemy do 31 października /niedziela/ godz. 23.59
Dziękujemy za udział i zapraszamy do zagłosowania.
Literkowa

Pan Buczybór dwa lata temu

nawet na skraju desperacji bez pieniędzy się nic nie zdziała. Okrutne, ale podobno nic nie ma za darmo

Piotrek P. 1988 dwa lata temu
Bardzo ciekawe opowiadanie. Brzmi jak fragment większego utworu. Takiego, w którym zdarzają się podróże w czasie, jak i wyprawy do niezwykłych, fantazyjnych, tajemniczych krain, pełnych przygód, dziwnych postaci oraz magicznych stworzeń.
5, pozdrawiam :-)
Vincent Vega dwa lata temu
Dziękuję bardzo, może rozwinę historię. :) Pozdrawiam
Trzy Cztery dwa lata temu
Mocna, wyrazista, bardzo smutna historia. Dorożkarz jak grzyb (!), przeganiający podsłuchującego, jednookiego psa od razu śmierdzi złością i podłością. Podejrzliwy, cuchnący typ.

Chciałam napisać, że jeśli chodzi o wożenie, piszemy zawieźć, przez ź (wozić - zawozić, zawieźć), a nie przez ś, jak u Ciebie. Ale pomyślałam, że może bawisz się słowem "zawozić", zamieniając je na "zawodzić" w kontekście "złej dorożki", która powinna służyć do zawożenia, a służy do zawodzenia. Rozczarowuje, przynosi ból.

"Czy to prawda, że potraficie zawieść..." Potrafią. Bo pieniądze (złoto!) stały się ważniejsze niż cokolwiek. Zamieniły ludzi w grzyby.

Te niby błędy działają podprogowo, ale i bez nich byłoby OK.

"Zawieść mnie do przeszłości..." Tu też o zawodzie. O niespełnieniu tu i teraz, i wtedy i tam. Możliwe, że tam był ktoś umierający, komu bohater chciał powiedzieć jeszcze kilka słów. Lecz nie zdążył.
Vincent Vega dwa lata temu
Dziękuję bardzo za przeczytanie, zabieg trafnie zauważony, ale chyba jednak poprawię, by nikogo nie mylić. Pozdrawiam :)
Dekaos Dondi dwa lata temu
Vincent Vega↔Tekst taki, że można pokombinować:)↔Stangret przegonił psa, by nie podsłuchiwał. Zatem nie chciał mieć światka rozmowy. Dlaczego?↔Później rzekł: "To zależy, od celu... '' Czyli przy końcu, Anatol na pytanie:" Złoto masz"?
mógł rzec: jest w przeszłości. No ale, musiałby skłamać, a tego widocznie nie chciał... i tak by można, na różne sposoby...
A swoją drogą, w polskim wyrazie: złoto→jest wyraz: zło.↔Ciekawe, czy to przypadek?
Pozdrawiam:)↔%
Vincent Vega dwa lata temu
Dziękuję bardzo i pozdrawiam.
Bajkopisarz dwa lata temu
Świetne :) Aż żal, że Anatol jednak nie miał dość pieniędzy, by Dziad zawiózł go w przeszłość. Zapewne jednak było ty pytanie-wymówka. Cena za niemożliwe musi być niemożliwa do zapłacenia. Ostatecznie nie chodzi o to, żeby coś zrobić, tylko sprawiać wrażenie, że się może.
A jednooki pies? Jaka rolę ma w tej historii? Może żadną, ale znakomity szczegół, robiący robotę.
Vincent Vega dwa lata temu
Dziękuję bardzo za przeczytanie i pozdrawiam.
kikimora dwa lata temu
Tekst bardzo do mnie przemówił, a Twoja pomysłowość jest niewyczerpana. Pozdrawiam.
Vincent Vega dwa lata temu
Dziękuję bardzo i pozdrawiam.
LBnDrabble dwa lata temu
Witamy kolejne stosłówek w Bitwie! Życzymy dobrej zabawy

Literkowa
LBnDrabble dwa lata temu
ZAPROSZENIE!
Rozpoczynamy głosowanie. Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Głosujemy do 31 października /niedziela/ godz. 23.59
Dziękujemy za udział i zapraszamy do zagłosowania.
Literkowa
Pan Buczybór dwa lata temu
nawet na skraju desperacji bez pieniędzy się nic nie zdziała. Okrutne, ale podobno nic nie ma za darmo

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania