Szalony - Pan szukający zemsty i jego wierny towarzysz.

Stary Grzbiet szedł powoli przy nodze swego Pana. Minęły już trzy miesiące od nocy, gdy Szalony zabrał jego psią duszę i wraz z ciałem przemycił do krainy umarłych. Trzy miesiące od momentu, gdy Czarny Anioł dotknął jego kudłatego łba i tchnął w niego swój oddech, dając niespotykaną wręcz siłę.

Jego bura sierść znów lśniła, kości przestały boleć, stawy skrzypieć, wzrok przeszywał ciemność, słuch zgłębiał ciszę, a węch wgryzał się w powietrze.

Czasami, gdy szli długo w milczeniu wracał wspomnieniami do Małej. Tęsknił za jej ciepłem. Pozostawili ją w wysokich górach, gdzie powinna być bezpieczna. Przynajmniej dopóki wystarczy jej zapasów. Miał nadzieję, że przypadkiem nie opuściła chaty, w poszukiwaniu jego starego grzbietu.

Nie mógł dłużej z nią zostać. Szalony ryzykował utratę własnych mocy wyrywając go ze szponów śmierci. Gdyby nie jego przybycie, gniłby teraz na dnie czarnej studni. Dusze zwierząt bowiem nie miały wstępu do raju, ginęły bezpowrotnie po odleżeniu siedmiu lat w czyśćcu.

Teraz, czując olbrzymią wdzięczność wraz ze swym Panem przemierzał pokiereszowaną Ziemię w poszukiwaniu jakiejś mistycznej krainy. Tam przetrwają okres przygasającego słońca, a później wyruszą dalej, na poszukiwanie Sprawcy.

Pan pragnący zemsty i jego wierny towarzysz.