Poprzednie części: Więzy rodzinne - Dziedzictwo - Prolog

Więzy rodzinne - Dziedzictwo - Z wyliczanki wyszła śmierć - część ósma

Kiedy nazajutrz wyjechali na kolejny weekend naszła mnie jakaś fala przygnębienia.

Całość w Zeszycie czwartym mojej książki Opowiadania z zakładką :)

Następne części: Więzy rodzinne - Dziedzictwo - Pomoc humanitarna - część dziewiąta Więzy rodzinne - Dziedzictwo - Kiedy nikt już nie pamięta - część dziesiąta, ostatnia

Komentarze (8)

Pasja 11.02.2017

Ile jeszcze kobieta może znieść. Moim zdaniem krzywdzi swoje dziecko, ponieważ Jaś rośnie i widzi to wszystko, a poza tym Hubert wychowuje go, dając swoje dziedzictwo, takie jakie przekazał mu jego dziadek. Powinna jaknajszybciej ratować to co jeszcze da się uratować, ale nie poprzez zzabicie Huberta. 5 Pozdrawiam

KarolaKorman 12.02.2017

Już kolejny raz dzisiaj ci dziękuję, że czytasz, ale jest to dla mnie ogromna satysfakcja, pozdrawiam gorąco :)

SisterofBlood 12.02.2017

To opowiadanie porusza, niby fikcja, a jednak wiele kobiet tkwi w tak toksycznym związku w rzeczywistości :/ 5

KarolaKorman 12.02.2017

Wiele wątków w tym opowiadaniu jest z życia wzięte, ono pisze najlepsze scenariusze. Dziękuję Sis :)

Adam T 12.02.2017

Zaskakuje mnie dosadność tej historii. Nie jest to ugładzona historia "z życia wzięta", jakich tysiące powiela się i publikuje masowo, a przyznam, że miałem na początku takie obawy. Wybacz, bo myliłem się. Oglądam ostatnio dużo kina azjatyckiego, do którego amerykańskie, czy nawet europejskie produkcje się nie umywają. U Azjatów również szokuje taka, podobna do Twojej, dosadność, szokuje i jednocześnie uwiarygodnia całą opowieść, bo życie nie ma nic wspólnego z telenowelami, a nawet z paradokumentami dla gosposdyń domowych. Ogromne brawa dla Ciebie. Poza tym, coraz wyraźniej widać, że dziedzictwo ma tu wydźwięk wielowymiarowy i nie dotyczy wyłącznie losów Miriam, dotknie zapewnie także Jasia.

KarolaKorman 12.02.2017

Nie czytałam wcześniej tego wpisu, a ucieszył mnie bardzo, dziękuję za tak miłe słowa. Azjatyckich produkcji nie oglądam niestety :(

Specific_girl 12.02.2017

Nie wiem, ale przeczuwam teaz jednak złe zakonczenie tej historii. Jak można gwałcic własną żonę, jak ona moż sobie na to pozwalać...

KarolaKorman 12.02.2017

Dziękuję, że kontynuujesz :)

Pasja 11.02.2017
Ile jeszcze kobieta może znieść. Moim zdaniem krzywdzi swoje dziecko, ponieważ Jaś rośnie i widzi to wszystko, a poza tym Hubert wychowuje go, dając swoje dziedzictwo, takie jakie przekazał mu jego dziadek. Powinna jaknajszybciej ratować to co jeszcze da się uratować, ale nie poprzez zzabicie Huberta. 5 Pozdrawiam
KarolaKorman 12.02.2017
Już kolejny raz dzisiaj ci dziękuję, że czytasz, ale jest to dla mnie ogromna satysfakcja, pozdrawiam gorąco :)
SisterofBlood 12.02.2017
To opowiadanie porusza, niby fikcja, a jednak wiele kobiet tkwi w tak toksycznym związku w rzeczywistości :/ 5
KarolaKorman 12.02.2017
Wiele wątków w tym opowiadaniu jest z życia wzięte, ono pisze najlepsze scenariusze. Dziękuję Sis :)
Adam T 12.02.2017
Zaskakuje mnie dosadność tej historii. Nie jest to ugładzona historia "z życia wzięta", jakich tysiące powiela się i publikuje masowo, a przyznam, że miałem na początku takie obawy. Wybacz, bo myliłem się. Oglądam ostatnio dużo kina azjatyckiego, do którego amerykańskie, czy nawet europejskie produkcje się nie umywają. U Azjatów również szokuje taka, podobna do Twojej, dosadność, szokuje i jednocześnie uwiarygodnia całą opowieść, bo życie nie ma nic wspólnego z telenowelami, a nawet z paradokumentami dla gosposdyń domowych. Ogromne brawa dla Ciebie. Poza tym, coraz wyraźniej widać, że dziedzictwo ma tu wydźwięk wielowymiarowy i nie dotyczy wyłącznie losów Miriam, dotknie zapewnie także Jasia.
KarolaKorman 12.02.2017
Nie czytałam wcześniej tego wpisu, a ucieszył mnie bardzo, dziękuję za tak miłe słowa. Azjatyckich produkcji nie oglądam niestety :(
Specific_girl 12.02.2017
Nie wiem, ale przeczuwam teaz jednak złe zakonczenie tej historii. Jak można gwałcic własną żonę, jak ona moż sobie na to pozwalać...
KarolaKorman 12.02.2017
Dziękuję, że kontynuujesz :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania