Legia Cudzoziemska. Rozdział 8 "Piaski Jemenu" 1/2

Karawana beduinów szła powoli, omijając oazy i zbiorniki wodne. Podczas podróży zdecydowali, że pomęczą i poznęcają się nad więźniami. Diego i towarzysze maszerowali na samym końcu, związani i zakneblowani. Nie wiedzieli ile już przeszli i ile im jeszcze zostało. Potykali się o swoję nogi, kamienie i końskie odchody. Gdy któryś lądował na ziemi, od razu był bity i kopany. Beduini zatrzymali się na postój. Związanych posadzono pod palmą, twarzami do siebie, rozwiązano im oczy i usta. Uzbrojeni ludze dali im łyk wody i po połowie twardej, suchej kajzerki na głowę. Postanowili wykorzystać czas na rozmowę o ucieczce.

- Gdzie my jesteśmy? - mówili szeptem.

- Nie mam pojęcia, nie widać nic po za piaskiem.

- Jesteśmy czterdzieści kilometrów od miejsca naszego porwania. Szliśmy cały czas na południe, zdala od wody. Wczoraj skręciliśmy na wschód, wgłąb lądu. Jeśli dobrze liczę to jeszcze trzy dni i dotrzemy do Jemenu.- wypowiedział się Vaas.

Wszyscy popatrzyli na przyjeciala. Byli mocno zdziwieni. Cały czas liczył kroki i oszacował ich pozycję. Niemiec wiedział, że te informacje są jednak bezużyteczne w ich obecnej sytuacji.

- Okej. To zawsze lepsze niż nic.

- Joker? Wypluj to. Nie wiesz gdzie ten chleb leżał.

- Przepraszam szefie a co z naszą bronią?

- Zapewne wyrzucona.

Zamilkli. Podszedł do nich jeden z żołnierzy i zaczął ich rozwiązywać, stawiać na nogi.

- Macie szczęście. Wypuszczamy was, jesteście wolni.

Zaprowadził ich do ciężarówki, z której wyszło dwóch mężczyzn. Podali im jeden karabin i mały magazynek. Nakazano wsiąść im do środka, gdzie czekała na nich kartka z instrukcjami. Vaas czytał głośno i wyraźnie, jako jedyny znał arabski mimo wielu braków.

- Zapalcie silnik i jeźdźcie tam gdzie chcecie. Macie dziecięć minut na narade i zaczynamy strzelać.

- To pułapka. Chcą zorganizować polowanie na nas.

- Joker kółko, Diego mapa - Szrama wydawał polecenia jak dawniej. Stęsknił się za rolą dowódcy, jednak musiał konsultować wszystko z niemcem, który zaczął się odzywać - Jedziemy na południe. Cel Jemen.

- Wykonamy zadanie i wracamy do Francji, do sztabu głównodowodzącego.- dokończył Vaas.

Kierowca nie żałował gazu, wcisnął pedał do podłogi i ruszyli. Długo nie jechali. Po dziesięciu minutach skończyła się benzyna. Musieli uciekać na piechotę. Wiedzieli co ich czeka. Biegli przez piaski, w wielkim słońcu i bez zapasów wody. Prowadzili niemcy i Diego z mapą. Szramie dano karabin by osłaniał tyły. Przeciwnik był jednak sprytniejszy, po dwóch godzinach biegu zorientowali się, że z kul obecnych w magazynku do broni pasuje tylko pięć z nich. Postanowili resztę zakopać by nie zostawić śladu. Około wieczora zatrzymali się na odpoczynek. Zaczęli wpatrywać się w mapę.

- Jest dobrze. Od godziny jesteśmy na terytorium Jemenu.

- I co dalej?

- Szukamy pomocy.

Niezdążyli zareagować, zza pagórka dobiegał ryk silników. Wpadli talibowie i okrążyli grupę. Momentalnie przypadli do nich, związali ich i zabrali im broń. Zaciągnięci na tył auta, leżeli jeden na drugim. Liczenie kroków i odległości szlak trafił. Po kolejnej godzinie, zostali porzuceni na pustyni, bez broni, nadal związani. Pozostawieni sami sobie czekali na zbawienie.

Notka: Seria Morgan Black 1492 zostaje przerwana z poniższych powodów.

1. Problemy z przelształcaniem tekstu z formy dziennika na typowe fantasy

2. Błedy w publikacji.

Co do drugiego puntku to w Prologu jest wspomniane o walijskich łucznikach... kłóci się to z rokiem 1492 razem z odkryciami geograficznymi i dobą broni palnej.

Seria zostaje zawieszona na czas nieokreslony. Jednak jeśli dojdziemy z kumplami do porozumienia to za tydzień seria wróci :)