Wieeersz <*> LBnR - 55 - Plecionka
W pewnym sensie, każde działanie a nawet myślenie, jest: kolizją ''czegoś'' z ''czymś''.
Nie tylko: ''oksymoronków''.
~~~~~~~~~~//~~~~~~~~~~~
gdy czas zmieni oblicze
ile go już nie ma
życie wciąż garbate
mały skrawek nieba
na bruku skrzypi trumna
w zaprzęgu co być musi
odrywa to wspomnienie
co nigdy nie powróci
niewinny nóż na stole
cichutko sobie leży
ktoś go włoży w serce
musi w to uwierzyć
figurka zamrożona
na progu tkwi samotnie
żyje w niej nadzieja
że ujrzy piękną wiosnę
skowronek chociaż niemy
frunie jednak w niebo
mimo wszystko nucić
przeistoczyć w drzewo
korzenie w sercu ziemi
wiatrem gnane słowa
przeszłość tu zbłąkana
nad nią lśni korona
zmącenie wody falą
zatrucie swoim jadem
na hologram mostu
ego znów się kładzie
kolizja miodu z pszczołą
śniegu z mroźnym wiatrem
mroku z cieniem nocy
oczu z własnym blaskiem
jakby tak uśmiechu
dodać cierniom cząstkę
pryzmat ścian kryształu
zrodzi dróg plecionkę
wtedy łzy symetrii
nie są takie same
los w srebrzystej tafli
chaosem śni nirwanę
Komentarze (20)
Życie to plecionka radości złości i miłości :)
Jedni sami reżyserują swoje życie,
Drudzy zdają się na działanie magii.
Przemijamy ale
Nie do końca :)
DeDuś, Masz flow!
Życzymy wygranej
Plecionka codzienności pokręcona jak życie.
Ciekawie skomponowałeś kolizję.
gdy czas zmieni oblicze...
los w srebrzystej tafli
chaosem śni nirwanę...
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrówka!
Zapraszamy obowiązkowo Autora do zagłosowania.
Aż skopiuję ulubiony fragment:
"kolizja miodu z pszczołą
śniegu z mroźnym wiatrem
mroku z cieniem nocy
oczu z własnym blaskiem"
Dopracowany, ładny wiersz.
ile go już nie ma
życie wciąż garbate
mały skrawek nieba
a mnie się spodobał ten fragment oczywiście pięć
Taki jest też ten wiersz. Świetny!
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania