Miłość w College'u ~ 14

Dwa tygodnie później

***

Zapłaciłam kierowcy.

Właśnie stoję przed swoim domem, trzymając za rękę Lukasa.

- Stres? - Spytał.

- Tak.

- Pocieszyć Cię?

- Tak.

- Gdy ja miałem zapoznać Ciebie z moimi rodzicami miałem większą tremę.

- Ale mnie pocieszyłeś.

- Nie ma za co - Dał mi buziaka - Choć, kiedyś i tak będziesz musiała to zrobić.

Pociągnął mnie w stronę drzwi. W korytarzu postawiliśmy walizki.

- Na bank są w salonie - Szepnęłam do Luka.

- Prowadź - Uśmiechnął się.

- Jesteś pierwszym chłopakiem jakiego przyprowadziłam do domu.

- A miałaś jakiegoś innego?

- Tak. W podstawówce - Zaczęliśmy się śmiać.

- A ten Joe?

- To tylko przyjaciel.

- Wierzę Ci na słowo.

Weszliśmy do salonu. Na kanapie siedziała mama, tata i Amy. W fotelu obok siedział Alex. Chyba nas niezauważyli, bo rozmawiali dalej.

- Yyy, hej - Wydusiłam. Jak na komendę wszystkie twarze skierowały się na nas, a potem na nasze splecione ręce.

Jako pierwsza Amy się otrząsnęła i za chwilę przytulała się do mnie. Puściłam dłoń Lukasa i odwzajemniłam uścisk.

- Jestem Alex - Powiedział mój brat.

- Cześć, Lukas - Odpowiedział.

Po chwili podeszli do nas moi rodzice.

- Pani De'Laroshe, panie De'Laroshe - Powiedział do moich rodziców.

- Witaj Lukas, miło Cię poznać - Pierwsza rękę wyciągnęła mama.

- To uczucie gdy poznajesz wybranka swojej córki i okazuje się, że jest bardziej spoko niż sobie wyobrażałem.

- Eeee - Zmieszany Luk nie wiedział co powiedzieć.

- Pójdziemy się rozpakować mamo.

- Chwila, chwila a ja? - Spytała Amy i podeszła do Lukasa. Wyciągnęła do niego dłoń - Amy, młodsza, najukochańsza siostra Emmy - Wszscy zaczęli się śmiać.

- Lukas, bardzo mi miło. Emma wiele o tobie mówiła.

- Okej choćmy już - Stwierdziłam po czym podeszłam do mamy i szepnęłam jej na ucho - Pamiętaj mamo, że Lukas śpi ze mną. Tata wie?

- Wie - Odszepnęła.

- Idźcie tylko za chwilę przyjdźcie na obiad.

- Dobrze tatku.

Lukas szedł przede mną, niosąc walizki. Chciałam mu pomóc i Alex też ale uparciuch powiedział nie.

- Gdzie teraz? - Zapytał.

- W lewo.

- Ładny pokój - Stwierdził gdy już byliśmy w moim pokoju - A gdzie ja śpię?

- Tutaj.

- Przekonałaś ich?! - Krzyknął z niedowierzaniem.

- Taaak! - Rzuciliśmy się na łóżko śmiejąc się jak wariaci.

- Musimy iść na obiad?

- Tak.

- Nie jestem głodny.

- Ale ja jestem.

- Nie wiem o czym gadać z twoimi rodzicami.

- Też nie wiedziałam jak rozmawiać z Twoimi. A oni będą sami pytać Cię o różne glupoty.

- Oby.

- Przecież Ty się niczego nie boisz.

- Oj nieraz się boję.

- Kiedy?

- Podczas meczu, gdy została minuta a my przegrywamy.

- To się nie liczy.

- Liczy.

- Nie.

- Tak.

- Nie.

- Ta... - Chciałam dokończyć lecz ktoś zapukał. Po trzech sekundach do pokoju weszła Amy.

- Eee, mama woła was na obiad - Powiedziała.

- Już idziemy Amy - Odpowiedziałam jej i wstałam - Wstawaj - Popatrzyłam się na Lukasa. Ten tylko przewrócił się na brzuch i widziałyśmy jego plecy.

- Ej pośpieszcie się - Niecierpliwiła się siostrzyczka.

- Amy? Pamiętasz co robimy Alexowi jak tak leży? - Spytałam i podeszłyśmy do Luka. Pociągnęłyśmy go za nogi. Po chwili leżał na podłodze.

- Ała! Bolało.

- Było szybciej schodzić - Rzekła Amy i ruszyła do wyjścia - Macie minutę.

Pobiegłam za nią a Lukas dobiegł do mnie po chwili.

Atmosfera podczas obiadu była bardzo luźna. Tak jak mówiłam, rodzice obsypywali Lukasa pytaniami.

- Luk? - Spytałam gdy leżeliśmy na moim łóżku, oglądając film.

- Tak?

- Pójdziemy do kina?

- Dziś?

- Yhmm - Mruknęłam opierając się o jego bark.

- Okej, na co?

- Sprawdzimy w kinie.

- To chodź

***W kinie.

Lukas chciał iść na horror, nie stety nie ubłagałam go na komedię. Obiecał, że kolejnym razem ja będę wybierała film.

Kupiliśmy dwa duże popcorny i cole. Usiedliśmy na miejscu i zajadaliśmy przekąskę.

- Boję się - Szepnęłam do Luka.

- Jeszcze się nie zaczęło.

- To co. Ja chce iść na komedię - Wstałam.

- Siadaj - Wstał i lekko popchnął mnie na siedzenie. Siedzieliśmy w ostatnim rzędzie, więc kilka osób odwróciło się w naszą stronę.

- Ygh! Nie lubię Cię!

- To mnie nie lub. Ale nie myśl sobie, że będziesz mogła się do mnie przytulać.

- Nie mam zamiaru - Burknęłam.

Zaczął się film.

Zaczęłam szybko jeść popcorn. Jak zjem pójdę po kolejny i nie będę widziała strasznych scenek.

- Idę po jedzenie. Przynieść Ci coś? - Szepnęłam pytająco do Lukasa.

- Już zjadłaś? Trzymaj mój, jakoś nie mogę jeść.

- Ygh - Burknęłam cicho. Mój plan poszedł na marne, a była teraz straszna i obrzydliwa scena. Nagle jakaś dziewczyna na przodzie zaczęła krzyczeć. Podskoczyłam i spojrzałam na ukochanego. Wpatrywał się zafascynowany.

- Nie mogę dłużej. Wychodzę - Powiedziałam Lukasowi. Chciało mi się wymiotować do tego zaczęłam się źle czuć.

- Jeszcze nie ma połowy.

- Źle się czuję.

- Dobra choć do domu.

Wzięliśmy tylko nasze rzeczy i ruszyliśmy w stronę wyjścia. Kiedy już byłam na dworze zaciągnęłam się chłodnym powietrzem.

- Gorąco mi - Stwierdziłam i chciałam zdjąć z siebie płaszcz.

- Nie zdejmuj - Delikatnie przyłożył mi dłoń do czoła - Jesteś rozpalona. Jaka jest najkrótsza droga do domu?

- Przez park.

- A może wezmę taksówkę.

- Tak.

Po piętnastu minutach byliśmy w domu. Lukas zdjął ze mnie płaszcz i już niósł po schodach gdy zauważyła nas jej mama.

- Co się stało? - Spytała widząc mnie czerwoną.

- Emma dostała gorączki i jest jej nie dobrze - Odpowiedział za mnie Lukas.

- Przyniosę leki. Zanieś ją do pokoju.

Lukas położył mnie delikatnie na łóżku i przykrył kołdrą.

- Nie Luk. Gorąco mi - Powiedziałam sennie.

- Ale tak trzeba.

Po chwili przyszła mama.

- Leki i okład. Za chwilę przyniosę coś do picia. Podała mi proszki a kompres położyła na kark po podniesieniu mi głowy.

- Chce spać.

- Śpij Em - Lukas pocałował mnie w czoło. I zasnęłam...

Obudziłam się. Byłam bardzo obolała i nadal chciało mi się spać.

- Picie - Powiedziałam ochryple. Zeszłam z łóżka i powędrowałam na dół. Weszłam do kuchni. W środku już siedziała mama, tata i Lukas.

- Co Ty tu robisz? I jeszcze nie ubrana w coś ciepłego! - Powiedział Lukas. Natychmiast wziął mnie na ręce i powędrował spowrotem do mojego pokoju.

- Ale mi się chce pić - Ledwo wymówiłam.

- Ochrypłaś. Już Ci przyniosę. Tylko nie wychodź spod kołdry - Wyszedł z pokoju. Po chwili wrócił ze szklanką i pudełkiem soku pomarańczowego. Po kilku sekundach miałam w ustach słodki, orzeźwiający płyn.

- Dziękuję - Powiedziałam już trochę wyraźniej.

- Wystraszyłem się wczoraj. Nagle dostałaś gorączki i trzeba było jechać do domu.

- Nie obejrzysz sobie tego horroru. Napewno nie ze mną - Usmiechnęłam się.

- Idź dalej spać.

- Jeszcze nie. Chce pić.

- Wypiłaś już prawie całe opakowanie. Dobrze, że chcesz pić ale nie wszystko na raz.

- Proszę.

- Ehh, no dobrze.

Wypiłam ostatni łyk picia i wtuliłam się w kołdrę.

- Teraz mi zimno - Szepnęłam. Lukas opatulił mnie kołdrą.

- Śpij i zrobi Ci się ciepło.

- Ty niespałeś prawda?

- Nie mogłem zasnąć.

- Choć do mnie.

- Nie mogę. Ale z tobą posiedzę dopóki nie zaśniesz.

- Eh.

Po chwili znów odpłynełam do krainy Morfeusza.

- Emma. Emma obudź się. Musisz coś zjeść - Powiedział ktoś.

- Hmmm?

- Wstawaj.

Zaczęłam się rozbudzać. Lukas włożył mi do ręki kubek z piciem.

- Pij, a za chwilę coś zjesz - Dotknął mojego czoła - Nadal masz lekką gorączkę.

- Ale już mi lepiej - Wypiłam zawartość szklanki.

- To dobrze. Masz jeszcze trzy dni na zdrowienie - Zaśmialiśmy się - Nakarmić Cię? - Wskazał na talerz, którego wcześniej nie zobaczyłam.

- Możesz - Uśmiechnęłam się.

Po skończonym posiłku miałam pobrudzoną bluzkę.

- Dzięki.

- Nie ma za co skarbie.

- To co teraz?

- Obejrzymy jakiś film?

- Okej.

- Chodź do mnie - Wzięłam kołdrę.

- Nie powinienem.

- Oj chodź!

Po namowach, Lukas wszedł pod kołdrę i włączyliśmy film.

Po jakimś czasie wtuleni w siebie, zasnęliśmy.

Przed wieczorem miałam ochotę się przejść.

- Pójdziemy gdzieś? Tylko na chwilę? - Spytałam Luka.

- Okej.

Po opatuleniu mnie wyszliśmy na dwór. Poszliśmy do parku.

- Joe!? - Zawołałam gdy zauważyłam znajomą twarz.

- Em? Nie wiedziałem, że przyjeżdżasz - Przytulił mnie na co Luk zmierzył go wściekłym spojrzeniem.

- Joe to Lukas mój chłopak. Luk to Joe.

- Miło mi - Powiedzieli i uścisnęli sobie ręce.

- Pójdę po gorącą czekoladę. Jest tu gdzieś budka - Powiedział Luk i odszedł.

- Jesteś tu jeszcze trzy dni, tak? A Sam?

- Tak, Samantha wyjechała wtedy gdy ja przyjechałam.

- Wiesz Em, ja Cię zawsze kochałem.

- Joe...

- Kocham Cię, nadal.

- Joe...

- I nie chcę, żebyś była z nim.

- Joe ja mam chłopaka. Powinieneś czuć coś do Sam. Ona... ona się w Tobie buja. Ja... ja zawsze traktowałam Cię jak przyjaciela. Nic więcej pomiędzy nami nie będzie.

- Samantha? Naprawdę?

- Tak. I ja już pójdę... - Odeszłam w stronę w którą udał się Lukas.

- Hej. A gdzie ten Joe?

- Yyy bo jednak on musiał iść.

- Nie umiesz kłamać.

- Bo on wyznał mi miłość ale już mu powiedziałam, że nic z tego nie wyjdzie bo mam chłopaka i go kocham a jego traktuje jako przyjaciela.

- No i dobrze - Pocałował mnie w czoło - Chcesz tą czekoladę?

- Tak.

Poszliśmy do domu pijąc gorącą czekoladę, która rozgrzewała nasze ciała...