Rozważania - Moralność a wolność pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.

Prawem nadanym przez Art. 54 Konstytucji RP, każdy z nas może być dziennikarzem obywatelskim. Każdemu z nas przysługuje prawo do wzięcia aparatu i fotografowania wszystko co widzialne przestrzeni publicznej.

Scenariusz 1;

Z chodnika miejskiego widać jednostkę wojskową. Na jej terenie żołnierze przygotowują się do ćwiczeń. Są oburzeni faktem, że ktoś zza płotu robi im zdjęcia. Wzywają Policję. Policja po dłuższej rozmowie z fotografem i przeprowadzeni odpowiednich ustaleń, udaje się do jednostki wojskowej i tłumaczy: "Ten pan stoi w miejscu publicznym i może robić zdjęcia wszystkiego co widzi.". Tak przynajmniej w teorii powinno być, w rzeczywistości Policja próbuje na wszelkie sposoby pogwałcić prawo obywatela i zabrać mu jego wolność pozyskiwania informacji, ale to temat na zupełnie inną rozprawę.

Scenariusz 2:

Na drodze krajowej nr X., w okolicy Bejrutu Mazowieckiego ma miejsce tragiczny wypadek. Skoda Oktawia uderza z dużą prędkością w Toyotę Aygo, w wyniku czego, śmierć ponosi jedna z uczestniczek zdarzenia. Przejeżdżający akurat fotograf robi zdjęcia, utrwalając układ rozrzuconych samochodów, korek jaki się utworzył, "drogę życia" jaką zorganizowali rozsądni polscy kierowcy. Zdjęcia sprzedaje do lokalnej gazety.

Znajomi fotografa twierdzą, że to co robi jest niemoralne. W pierwszym przypadku jest zagrożeniem dla obronności państwa, mylnie nawet twierdza, że to co robi jest niezgodne z prawem, choć prawo zakazujące fotografowania jednostek wojskowych to relikt PRL'u, zniesiony w 1999 roku.

W drugim przypadku wielu uznaje, że jest to "korzystaniem na czyimś nieszczęściu", lecz czy którykolwiek z tych ludzi oglądając wiadomości zastanawia się nad moralnością obrazów pokazywanych w telewizji? Skądś one się tam przecież wzięły.

Czy jest tak, że każdy z nas może wziąć aparat i fotografować wszystko co widzi w przestrzeni publicznej, czy jednak gdzieś jest ta granica moralna? A jeśli jest to gdzie?