Poprzednie części: Poli amor, część 1 (+18)

Poli amor, część 14 (+18)

~*~

Wielki Czwartek nadszedł szybciej, niż się spodziewałam. Na myśl, że jest to trzynasty dzień miesiąca, było mi jakoś nieswojo.

Na całość zapraszam do Zeszytu trzeciego mojej książki: Opowiadania z zakładką :)

Następne części: Poli amor, część 15 (+18) Poli amor, część 16 (+18) Poli amor, część 17 (+18)

Komentarze (18)

Angela 29.11.2015

Jak zwykle czytało się cudnie, mam tylko nadzieję, że nie był to ostatni rozdział : ) 5

ausek 29.11.2015

''Nie myślałam o ty jeszcze. A ty?''- o tym
Ciekawa jestem co jeszcze szykujesz dla czytelnika, pozdrawiam. :) 5

KarolaKorman 30.11.2015

Błąd poprawiony, dziękuję.
Nie, nie był to ostatni rozdział, ale zostało mniej niż tych wstawionych :)
Cieszę się, że śledzicie, dziękuję :)

Slugalegionu 20.12.2015

[...] za twoim ciałem. ~ ... (A podobno to Ty jesteś zboczony). Cicho bądź nawias, ona nie jest lepsza.
Bono, Poli... a Adam taki pospolity. :P

KarolaKorman 20.12.2015

Pospolici górą :)

Neli 02.01.2016

pół dania. - zdania
Chyba przez niż stawiamy przecinek (?)
a mamie już powiedziałaś. - tu raczej pytajnik, zamiast kropki, bo to pytanie.

alfonsyna 20.02.2016

No siłą rozpędu dotarłam aż tutaj :)
"to trzynasty dzień miesiąca(,) było mi"
"Kiedy weszłam do domu(,) cisza aż dźwięczała"
"Cześć(,) Pola"
"chciałem spytać(,) czy będziesz"
"Wyglądał jeszcze lepiej jak wtedy" - zamiast "jak" znowuż wolałabym to "niż", bliższe znaczeniowo sensowi zdania
"urwał w pół dania" - zdania
"a nie tylko od przypadku(?)"
"Adam, ja(...) – ucięłam" - wielokropek przez wzgląd na urwany ciąg zdania, którego bohaterka nie dokończyła
"prosto na jego ramie" - ramię
"a może, to on" - bez przecinka
"ale nie jego nie chciałabym obdarować cudzym dzieckiem" - bez tego "nie", które jest po "jego"
"Wiem, ale(...) – zawahałam się" - znów urwane zdanie wymaga wielokropka :)
"Jakie, ale(?)" - bez przecinka
"Nie pamiętasz(,) jak to jest(,) kiedy go nie ma?"
"a mamie już powiedziałaś(?)"
"Myślisz, że to będzie dziewczynka(,) czy chłopczyk(?)"
"gdyby była dziewczynka(,) to jak chciałabyś"
"po czym wypalił(:)"
"Mało kto go zna" - "je" zamiast "go", bo tyczy się to imienia, czyli rodzaju nijakiego
"Żartujesz(,) prawda"
No i biedny, naiwny Adam został wplątany w ojcostwo... ale przynajmniej się ucieszył, to żal go wyprowadzać z błędu :D Rozbawił mnie ten Bonawentura - odpowiednio dobrane imię podstawą sukcesu w całym życiu :P

Lucinda 21.06.2016

Ach, a więc jednak spotkała się z Adamem i wyjawiła mu tajemnicę. Wszystko mogłoby się już zacząć układać, gdyby nie niepewność co do tożsamości ojca, którą dziewczyna przemilczała. Pozostaje czekać, jak to wszystko się potoczy, czy Pola zyska w końcu pewność i czy naprawdę okaże się, że to z tym chłopakiem zaszła w ciążę. Dobrze, że ma w nim wsparcie i może z nim porozmawiać o swoich obawach związanych z nową rolą. Ciekawy pomysł z tym Bonawenturą :D
,,Wielki czwartek nadszedł szybciej (przecinek) niż się spodziewałam";
,,Na myśl, że jest to trzynasty dzień miesiąca (przecinek) było mi jakoś nieswojo";
,,Kiedy weszłam do domu (przecinek) cisza aż dźwięczała";
,,To ja (przecinek) Pola, dzwoniłeś do mnie";
,,Cześć (przecinek) Pola. Co robisz?";
,,chciałem spytać (przecinek) czy będziesz w domu na święta?";
,,może mógłbym do ciebie wpaść – jego ton był taki zwyczajny" - tu kropka po ,,wpaść" i ,,,jego" z wielkiej litery;
,,Czekając (przecinek) biłam się z myślami, jak mam go traktować";
,,Ja cały czas… - urwał w pół (z)dania";
,,Nie chcesz być ze mną – ponownie, bardziej stwierdził (przecinek) niż zapytał" - ten przecinek przed ,,bardziej" wydaje mi się zbędny;
,,Nie pamiętasz (przecinek) jak to jest (przecinek) kiedy go nie ma?";
,,nie powiem (przecinek) aż nie zdam egzaminów";
,,A gdyby była dziewczynka (przecinek) to jak chciałabyś jej dać na imię?";
,,byłyby same Adamy w rodzinie" - hm, powiązałaś tu imię męski z formą żeńską ,,były"…;
,,Żartujesz (przecinek) prawda? – spytałam (przecinek) by się upewnić". 5 :)

KarolaKorman 21.06.2016

Poprawiłam, ale w przedostatnim przykładzie myślę, że to nie błąd. jest to analogiczne do: chłopaki przyjechały, wygrały, a to poprawna forma. Dziękuję, że wytykasz mi błędy i mogę je poprawić. To dla mnie świetna lekcja :)

Lucinda 21.06.2016

KarolaKorman, szczerze mówiąc, sama niejednokrotnie zastanawiam się nad takimi formami, bo chłopaki to z jednej strony rodzaj męski, ale z drugiej tę końcówkę ma w brzmieniu raczej żeńską, jednak zawsze zabawnie przez to brzmi mi właśnie takie wyrażenie :)

KarolaKorman 21.06.2016

Szczerze mówiąc i mnie to brzmi trochę nielogicznie, ale mądrzejsi od nas uznali to za poprawność, więc nie dyskutujmy hi, hi :D

Lucinda 22.06.2016

KarolaKorman, a więc niech tak będzie :) No a z wytykaniem, pewnie lepiej było by przynajmniej niektóre wyjaśniać, takie poprawienie nie zawsze uczy na trwałe, ale czasem można zauważać coś albo jeśli wyjaśniałam przy innym tekście, zasada może się przypomnieć... W każdym razie gdyby mi się tak nie spieszyło z kolejnymi częściami, moje komentarze byłyby pewnie dokładniejsze i bardziej obszerne treściowo, ale tak mnie wciągnęło, że chciałam jak najszybciej iść do następnej części...

Nazareth 22.06.2016

Ha! Jak fajnie zobaczyć ten tytuł na belce. To była pierwsza seria jaką przeczytałem na opowi :) Wzięło mnie na sentymenty XD

KarolaKorman 22.06.2016

Ty, Naz, czytałeś tę serię? Dlaczego ja o tym nic nie wiem? Nie przypominam sobie, żebyś komentował, wstydziłeś się? Jesteś kochany, że tak miło to wspominasz, dziękuję :)

Nazareth 22.06.2016

Czytałem jeszcze zanim na dobre zacząłem się udzielać ;) A seria mimo, że nie jest do końca w moim klimacie wciągnęła mnie. Jeśli dobrze pamiętam to przeczytałem ją w jeden wieczór i nadal dobrze wspominam. Podobało mi się podwójne życie bohaterki, to jak je skonstruowałaś. Zacząłem się zastanawiać co tak naprawdę wiemy o ludziach ze swojego otoczenia, nawet tych najbliższych. Co wiemy o nas samych, naszych potrzebach. A nawet jeśli ktoś skrywa taką tajemnicę, to czy to naprawdę ma jakieś znaczenie. Dla Adama nie miało chociaż myślę, że czuł przez skórę jaka była prawda. Połączyłaś zwyczajne życie ze scenariuszem równie nieprawdopodobnym co wiarygodnym i wyszło to świetnie. Jest to historia, która mogłaby się zdarzyć naprawdę chociaż raczej nikomu bym nie życzył. Proszę, oto moja pół roku spóźniona opinia :P

KarolaKorman 22.06.2016

Dziękuję, Naz, wierz mi, to dla mnie wiele znaczy. Cieszę się, że ta seria zapadła Ci w pamięć i wywołała przemyślenia :)

GeraltRiv 02.07.2016

Według mnie to niezbyt okej, że mu nie powiedziała ale to twoja wizja. Ogólnie plus dla niej, że się przełamała na szczerą rozmowę choć liczyłem na coś dłuższego.
I tak odemnie - Gdyby ktoś mojego ojca nie palną, to dzis miałbym w Akcie urodzenia wpisane Nabuhodonozor, a mój młodszy brat właśnie Bonawentura :D

KarolaKorman 03.07.2016

Ha, ha :) Jeszcze od Bonawentury to jakiś fajny skrót można wymyślić, ale od Nabuchodonozor? Tragedia :D Dobrze, że tatusia ktoś palnął :) Dziękuję :)

Angela 29.11.2015
Jak zwykle czytało się cudnie, mam tylko nadzieję, że nie był to ostatni rozdział : ) 5
ausek 29.11.2015
''Nie myślałam o ty jeszcze. A ty?''- o tym
Ciekawa jestem co jeszcze szykujesz dla czytelnika, pozdrawiam. :) 5
KarolaKorman 30.11.2015
Błąd poprawiony, dziękuję.
Nie, nie był to ostatni rozdział, ale zostało mniej niż tych wstawionych :)
Cieszę się, że śledzicie, dziękuję :)
Slugalegionu 20.12.2015
[...] za twoim ciałem. ~ ... (A podobno to Ty jesteś zboczony). Cicho bądź nawias, ona nie jest lepsza.
Bono, Poli... a Adam taki pospolity. :P
KarolaKorman 20.12.2015
Pospolici górą :)
Neli 02.01.2016
pół dania. - zdania
Chyba przez niż stawiamy przecinek (?)
a mamie już powiedziałaś. - tu raczej pytajnik, zamiast kropki, bo to pytanie.
alfonsyna 20.02.2016
No siłą rozpędu dotarłam aż tutaj :)
"to trzynasty dzień miesiąca(,) było mi"
"Kiedy weszłam do domu(,) cisza aż dźwięczała"
"Cześć(,) Pola"
"chciałem spytać(,) czy będziesz"
"Wyglądał jeszcze lepiej jak wtedy" - zamiast "jak" znowuż wolałabym to "niż", bliższe znaczeniowo sensowi zdania
"urwał w pół dania" - zdania
"a nie tylko od przypadku(?)"
"Adam, ja(...) – ucięłam" - wielokropek przez wzgląd na urwany ciąg zdania, którego bohaterka nie dokończyła
"prosto na jego ramie" - ramię
"a może, to on" - bez przecinka
"ale nie jego nie chciałabym obdarować cudzym dzieckiem" - bez tego "nie", które jest po "jego"
"Wiem, ale(...) – zawahałam się" - znów urwane zdanie wymaga wielokropka :)
"Jakie, ale(?)" - bez przecinka
"Nie pamiętasz(,) jak to jest(,) kiedy go nie ma?"
"a mamie już powiedziałaś(?)"
"Myślisz, że to będzie dziewczynka(,) czy chłopczyk(?)"
"gdyby była dziewczynka(,) to jak chciałabyś"
"po czym wypalił(:)"
"Mało kto go zna" - "je" zamiast "go", bo tyczy się to imienia, czyli rodzaju nijakiego
"Żartujesz(,) prawda"
No i biedny, naiwny Adam został wplątany w ojcostwo... ale przynajmniej się ucieszył, to żal go wyprowadzać z błędu :D Rozbawił mnie ten Bonawentura - odpowiednio dobrane imię podstawą sukcesu w całym życiu :P
Lucinda 21.06.2016
Ach, a więc jednak spotkała się z Adamem i wyjawiła mu tajemnicę. Wszystko mogłoby się już zacząć układać, gdyby nie niepewność co do tożsamości ojca, którą dziewczyna przemilczała. Pozostaje czekać, jak to wszystko się potoczy, czy Pola zyska w końcu pewność i czy naprawdę okaże się, że to z tym chłopakiem zaszła w ciążę. Dobrze, że ma w nim wsparcie i może z nim porozmawiać o swoich obawach związanych z nową rolą. Ciekawy pomysł z tym Bonawenturą :D
,,Wielki czwartek nadszedł szybciej (przecinek) niż się spodziewałam";
,,Na myśl, że jest to trzynasty dzień miesiąca (przecinek) było mi jakoś nieswojo";
,,Kiedy weszłam do domu (przecinek) cisza aż dźwięczała";
,,To ja (przecinek) Pola, dzwoniłeś do mnie";
,,Cześć (przecinek) Pola. Co robisz?";
,,chciałem spytać (przecinek) czy będziesz w domu na święta?";
,,może mógłbym do ciebie wpaść – jego ton był taki zwyczajny" - tu kropka po ,,wpaść" i ,,,jego" z wielkiej litery;
,,Czekając (przecinek) biłam się z myślami, jak mam go traktować";
,,Ja cały czas… - urwał w pół (z)dania";
,,Nie chcesz być ze mną – ponownie, bardziej stwierdził (przecinek) niż zapytał" - ten przecinek przed ,,bardziej" wydaje mi się zbędny;
,,Nie pamiętasz (przecinek) jak to jest (przecinek) kiedy go nie ma?";
,,nie powiem (przecinek) aż nie zdam egzaminów";
,,A gdyby była dziewczynka (przecinek) to jak chciałabyś jej dać na imię?";
,,byłyby same Adamy w rodzinie" - hm, powiązałaś tu imię męski z formą żeńską ,,były"…;
,,Żartujesz (przecinek) prawda? – spytałam (przecinek) by się upewnić". 5 :)
KarolaKorman 21.06.2016
Poprawiłam, ale w przedostatnim przykładzie myślę, że to nie błąd. jest to analogiczne do: chłopaki przyjechały, wygrały, a to poprawna forma. Dziękuję, że wytykasz mi błędy i mogę je poprawić. To dla mnie świetna lekcja :)
Lucinda 21.06.2016
KarolaKorman, szczerze mówiąc, sama niejednokrotnie zastanawiam się nad takimi formami, bo chłopaki to z jednej strony rodzaj męski, ale z drugiej tę końcówkę ma w brzmieniu raczej żeńską, jednak zawsze zabawnie przez to brzmi mi właśnie takie wyrażenie :)
KarolaKorman 21.06.2016
Szczerze mówiąc i mnie to brzmi trochę nielogicznie, ale mądrzejsi od nas uznali to za poprawność, więc nie dyskutujmy hi, hi :D
Lucinda 22.06.2016
KarolaKorman, a więc niech tak będzie :) No a z wytykaniem, pewnie lepiej było by przynajmniej niektóre wyjaśniać, takie poprawienie nie zawsze uczy na trwałe, ale czasem można zauważać coś albo jeśli wyjaśniałam przy innym tekście, zasada może się przypomnieć... W każdym razie gdyby mi się tak nie spieszyło z kolejnymi częściami, moje komentarze byłyby pewnie dokładniejsze i bardziej obszerne treściowo, ale tak mnie wciągnęło, że chciałam jak najszybciej iść do następnej części...
Nazareth 22.06.2016
Ha! Jak fajnie zobaczyć ten tytuł na belce. To była pierwsza seria jaką przeczytałem na opowi :) Wzięło mnie na sentymenty XD
KarolaKorman 22.06.2016
Ty, Naz, czytałeś tę serię? Dlaczego ja o tym nic nie wiem? Nie przypominam sobie, żebyś komentował, wstydziłeś się? Jesteś kochany, że tak miło to wspominasz, dziękuję :)
Nazareth 22.06.2016
Czytałem jeszcze zanim na dobre zacząłem się udzielać ;) A seria mimo, że nie jest do końca w moim klimacie wciągnęła mnie. Jeśli dobrze pamiętam to przeczytałem ją w jeden wieczór i nadal dobrze wspominam. Podobało mi się podwójne życie bohaterki, to jak je skonstruowałaś. Zacząłem się zastanawiać co tak naprawdę wiemy o ludziach ze swojego otoczenia, nawet tych najbliższych. Co wiemy o nas samych, naszych potrzebach. A nawet jeśli ktoś skrywa taką tajemnicę, to czy to naprawdę ma jakieś znaczenie. Dla Adama nie miało chociaż myślę, że czuł przez skórę jaka była prawda. Połączyłaś zwyczajne życie ze scenariuszem równie nieprawdopodobnym co wiarygodnym i wyszło to świetnie. Jest to historia, która mogłaby się zdarzyć naprawdę chociaż raczej nikomu bym nie życzył. Proszę, oto moja pół roku spóźniona opinia :P
KarolaKorman 22.06.2016
Dziękuję, Naz, wierz mi, to dla mnie wiele znaczy. Cieszę się, że ta seria zapadła Ci w pamięć i wywołała przemyślenia :)
GeraltRiv 02.07.2016
Według mnie to niezbyt okej, że mu nie powiedziała ale to twoja wizja. Ogólnie plus dla niej, że się przełamała na szczerą rozmowę choć liczyłem na coś dłuższego.
I tak odemnie - Gdyby ktoś mojego ojca nie palną, to dzis miałbym w Akcie urodzenia wpisane Nabuhodonozor, a mój młodszy brat właśnie Bonawentura :D
KarolaKorman 03.07.2016
Ha, ha :) Jeszcze od Bonawentury to jakiś fajny skrót można wymyślić, ale od Nabuchodonozor? Tragedia :D Dobrze, że tatusia ktoś palnął :) Dziękuję :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania