Poprzednie części:  2 x Carmen, część 1
Pokaż listęUkryj listę

2 x Carmen, część 4

Tak mijały kolejne lata.

Na całość zapraszam do Zeszytu trzeciego mojej książki Opowiadania z zakładką :)

Następne części:  2 x Carmen, część 5 2 x Carmen, część 6 2 x Carmen, część 7

2 x Carmen, część 4
Autor: KarolaKorman
Czytano 692 razy
Data dodania: 13.04.2015

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (12)

  • NataliaO 13.04.2015
    Wyjątkowy rozdział. Smutny, słodki, trochę przygnębiający zachowaniem matki. I ta młoda osóbka, która dorasta w takim świecie.
    "Czasem tą monotonię przerywały odwiedziny babci. Po koleżance Emilce, która wraz z rodzicami przeprowadziła się do innego miasta, został jej ulubiony pluszowy królik ze zwieszonymi uszami. Dała mu na imię Smutny, bo miała wrażenie, że jest nieszczęśliwy bez Emilki. Emilki zostawiła go na pożegnalnej wizycie przed wyjazdem i nigdy po niego nie wróciła ' - a TO WOGÓLE BYŁO SMUTNE. Piekny rozdział 5:)
  • wolfie 13.04.2015
    Podobała mi się ta podróż w czasie, choć nie domyślam się do końca, dlaczego tak to rozpisałaś. Ode mnie masz 4. :)
  • KarolaKorman 13.04.2015
    Dziękuję. Chciałam przeskoczyć te wszystkie lata, w których nic się nie zmieniło, a raczej pogłębiało samotność dziecka.
  • BreezyLove 13.04.2015
    I wyszło Ci to bardzo dobrze :) zgadzam się z Natalią, że rozdział był trochę smutny. Jednak to, jak opisujesz Carmen ma taką słodycz w sobie, ona cała jest taka słodka. Pewnie dlatego, że to dziecko ;) 5
  • KarolaKorman 13.04.2015
    Dzięki Breezy :)
  • Angela 17.04.2015
    Wnerwia mnie matka Carmen, aż ręce świerzbią żeby ją potrząsnąć.
    Rozdział jak zwykle świetny : ) 5
  • NataliaO 17.04.2015
    No zgadzam się z Angelą
  • Majeczuunia 03.05.2015
    Część gorzko-słodka. Temat wcale nie jest wcześniej nie widziany, ale to jedno z najlepszych opowiadań w tej kategorii jakie czytałam :) 5
  • Majeczuunia 13.07.2015
    Marta mnie irytuje bardziej tym razem. Nienawidzę jej! I strasznie mi żal Carmen, ona nie zasługuje na to, co dało jej życie. Nie bez powodu jest ona jedną z moich ulubionych postaci z tego portalu :)
  • Neli 29.07.2015
    Szkoda, że akcja w tym rozdziale działa się tak szybko i mała dziewczynka już przemieniła się w nastolatkę.
    Ale ciągle podoba mi się to opowiadanie, jest bardzo ładne.
    Rodzice bohaterki przypominają mi moich bohaterów opowiadania.
    tą monotonię ---> tę monotonię :)
  • Neli 29.07.2015
    Zapomniałam dodać, że już od początku bardzo spodobał mi się pomysł z dziewczynką w odbiciu ;*
  • Specific_girl 22.08.2016
    Tak mi żal tego dziecka, że normalnie mam ochotę się popłakać. Jak z czystego filmu. Bogaci rodzice, matka, która uważa, że wie co jest najlepsze dla dziecka i nieszczęśliwe dziecko.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania