Poprzednie części: LBnDrabble nr 01 _ Sztormowa reanimacja

LBnDrabble nr 24 _ Epitafium na ulicy

Noc otwierała kolejne osamotnienie. Siedział w pieprzonym wózku i spoglądał na drugą stronę ulicy.

Światło stroboskopu wiło się po ścianie. Muzyka, alkohol, narkotyki i ona jak dziki, czarny kot. Śpiąca za dnia, atakująca nocą.

To jej pora. Rozpływała się w tłumie. Poznawała dezolację darkroomów i gorączkowego seksu z ludźmi, których kształty mogła jedynie wyczuć dłonią. W ciemności pozbawieni byli tożsamości, a nawet twarzy.

Tak bardzo pragnął jej dotknąć. Jednak ona należała do tamtej strony ulicy.

Kiedy upadała pod ciosem, niczym alrauna wydała przeraźliwy krzyk. Pierwszy i ostatni raz sfrunął jak ptak. W pustkę.

Dwie struny zamknęły przeszłość w czarnych pokrowcach…

Następne części: LBnDrabble nr 25 _ Dlaczego pozwoliłeś LBnDrabble nr 26 _ Pierwsze zachłyśnięcie się wiosną LBnDrabble nr 27 _ a koluszczka wciąż chodzi bez butów

Komentarze (22)

Bożena Joanna 13.02.2021

Dwoje ludzi pokaranych przez los spotyka ten sam koniec, nie znali siebie, oddali ducha prawie jednocześnie. Tragiczny splot okoliczności po obu stronach ulicy.

Pasja 13.02.2021

Dziękuję Bożenko za spojrzenie i słowa.

Serdecznie pozdrawiam

Trzy Cztery 13.02.2021

Kiedy ginie marzenie, pojawia się pustka, w której i my giniemy. "Nie ma już nic, możemy iść".

Pasja 13.02.2021

Witaj 34
Najgorsza jest pustka i w niej trwanie. Bezsilność powoduje ucieczkę, nie zawsze w dobrą stronę.

Pozdrawiam i dziekuję

LBnDrabble 13.02.2021

Witamy w Bitwie. Brawo!

Literkowa

Szpilka 13.02.2021

"Jakie życie, taka śmierć, nie dziwi nic" ? Bardzo mi się podobuje Twoje pisanie ?

Pasja 14.02.2021

Dziękuję za podobanie i za niedziwienie. Pozdrawiam

Bajkopisarz 13.02.2021

Korzystając z prawa do dowolnej interpretacji, zobaczyłem tutaj małego synka, którego matka trochę z musu ekonomicznego, a trochę z frywolnej natury zabawia się podczas długich wieczorów w lokalach ogólnie uznanych za podejrzane. Synek zaś mniej więcej wie, gdzie mama jest, chociaż szczegółów nie zna. Pragnie jednak matczynego dotyku, co czuje się zapomniany i bardzo samotny. Pragnienie to nie zostanie zaspokojone, gdyż jakiś podejrzany tym z towarzystwa matki pozbawia ją życia, celowo lub przypadkiem – bez znaczenia. Na skutek braku opieki i zapomnienia synek również umiera, przynajmniej wewnętrznie.
Ale ten koniec daje iskierkę nadziei na wskrzeszenie. Wszakże śmierć dopadła przeszłość, o przyszłości szczęśliwie nie zostało nic w kwestii umierania wspomniane.

Pasja 14.02.2021

Bardzo mi się podoba twoja interpretacja. Dziękuję za dowolność odbioru i o to chodzi, żeby nikomu nie narzucać myśli.

Pozdrawiam

Vincent Vega 13.02.2021

Super, gęsty klimat oraz opisy. Nad interpretacją jeszcze się zastanowię, piąteczka i pozdrawiam.

Pasja 14.02.2021

Dzięki VV za spojrzenie i piąteczkę.

Serdecznie pozdrawiam

Wrotycz 13.02.2021

Dwie struny - niemoc i moc połączone finałem, w ulicznym epitafium równość nieodwołalnego końca.
No... jest to pewna pociecha dla niemocy.
Pozdrawiam, Pasjo.

Pasja 14.02.2021

Tak struny mają znaczenie w tej codzienności zdarzeń. Nie mogą się przerwać, bo wtedy tracą głos. Pozostaje niedomknięte jutro.

Pozdrawiam i dziekuję

Piotrek P. 1988 13.02.2021

Dobrze się mi czytało ten tajemniczy, mroczny i działający na wyobraźnię tekst. 5, pozdrawiam :-)

Pasja 15.02.2021

Dzięki za mroczność i gwiazdy

Pozdrawiam

Angela 13.02.2021

Bardzo fanie oddany klimat, aż gęsty, rzekła bym. Tylko jak dla mnie koniec nie jest tak całkiem gorzki, bo
coś ich wreszcie połączyło.
Pozdrawiam.

Pasja 14.02.2021

Dzięki Angelo za uchwycenie połączenia. Koniec może oznaczać początek.

Miłego dnia

LBnDrabble 15.02.2021

Rozpoczynamy głosowanie. Osiem drabbli i tylko 800 słów do czytania.
Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Głosujemy do 18 luty /czwartek/ godz. 23.59
Liczymy na Autorów na obowiązkowe czytanie i pozostawienie komentarzy.

Literkowa pozdrawia

Dekaos Dondi 15.02.2021

Pasjo↔No faktycznie. Pole do interpretacji szerokie.
Tak bardziej przyziemnie np, to by można zrozumieć, że z tej tęsknoty wyskoczył z okna, wysokiego budynku, w ciemną pustkę, by wreszcie jej dotknąć. Może nawet na nią. A ciała włożono do czarnych pokrowców, jak te struny, które już nie wydadzą dźwięku. I jeszcze to nawiązanie do mandragory i ostatniego krzyku.
Dobrze napisane w sensie stylu, klimatu i treści:)↔Pozdrawiam:)↔5

Pasja 18.02.2021

Dzięki za czytanie i odbiór i za szeroką interpretację.
Miłego

Shogun 19.02.2021

Widzę tu w pewnym sensie niespełnioną miłość.
Siedział samotny, gdyż nie mógł jej "zdobyć", a może nawet nie potrafił sprawić, aby była u boku.
Rozpacz po śmierci ukochanej pociągnęła za sobą kolejną śmierć, nieszczęśliwego zakochanego.
Ale nadzieja jest, bo po śmierci nie ma przeszłości, nie ma tego co było, to wszystko jest za nami. Jest tylko to co jest po śmierci, o ile coś jest...
Bo może, spotkali się w końcu i połączyli tym, co nie dane im było wcześniej...?

Pozdrawiam :)

Pasja 19.02.2021

Piękne dzięki za odczucia i nadzieję dla tych dwojga. Pozdrawiam

Bożena Joanna 13.02.2021
Dwoje ludzi pokaranych przez los spotyka ten sam koniec, nie znali siebie, oddali ducha prawie jednocześnie. Tragiczny splot okoliczności po obu stronach ulicy.
Pasja 13.02.2021
Dziękuję Bożenko za spojrzenie i słowa.

Serdecznie pozdrawiam
Trzy Cztery 13.02.2021
Kiedy ginie marzenie, pojawia się pustka, w której i my giniemy. "Nie ma już nic, możemy iść".
Pasja 13.02.2021
Witaj 34
Najgorsza jest pustka i w niej trwanie. Bezsilność powoduje ucieczkę, nie zawsze w dobrą stronę.

Pozdrawiam i dziekuję
LBnDrabble 13.02.2021
Witamy w Bitwie. Brawo!

Literkowa
Szpilka 13.02.2021
"Jakie życie, taka śmierć, nie dziwi nic" ? Bardzo mi się podobuje Twoje pisanie ?
Pasja 14.02.2021
Dziękuję za podobanie i za niedziwienie. Pozdrawiam
Bajkopisarz 13.02.2021
Korzystając z prawa do dowolnej interpretacji, zobaczyłem tutaj małego synka, którego matka trochę z musu ekonomicznego, a trochę z frywolnej natury zabawia się podczas długich wieczorów w lokalach ogólnie uznanych za podejrzane. Synek zaś mniej więcej wie, gdzie mama jest, chociaż szczegółów nie zna. Pragnie jednak matczynego dotyku, co czuje się zapomniany i bardzo samotny. Pragnienie to nie zostanie zaspokojone, gdyż jakiś podejrzany tym z towarzystwa matki pozbawia ją życia, celowo lub przypadkiem – bez znaczenia. Na skutek braku opieki i zapomnienia synek również umiera, przynajmniej wewnętrznie.
Ale ten koniec daje iskierkę nadziei na wskrzeszenie. Wszakże śmierć dopadła przeszłość, o przyszłości szczęśliwie nie zostało nic w kwestii umierania wspomniane.
Pasja 14.02.2021
Bardzo mi się podoba twoja interpretacja. Dziękuję za dowolność odbioru i o to chodzi, żeby nikomu nie narzucać myśli.

Pozdrawiam
Vincent Vega 13.02.2021
Super, gęsty klimat oraz opisy. Nad interpretacją jeszcze się zastanowię, piąteczka i pozdrawiam.
Pasja 14.02.2021
Dzięki VV za spojrzenie i piąteczkę.

Serdecznie pozdrawiam
Wrotycz 13.02.2021
Dwie struny - niemoc i moc połączone finałem, w ulicznym epitafium równość nieodwołalnego końca.
No... jest to pewna pociecha dla niemocy.
Pozdrawiam, Pasjo.
Pasja 14.02.2021
Tak struny mają znaczenie w tej codzienności zdarzeń. Nie mogą się przerwać, bo wtedy tracą głos. Pozostaje niedomknięte jutro.

Pozdrawiam i dziekuję
Piotrek P. 1988 13.02.2021
Dobrze się mi czytało ten tajemniczy, mroczny i działający na wyobraźnię tekst. 5, pozdrawiam :-)
Pasja 15.02.2021
Dzięki za mroczność i gwiazdy

Pozdrawiam
Angela 13.02.2021
Bardzo fanie oddany klimat, aż gęsty, rzekła bym. Tylko jak dla mnie koniec nie jest tak całkiem gorzki, bo
coś ich wreszcie połączyło.
Pozdrawiam.
Pasja 14.02.2021
Dzięki Angelo za uchwycenie połączenia. Koniec może oznaczać początek.

Miłego dnia
LBnDrabble 15.02.2021
Rozpoczynamy głosowanie. Osiem drabbli i tylko 800 słów do czytania.
Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Głosujemy do 18 luty /czwartek/ godz. 23.59
Liczymy na Autorów na obowiązkowe czytanie i pozostawienie komentarzy.

Literkowa pozdrawia
Dekaos Dondi 15.02.2021
Pasjo↔No faktycznie. Pole do interpretacji szerokie.
Tak bardziej przyziemnie np, to by można zrozumieć, że z tej tęsknoty wyskoczył z okna, wysokiego budynku, w ciemną pustkę, by wreszcie jej dotknąć. Może nawet na nią. A ciała włożono do czarnych pokrowców, jak te struny, które już nie wydadzą dźwięku. I jeszcze to nawiązanie do mandragory i ostatniego krzyku.
Dobrze napisane w sensie stylu, klimatu i treści:)↔Pozdrawiam:)↔5
Pasja 18.02.2021
Dzięki za czytanie i odbiór i za szeroką interpretację.
Miłego
Shogun 19.02.2021
Widzę tu w pewnym sensie niespełnioną miłość.
Siedział samotny, gdyż nie mógł jej "zdobyć", a może nawet nie potrafił sprawić, aby była u boku.
Rozpacz po śmierci ukochanej pociągnęła za sobą kolejną śmierć, nieszczęśliwego zakochanego.
Ale nadzieja jest, bo po śmierci nie ma przeszłości, nie ma tego co było, to wszystko jest za nami. Jest tylko to co jest po śmierci, o ile coś jest...
Bo może, spotkali się w końcu i połączyli tym, co nie dane im było wcześniej...?

Pozdrawiam :)
Pasja 19.02.2021
Piękne dzięki za odczucia i nadzieję dla tych dwojga. Pozdrawiam

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania