Poprzednie części: Wiersze <*>Ⱳყsƙɾօҍɑղe Niebo ? → wiersz <*> ƝⱭՏƬĘƤƝⱭ LӀՏƬⱭ

Wiersz <*> Jɑsղҽ Cíҽղíҽ

––?/––

kołysz w cieniu zwątpień

przerwaną strunę pozoru

tęsknoty w pamięci kołysce

wspomnienia ożywia

czyste

tam złudzenie wygładza

rany zabliźnia

mami osłabia

~~~~~~~~~~~~~~~

na krawędzi kryształu

obraz łez zbłąkanych

niech wykapią tęsknotę

za brylantem drewnianym

gdzie cień wyznacza drogę

w zranionej poświacie

bez czasu podążyć

wybaczyć

Następne części: Wiersz <*> Ɗzíɑժzíօ Wiersz <*> Ȥ օƙɑzjí Ɗղíɑ Ƙօbíҽե Wiersz <*> Ȥɑթɑϲհ Śաíեմ

Komentarze (5)

Piotrek P. 1988 03.03.2020
Bardzo dobry tekst, przypomina mi o wielu dobrych momentach z mojego życia, 5, pozdrawiam :-)
betti 03.03.2020
"fale zwatpień" - nie do przyjęcia.
Shogun 04.03.2020
Bardzo ciekawy wiersz o wspomnieniach. Podoba mi się jego tytuł, bo w końcu wspomnienia mogą być jasne, czyli dobre, lub ciemnie jak cienie, czyli złe. Tak przynajmniej ja to sobie wykombinowałem :).
Pozdrawiam ;).
jagodolas 04.03.2020
Podoba lecz musiałem użyć szarych komorek
Pasja 04.03.2020
Jasne cienie... piękne lecz nigdy prawdziwe. Kołysanka wspomnień nie zawsze usypia. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania