Czytający w Myślach część 13 Dlaczego ja?

Zapewne myślisz że ludzie 'Freedom' chcą cie pozyskać tylko dlatego że możesz mieć dużo większe możliwości niż my wszyscy za sprawą tego wypadku lecz jest tez inny powód ktorego nikt ci nie mówił. Miał to zrobić w najbliższym czasie John, ale jak widać jego tutaj nie ma i my musimy to zrobić. Zacznijmy od początku, dawno temu zanim powstała nasza organizacja tez byli tacy ludzie jak my- w tej chwili wtrącił się chłopak mówiąc.

-Czyli nasze zdolności są od dłuższego czasu na tym świecie a ja nic o tym nie wiedziałem. Proszę opowiedz mi historie kiedy to się zaczęło. - zaciekawiony Adam chciał to wszystko wiedzieć by móc lepiej zrozumieć kim tak naprawde jest.

-Na to przyjdzie pora później teraz wysłuchaj co mam ci do powiedzenia. Tak jak wspomniałem tacy ludzie chodzili po tym swiecie dużo wcześniej niz my wszyscy sie urodzilismy. Swego czasu był mężczyzna Marcus który był najpotężniejszy z nas wszystkich, widząc że zbliżają sie niepokojące czasy dla świata nakłonił rządy wielu krajów do zaprzestania polowań na takich ludzi jak on a tak się też działo, i nakłonił ich do współpracy, tak w skrócie powstała nasza organizacja która miała pomagać w utrzymaniu pokoju na świecie. Był juz bardzo stary gdy to się wydarzyło i kilka lat po założeniu Memory umarł, nim jednak odszedł z tego świata miał wizję że już wkrótce przyjdzie na świat chłopak który będzie obdarzony niezwykłą mocą tak że nikt nie będzie się mógł z nim równać nawet on sam. Podał on również ze narodzi się w Polsce dokładnie w ten dzień co Ty się narodziłeś.Było tysiące takich dzieci lecz u żadnego nie wyczuliśmy nadzwyczajnego umysłu a u niemowląt jest to bardzo łatwe do wykrycia, wyjątkiem byleś Ty Adamie. Jednak troche musieliśmy poczekać aż ujawnisz swe zdolności. Nikt nie był potężniejszy niż Marcus ale i on miał okazać się słaby w porównaniu do dziecka które miało sie narodzić, dowiedzieli się też o tym ludzie z Freedom, którzy twierdzą że jeśli tylko dokładnie zbadają twój umysł będą w stanie nauczyć sie tego wszystkiego co jeszcze nie potrafili to uczyni ich potężniejszymi, lecz wiedzieli ze jesteś przez nas obserwowany i nie chcąc zdradzić swoich zamiarów nie zaatakowali aż do teraz. O to i cała prawda drogi chlopcze następco Marcusa.

Chłopak był tym totalnie zaskoczony bo przez ten caly czas myślał ze to z powodu tych zmian w jego głowie jaki miał po wypadku jest poszukiwanym przez tylu ludzi. Swego czasu chłopak zapytał sie Johna dlaczego ktoś go szuka bo on nic nikomu nie zrobil ten mu odpowiedzial ze zrobil bardzo duzo gdyz przyszedł na świat. Wówczas nie rozumiał ty słów lecz teraz wszystko nabierało sensu. Nie wiedzial co ma na to wszystko odpowiedzieć i wydusił z siebie tylko dwa słowa.

-Dlaczego ja!!-odpowiedziała mu Jessica.

-Tego nikt z nas nie wie dlaczego to masz być Ty lecz widocznie tak miało być i musisz sie z tym pogodzić bo będzie cię to prześladować przez całe życie. Tak długo jak będziesz żył będziesz miał wrogów w ludziach którzy będą chcieli poznać twoje możliwości i je wykorzystać. Nie chcieliśmy ci tego mówić na samym poczatku lecz teraz uznaliśmy że jesteś gotowy by poznać prawdę. Oboje z Piotrem uznaliśmy też że jesteś już gotowy również na to by wyruszyć razem z nami i odzyskać Natalie. Będzie to twoja pierwsza misja w której pokażesz wrogą czego się nauczyłeś. Jutro przejdziesz szybkie szkolenie posługiwania się bronią i będziemy mogli ruszać. - kobieta po tych słowach oczekiwała reakcji Adama który w tym momencie znowu nie wiedzial co im odpowiedzieć. Z jednej strony był on szczęśliwy że zbliża się dzień w którym odzyska swą miłość lecz wbrew pozorom bał sie tam udać gdyż nie wiedział co go tam czeka i z kim przyjdzie mu się zmierzyć. Pozbierał myśli i odpowiedział kobiecie.

-Jesli taki jest mój los to muszę sie z tym pogodzić i niech moi wrogowie wiedzą że ja sie łatwo nie dam i pokaże im co potrafię. Skoro jutro wyruszamy musze sie przygotować do tego i chciałbym jeszcze poćwiczyć z wami dzisiaj choć wiem ze jest późno - zaproponował zdeterminowany chłopak po czym szybko jeszcze dodał

- Co będzie jesli nie wrócimy z tej misji bo taką ewentualność też pewnie bierzecie pod uwagę.

-Jesli by sie cos złego wydarzyło niekoniecznie na tej misji ale na każdej innej to nasi ludzie pozorują wypadek a twoja rodzina i znajomi zapominają że istniałeś by prawda nie ujrzała swiatla dziennego. To jest podstawowa procedura w wypadku śmierci jednego z nas. Takie samo zabezpieczenie mają również nasi wrogowie bo świat nie może się dowiedzieć o naszym istnieniu. - szybkiej odpowiedzi udzielił mu Piotr

-Wiec wymażecie pamięć wszystkim moim bliskim ? Rozumiem waszą obawę przed tym by nikt się o nas nie dowiedział i to jest dobre posunięcie bo nikt z naszych bliskich nie bedzie dociekał prawdy co sie na prawdę stało.- na te słowa przytaknął Piotr po czym Jessica dodała.

-Widzę że wydoroślałeś chłopcze skoro pojmujesz tak istotne rzeczy i w pełni to akceptujesz. Nie masz czasu by zachowywać się jak dziecko bo będziesz musiał w najbliższym czasie podejmować ważne decyzje dla ciebie i innych. Możesz tego nie chcieć bo twoi rówieśnicy będą stopniowo wstępować w dorosłe życie lecz ty musisz to zrobić już teraz.- pouczyła go kobieta, po czym wstała i delikatnie poklepała go po ramieniu by dodać mu otuchy.

Chłopak wiedział że nie może sobie pozwolić na zachowania podobne do jego rówieśników a uświadomił to sobie w dniu kiedy ludzie Freedom porwali Natalie. Teraz gdy wie juz to wszystko dlaczego jest tak ważny będzie musial cały czas dbać o bezpieczeństwo swoje i bliskich a jego poprzednie życie nastolatka juz się skończyło. Mógł jedynie pogodzić sie z tym przykrym faktem i dalej szlifowac swoje zdolności by móc im wszystkim zapewnić bezpieczenstwo. Poprosił zatem Jesice by poszła z nim na kolejną lekcje lecz tym razem uprzedził ją żeby walczyła z nim tak jakby był wrogiem. Jessica dała mu słowo że tak będzie, przystąpili zatem do ćwiczeń i Adam w pocie czoła wymierzał kolejne ciosy które dochodziły celu. Jego nauczycielka również nie dawała za wygraną i kilka ciosów również zraniło chłopaka. Chłopiec którym niegdyś był, stawał sie szybko mężczyzna ktory byl świadom co go czeka.

Kobieta nie mogła dać rady rozwścieczonemu chłopakowi i z każdym jego ciosem nie miała siły by dalej kontynuować tą walkę. Gdy po raz kolejny upadła na ziemie, przerwała tę walkę po czym wstała i pogratulowała chłopakowi tego że zwyciężył. Na twarzy Adama pojawił sie uśmiech radości po czym podziękował jego nauczycielce i wyszli razem z pokoju i szli obok siebie jak równy z równym. Po tym pojedynku nie mogli stwierdzić kto był uczniem a kto nauczycielem gdyż oboje walczyli na sto procent swoich umiejętności lecz to i tak Adam został zwycięzca.W pokoju głównym czekal Piotr który widząc ze oboje sie zbliżają do niego wstał i spytał chłopaka czy nadal ma sily by kontynuować trening. Rozbawiony chłopak odpowiedział

- Oczywiście ze tak- i razem udali się na koleją lekcje. Piotr sprawdził jakich postępów dokonał chłopak w wymazywaniu wspomnien. Mężczyzna sprawdził wspomnienia myszy i nie zauważył żadnych obrazów z kilku dni. Niesłychanie zadowoliło to Piotra który pogratulował Adamowi.

-Teraz drogi chłopcze musisz ćwiczyć cały czas tą umiejętność lecz nie na myszy tylko jakims dużo wiekszym zwierzaku by móc wymazać dużo większą ilość wspomnień. W krótce będziesz mógł wymazać wszystkie wspomnienie a co za tym idzie bedziesz mógł zabić bez ruszania sie z miejsca co da ci ogromną przewagę nad wrogiem. Może teraz sprawdzimy jak wygląda twoja bariera umyslu a zapewne jest dość silna, przygotuj sie zaraz sprawdzę co potrafisz.- chwile potem Piotr próbował wtargnąć do umyslu Adama. Nie ważne jak bardzo się starał, chłopak bez większego wysiłku zdołał go powstrzymać co go zadowoliło i zdecydował że nadszedł już czas by zakończyć ten trening i że najwyższa pora by Adam udał sie do domu gdyż musi wypocząć przed jutrzejszym bardzo ważnym dniem. Chlopak pożegnał sie z nauczycielami i udał się do domu gdzie wziął gorący prysznic i zmęczony wydarzeniami dnia oddał sie w objęcia snu.