Naznaczony Rozdział 19 Koniec

Otworzył oczy, zobaczył jarzeniówkę która raziła go po oczach. Gdzie ja jestem, pomyślał Riv, co się stało.

- O, wstał nasz śpioch.-usłyszał kobiecy głos, znał go.

- Hej, słyszysz nasz?-spytał drugi głos który należał także do znajomej mu kobiety.- Hej, słyszysz?

Riv pokiwał głową, chciał się ruszyć, ale momentalnie został przygwożdżony przez silną rękę. Nagle w oczy ktoś zaczął mu świecić latarką.

- Jest dobrze, Kim puść go.

Ręka zniknęła i mógł się podnieść. Gdy już siedział zauważył, że jest tu z Kim i Emmą.

- Co się stało, gdzie ja jestem.- nie mógł przypomnieć jak tu trafił i gdzie jest.

- W bazię, w Polsce. Znalazłam cię w centrum zasilania, byłeś nieprzytomny.- powiedziała Kim wstając z krzesła.- Idę powiedzieć Armenowi.

Wyszła, pamiętał, że zabił wampira i miał iść do sterowni. Po tym nic, pustka.

- To przez ten nabój, nie wziąłeś tego co ci dałam.- powiedziała widząc zdziwienie na jego twarzy.- Nie sądziłam, że będziesz używał mocy w takiej ilości, przez to szybciej musiałeś wziąć następną dawkę lekarstwa.

- Ok, mogę wstać?- spytał Riv.

- Jasne, tylko nie walcz z takimi jak twój ostatni przeciwnik przez jakiś czas, dobra?

- Przyjąłem pani doktor, oczywiście jeżeli Armen nie każe mi jednak walczyć.

- O to się nie martw, ja mu już powiem do słuchu, że potrzebujesz odpoczynku.- powiedziała z uśmiechem.

Riv wstał, najpierw nie pewnie, zrobił krok, potem drugi.

- A właśnie Emma, ty wiesz co się dzieję na świecie?

- Coś tam ludzie mówią, że zbliża się wojna. Nie wiem ile jest w tym prawdy, tak naprawdę już od 10 lat podobno szykuję się coś grubszego i jeszcze nic się nie stało. Największym wybrykiem naszych wrogów był ostatni atak na bazę w RPA.

- Rozumiem- powiedział zamyślony Riv.- To nic, idę do Armena i Kim.

- Tylko wpadnij do mnie potem, jeżeli będziesz wracał już po pierwszej to przyjdź tu.- podała mu kartkę, był tam numer piętra i pokoju.- potrzebujesz kolejnej dawki leku.

- Dobra wpadnę.-powiedział Riv.

Wyszedł na korytarz, wiedział gdzie jest, ale nie miał pojęcia gdzie jest Kim i Armen. Skierował się w stronę windy, najpierw pójdę do Sali odpraw, pomyślał.

Gdy był już przed drzwiami, pomyślał czy to prawda, że ludzkość upadnie?

Otworzył drzwi i wszedł do środka, zobaczył Kim i Armena.

- Co jest?-spytał wampir.

- Mam kilka pytań Riv.-powiedział Armen.- Po pierwsze, jak nazywał się przeciwnik z którym walczyłeś?

- Eskel, czy jakoś tak.

- Po drugie, jak się czujesz?

- Dobrze, ale mam lukę w pamięci.- powiedział Riv próbując się uśmiechnąć.

- To nic, mam dla ciebie wiadomość, masz uważać z mocą, nie wiemy od kogo jest ta wiadomość.

- A właśnie Kim, jak tam Ess?

- Dobrze, nic jej nie jest.-powiedziała Kim z obojętnym wyrazem twarzy.

Nagle do pomieszczenia wbiegł jakiś człowiek i powiedział:

- Pilna wiadomość od Pana Haruta.

- Mów.-powiedział Armen.

- Humorti.-powiedziawszy to wyszedł.

- Cholera, nie tego się spodziewałem. Kim, Riv to już potwierdzone zaczęła się wojna.

******

To już koniec mojej pierwszej serii, więc proszę o skomentowanie i ocenienie całokształtu.

Zastanawiam się nad kontynuacją fabuły, co o tym myślicie?