Drabble - Zwierzęcy instynkt porcelanowej lalki.

Porcelanowe lalki mają to do siebie, że są puste w środku.

Jednak zdarzyło mi się poznać wyjątkową lalę. Nie była pusta w środku, przepełniona była aż po szkliste oczy nienawiścią.

 

Oczy me błyszczą

nienawiścią

pluję jadem

jestem wężem

jestem gadem

 

Podśpiewywała sobie ta lala.

Można by się zastanawiać, jakim cudem porcelanowa lalka, przedmiot, rzecz jest taka pełna życia? Otóż, jak twór Frankensteina, ożywiło ją Zło i moce tajemne. Motorem jej poczynań są zwierzęce instynkty, na zasadzie odruchów bezwarunkowych miota się jak szczur w klatce, kąsa i gryzie zupełnie przypadkowe osoby.

Twarz jej jednak pozostaje niewzruszona, jest zimna i blada jak porcelana.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 10

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (18)

  • NataliaO 18.06.2015
    Genialnie wyszło. 5:)
  • Pospolita 18.06.2015
    Bo lalki to ZUO. 5.
  • Grilu 18.06.2015
    "Oczy me błyszczą
    nienawiścią
    pluję jadem
    jestem wężem
    jestem gadem"
    Kupiłeś mnie tym xd Daję piąteczkę.
  • NataliaO 18.06.2015
    a ja mam w domu lakę tego typu i jest dobra :)
  • Anonim 18.06.2015
    Mnie też tym kupiłeś :D Musk rozjeczany, tak bardzo XD
    5/5
  • Marinaaa8 18.06.2015
    super , a kim jest ta porcelanowa lalka , ciekawa jestem o kim myslales piszac ten wiersz
  • Angela 18.06.2015
    Chyba się cieszę że nie mam w domu lalek : ) 5
  • Pospolita 18.06.2015
    Marinaaa grzeszki na sumieniu, że tak się wypytujesz ;)?
  • Anonim 18.06.2015
    uderz w stół a nożyce się odezwą :)
    Marynko słodka, nikogo konkretnego nie miałem na myśli, to czysta fantazja :)
  • KarolaKorman 18.06.2015
    5 za tę Twoją fantazję, bom się ubawiła :)
  • xnobodyperfectx 18.06.2015
    *tą ;)
  • KarolaKorman 18.06.2015
    Ściąga dla wszystkich; W starannej polszczyźnie powinniśmy pisać i mówić „Weź tę książkę”. Tradycyjna forma tę bywa jednak zastępowana formą tą. Wynika to stąd, że wśród różnych określeń rzeczownika rodzaju żeńskiego (w naszym wypadku jest to wyraz książka) tylko zaimek ta ma w bierniku końcówkę -ę, podczas gdy inne określenia przyjmują końcówkę -ą: „Weź tę książkę”, ale: „Weź tamtą książkę”, „Weź pierwszą książkę”, „Weź ładną książkę”.
    Mówiąc Weź tą książkę, odmieniamy zaimek ta analogicznie do tych określeń. W mowie potocznej jest to dopuszczalne, zwłaszcza w takich, jak podane w pytaniu, potocznych kontekstach: „Połóż tą łyżkę”, „Daj tą skarpetę”.
    Grzegorz Dąbkowski, prof., Uniwersytet Warszawski
  • KarolaKorman 18.06.2015
    Bo tę fantazję :)
  • xnobodyperfectx 18.06.2015
    Ale czyż "tę" nie nawiązuje mimo wszystko bardziej do "twoją"? :D
  • KarolaKorman 19.06.2015
    Twoja = książka, więc cytuję „Weź tę książkę”
  • KarolaKorman 19.06.2015
    ,,No właśnie: daj mi "tę" płytę, czy daj mi "tą" płytę? Mamy tutaj biernik (kogo? co?), zatem nie ma innej opcji: poprawnie jest zawsze i wszędzie "Podaj mi tę płytę".
    Jeśli jednak mamy narzędnik (z kim? z czym?), wtedy oczywiście dajemy "tą", czyli np. "Mam problemy z tą płytą".
    Bardzo często spotykam się z niepoprawną formą. Warto przestawić się na pisanie poprawne gramatycznie - zawsze stawia nas to w lepszym świetle.
    Powtórzmy zatem:
    "Kocham tę kobietę!" (kogo? - tę kobietę!)
    ale
    "Kocham się z tą kobietą" (z kim? - z tą kobietą)''

    Odmiana przez przypadki;
    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga

    M., W. mój, twój, swój moja/ma, twoja/twa, swoja/swa moje/me, twoje/twe, swoje/swe moi, twoi, swoi moje/me, twoje/twe, swoje/swe

    D. mojego/mego, twojego/twego, swojego/swego mojej/mej, twojej/twej, swojej/swej mojego/mego, twojego/twego, swojego/swego moich/mych, twoich/twych, swoich/swych

    C. mojemu/memu, twojemu/twemu, swojemu/swemu mojej/mej, twojej/twej, swojej/swej mojemu/memu, twojemu/twemu, swojemu/swemu moim/mym, twoim/twym, swoim/swym

    B. mojego/mego, twojego/twego, swojego/swego moją/mą, twoją/twą, swoją/swą moje/me, twoje/twe, swoje/swe moich/mych, twoich/twych, swoich/swych moje/me, twoje/twe, swoje/swe

    N. moim/mym, twoim/twym, swoim/swym moją/mą, twoją/twą, swoją/swą moim/mym, twoim/twym, swoim/swym moimi/mymi, twoimi/twymi, swoimi/swymi

    Ms. moim/mym, twoim/twym, swoim/swym mojej/mej, twojej/twej, swojej/swej moim/mym, twoim/twym, swoim/swym moich/mych, twoich/twych, swoich/swych

    Krótsze formy (po ukośniku „/”) stosuje się jedynie w języku poetyckim i normalnie nie powinny być użyte.

    Pisząc ,,Twoją'', biernik (kogo?) użyłam poprawnej formy ,,tę''
    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    Przepraszam Filip, że to wstawiłam u Ciebie. Trochę tego dużo :)
  • Anonim 19.06.2015
    dzieki Karola, ja też z tym miewam problem :)
  • Prue 19.06.2015
    Wierszyk fajny i lekki ale nie pasowała mi zakończenie " jestem gadem ". Można było to sobie odpuścić. Ja też się cieszę, że wyrosłam z lalek. Dam 5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania