Drabble - Zwierzęcy instynkt porcelanowej lalki.
Porcelanowe lalki mają to do siebie, że są puste w środku.
Jednak zdarzyło mi się poznać wyjątkową lalę. Nie była pusta w środku, przepełniona była aż po szkliste oczy nienawiścią.
Oczy me błyszczą
nienawiścią
pluję jadem
jestem wężem
jestem gadem
Podśpiewywała sobie ta lala.
Można by się zastanawiać, jakim cudem porcelanowa lalka, przedmiot, rzecz jest taka pełna życia? Otóż, jak twór Frankensteina, ożywiło ją Zło i moce tajemne. Motorem jej poczynań są zwierzęce instynkty, na zasadzie odruchów bezwarunkowych miota się jak szczur w klatce, kąsa i gryzie zupełnie przypadkowe osoby.
Twarz jej jednak pozostaje niewzruszona, jest zimna i blada jak porcelana.
Komentarze (18)
nienawiścią
pluję jadem
jestem wężem
jestem gadem"
Kupiłeś mnie tym xd Daję piąteczkę.
5/5
Marynko słodka, nikogo konkretnego nie miałem na myśli, to czysta fantazja :)
Mówiąc Weź tą książkę, odmieniamy zaimek ta analogicznie do tych określeń. W mowie potocznej jest to dopuszczalne, zwłaszcza w takich, jak podane w pytaniu, potocznych kontekstach: „Połóż tą łyżkę”, „Daj tą skarpetę”.
Grzegorz Dąbkowski, prof., Uniwersytet Warszawski
Jeśli jednak mamy narzędnik (z kim? z czym?), wtedy oczywiście dajemy "tą", czyli np. "Mam problemy z tą płytą".
Bardzo często spotykam się z niepoprawną formą. Warto przestawić się na pisanie poprawne gramatycznie - zawsze stawia nas to w lepszym świetle.
Powtórzmy zatem:
"Kocham tę kobietę!" (kogo? - tę kobietę!)
ale
"Kocham się z tą kobietą" (z kim? - z tą kobietą)''
Odmiana przez przypadki;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Przypadek Liczba pojedyncza Liczba mnoga
M., W. mój, twój, swój moja/ma, twoja/twa, swoja/swa moje/me, twoje/twe, swoje/swe moi, twoi, swoi moje/me, twoje/twe, swoje/swe
D. mojego/mego, twojego/twego, swojego/swego mojej/mej, twojej/twej, swojej/swej mojego/mego, twojego/twego, swojego/swego moich/mych, twoich/twych, swoich/swych
C. mojemu/memu, twojemu/twemu, swojemu/swemu mojej/mej, twojej/twej, swojej/swej mojemu/memu, twojemu/twemu, swojemu/swemu moim/mym, twoim/twym, swoim/swym
B. mojego/mego, twojego/twego, swojego/swego moją/mą, twoją/twą, swoją/swą moje/me, twoje/twe, swoje/swe moich/mych, twoich/twych, swoich/swych moje/me, twoje/twe, swoje/swe
N. moim/mym, twoim/twym, swoim/swym moją/mą, twoją/twą, swoją/swą moim/mym, twoim/twym, swoim/swym moimi/mymi, twoimi/twymi, swoimi/swymi
Ms. moim/mym, twoim/twym, swoim/swym mojej/mej, twojej/twej, swojej/swej moim/mym, twoim/twym, swoim/swym moich/mych, twoich/twych, swoich/swych
Krótsze formy (po ukośniku „/”) stosuje się jedynie w języku poetyckim i normalnie nie powinny być użyte.
Pisząc ,,Twoją'', biernik (kogo?) użyłam poprawnej formy ,,tę''
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Przepraszam Filip, że to wstawiłam u Ciebie. Trochę tego dużo :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania