Pokaż listęUkryj listę

Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!

Tylko on, ona i motocykl - Prolog

Coney Island, Nowy Jork, rok 2019

Atmosfera w tej części Nowego Jorku była w miarę spokojna o tej porze dnia. Chłodne jesienne powietrze przyjemnie łaskotało po ciele, a dźwięk szumiącej wody na plaży dawał uczucie relaksu. Właśnie tym klimatem cieszyła się pewna nieco starsza kobieta o chudej posturze, czarnych włosach i zielonych oczach, ubrana w czarną ramoneskę z napisem „Fallen Angels MC(1) New York ” na plecach. Siedziała na piasku przytulona do mężczyzny, który przez te ostatnie dwie dekady dał jej wiele radości, ale też smutku, choć tego drugiego raczej niewiele mniej. Był to siwiejący już brunet o dobrej jak na swój wiek, umięśnionej sylwetce. Miał na sobie czarną i podniszczoną przez czas kamizelkę motocyklową, która oprócz tego samego napisu miała też na plecach logo gangu pod postacią diabolicznie wyglądającego anioła w locie i jeszcze sporo innych naszywek, w tym jedną z napisem President (2) na prawej piersi . Po tak długiej znajomości często mieli refleksje na temat czasu, jaki spędzili razem. Psycholog powiedziałby, że zarówno jedno jak i drugie ma w sobie dużo do poprawy pod każdym względem, a zwłaszcza charakteru. Mimo to dogadywali się, rozumieli, że życie nie zawsze jest usłane rózami i często również bywa niesprawiedliwe. Oboje dorastali w ubóstwie, ale ona wielokrotnie twierdziła, że jego życie było lepsze. Argumentowała te słowa faktem, że rodzice mężczyzny wspierali go bardziej niż jej rodzice kiedykolwiek wspierali ją. Oboje są spierdolonymi ludźmi, którzy jednak próbują żyć normalnie dla dobra osoby, która znaczy dla nich najwięcej: ich dziesięcioletniego synka.

Siedzieli już tak dobre parę godzin i po chwili zaczęło im się robić jednak trochę zimno, więc zaczęli podnosić się powoli, kiedy nagle oboje, niemalże w tym samym czasie poczuli silny ból w stawach. To był kolejny jasny znak, że starzeją się. Wszystkie te lata życia na krawędzi i ostrych imprez zaczęły zbierać na nich swoje żniwo. Będąc w wieku trzydziestu dziewięciu lat doskonale wiedziała jak się czuje jej starszy o dziewięć lat mężczyzna. Kiedy nie byli zajęci sprawami gangu i wychowywaniem dziecka, często wspominali swoje młodsze lata, a zwłaszcza robiła to kobieta. Zawsze mówiła, że nigdy nie zapomni nocy, kiedy to podjęła decyzję, która przewróciła jej życie o do góry nogami.

— Mam Ci coś do powiedzenia, Ryan…–powiedziała nagle stanowczym głosem kobieta patrząc w oczy przytulonego do niej człowieka.

—Słucham, Evelyn, co chcesz mi powiedzieć, kochanie?–zapytał, próbujący ukryć zaniepokojenie jej głosem mężczyzna.

—Kocham Cię i niczego nie żałuję…–odpowiedziała kobieta i pocałowała go czule, co odwzajemnił.

Patrząc na niego czuła jakby cofała się do swoich młodzieńczych lat, kiedy uciekła ze swojego domu ,ale jeszcze wcześniej, jak trafiła na faceta, który stał się miłością jej życia.

 

(1) MC - Motorcycle Club, czyli Klub Motocyklowy

(2) President - prezes/szef Klubu Motocyklowego

Średnia ocena: 4.5  Głosów: 11

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (27)

  • Pan Buczybór 02.11.2019
    *pauzy/półpauzy zamiast dywizów
    *miejscami masz nadprogramowe spacje przed przecinkami lub za

    A tak ogólnie to nawet nieźle. Nie zaciekawił mnie zbytnio ten prolog, ale to subiektywne wrażenie. Nie wiem, może zobaczę co tam będzie w kolejnej części.
  • TheRebelliousOne 02.11.2019
    Po pierwsze, dziękuję za uwagi, jestem dosłownie nowy, jeśli chodzi o pisania opowiadań i każda uwaga jak polepszyć jakość następnych opowiadań jest na wagę złota dla mnie.
    Po drugie, to na razie tylko prolog. Akcja w następnych rozdziałach się rozkręci, to mogę zagwarantować.
  • TheRebelliousOne 02.11.2019
    *pisanie opowiadań
  • Witam,

    Na początek drobiazgi:
    "Właśnie tym klimatem cieszyła się pewna nieco już starsza kobieta o chudej posturze, czarnych..." - "nieco już starsza" brzmi trochę nieszczęśliwie. Nieco starsza od kogo? Zmieniłabym ten zapis.

    "Siedziała ona na piasku przytulona do mężczyzny, który przez..." - można spokojnie odpuścić "ona", bo to wynika z kontekstu.
    "Miał on na sobie czarną i... - jak wyżej, "on" można odpuścić.

    "Mimo to dogadywali się ze sobą, rozumieli, że życie nie zawsze..." - jak wyżej, "ze sobą" można odpuścić, bo z kontekstu wiadomo, o kogo chodzi.

    Jeszcze wkilku miejscach jest podobnie - za dużo dookreśleń.

    Ciagniesz opowieść o życiu i poglądach bohaterów i nagle wyskakujesz, trochę jak Filip z konopii:
    "Po chwili zrobiło im się jednak trochę zimno..."
    "Po chwili" od jakiego momentu? Bo tyle tu naopisywane było, że się pogubiłam.

    "więc zaczęli podnosić się do pozycji stojącej,..." - to można podnosić się do pozycji leżącej? :)) może wystarczy samo "zaczęli się podnosić..."

    Cyfry zapisujemy słownie, np: nie 9, a dziewięć

    Narazie niewiele się dzieje. Mamy przedstawiony rys charakterologiczny bohaterów i... tyle.
    To trochę za mało, żeby mnie zainteresować powrotem do dalszych części.

    Sugeruję wprowadzenie korekt w tym tekście o których pisałam ja i kolega wyżej. Można to zrobić edytując tekst (wchodzi się w publikacje i edycję).

    Ok, to tak na początek.
    Druga sprawa, to pewna nieporadność w zapisie, ale to można wyeliminować tylko pisząc, czytając, pisać, czytając itd :))
    Zatem powodzenia :)
    Pozdrawiam :))
  • TheRebelliousOne 02.11.2019
    Jak mówiłem wcześniej, dziękuję za uwagi, które przydadzą mi się w kolejnych rozdziałach. Owszem, dzieje się niewiele, ale to dopiero prolog. Następne rozdziały będą już bogatsze o akcję.
    Jeszcze raz dziękuję za konstruktywną krytykę i również pozdrawiam :)
  • Lamb 03.11.2019
    Ogólnie mam słabość do gangów motocyklowych. Nic o nich kompletnie nie wiem poza swoimi mętnymi wyob
  • Lamb 03.11.2019
    Ucielo mi komentarz, dokończę.
  • Lamb 03.11.2019
    Nic więc o nich nie wiem, poza swoimi mętnymi wyobrażeniami, ale ten temat zawsze wydawał mi się strasznie fajny. Dlatego jakoś z doskoku bede czytać dalej te fabularną historyjkę, traktując ją jako coś lekkiego w ramach relaksu.
  • sisi55 09.11.2019
    Nie podoba mi się fabuła tego opowiadania. Tyle mogę powiedzieć bo za dużo to nie pisze, ale za to czytam sporo. Jeszcze mogę dodać, że to wkurzające jak ktoś mówi z dupy ,,kocham cię'', lepiej byłoby do jakiejś konkretnej sytuacji taki dialog dać, ale to taki szczegół, który mi zawsze w książkach przeszkadza.
  • TheRebelliousOne 09.11.2019
    Dziękuję za słowa krytyki, które dopingują mnie do dalszego pisania. Pozdrawiam. :)
  • sisi55 09.11.2019
    TheRebelliousOne Też mi coś skrytykuj, dołuje mnie to, że prawie komentarzy nie mam.
  • Pontàrú 10.11.2019
    Zaznaczam obecność i powiem, że spoko prolog. Choć niestety przyznam, że nie bardzo wciągający. Moim zdaniem należałoby się spodziewać czegoś mocniejszego po pierwszej części, tak, by czytelnika dobrze zaciekawiło. Nie mniej jednak tekst całkiem fajny, poprawy i nie widzę w zasadzie większych błędów. Może jedynie czasem jakieś zdania masz zbyt wielokrotnie rozbudowane a tak to spoko. Ode mnie 5 i szczerze jakoś nie rozumiem osób które dawały mniej niż 4(chyba, że po prostu tekst jest po dość mocnej edycji)
  • TheRebelliousOne 10.11.2019
    Przyznaję, trochę edycji tekst przeszedł. Poza tym wiem, że prolog wydaje się... "powolny", ale w kolejnych rozdziałach będzie się działo znacznie więcej. A rozbudowywanie zdań to mój wredny nawyk, którego staram się pozbyć. Dzięki za miłe słowa i zachęcam do dalszej lektury,. :)
  • Ozar 19.11.2019
    Hej. Gangi motocyklowe to dla mnie raczej abstrakcja, znam je głownie z filmów o USA. Wiem że takie istniały i istnieją do dzisiaj. To, co opisujesz to jakby opowieść o jednym z nich. Czytało się całkiem dobrze, błędy już pokazali moi poprzednicy, więc tylko odniosę się do sensu. Ten jest dość ciekawy i jakby zaprasza do dalszego czytania. 4+ na razie!
  • Pasja 30.11.2019
    Witam
    Mnie akuratnie zainspirował prolog i skuszę się na czytanie. Uwielbiam harleje, skóry, piwo i wiatr we włosach. Lubię dziewczyny na
    tych rumakach. Kiedyś byłam na zlocie.
    Gangi motocyklowe rządzą się innymi prawami i pewnie są kolorowe.
    Pozdrawiam
  • TheRebelliousOne 30.11.2019
    Dziękuję za miły komentarz, chociaż z tymi "kolorowymi gangami" to bym polemizował, chyba że źle zrozumiałem to określenie. Również pozdrawiam. :)
  • Pasja 03.12.2019
    TheRebelliousOne chodzi mi o to, że nie jest nudno, zawsze coś się dzieje.:)
  • TheRebelliousOne 03.12.2019
    pasja Oh, w takim razie dziękuję i zapraszam do dalszej lektury, choć ostatnie dwa rozdziały coś mi nie wyszły, tak coś czuję... ;)
  • CynicznaCecylia 13.12.2019
    Przychodzę na zaproszenie, ale ostrzegam - zwabienie mnie na swój profil, to trochę proszenie się o korektoatak. Więc parzymy nerwosan, i czytamy uwagi:

    "a dźwięk szumiącej wody na plaży dawał uczucie relaksu" - trochę nienaturalnie w brzmieniu, szczególnie "dawał uczucie relaksu". Wymieniłabym na "odprężał", "zachęcał do relaksu", "uspokajał". "Dźwięk szumiącej wody" może ewentualnie zostać, chociaż lepsze byłoby zwyczajne "szum wody" albo "szum fal".

    "Właśnie tym klimatem cieszyła się pewna nieco starsza kobieta o chudej posturze, czarnych włosach i zielonych oczach, ubrana w czarną ramoneskę z napisem „Fallen Angels MC(1) New York ” na plecach" - tu też parę uwag. "właśnie tym klimatem cieszyła się" - trochę to zbędne. Wystarczy wspomnieć, że siedzi na plaży, okoliczności przyrody, to, że one "cieszą" i jak wyjaśnione już wcześniej. Co innego, gdyby sielska atmosfera ją wkurzała. Ewentualnie można zaserwować to w ciut innej formie (jak ja zrobiłam to w przykładzie). Gorsze jest "pewna kobieta". To zwrot, którego używa się w mowie potocznej, kiedy nie wie się do końca o kim się mówi. Tu kobieta jest sprecyzowana. No i "nieco starsza". Od razu się widzi może nie babcię, ale pięćdziesięciokilkulatkę na pewno, a nie wiem czy o ten wiek ci chodziło. "O chudej posturze" - po prostu chuda, szczupła, albo o szczupłej sylwetce. "chudy" do postury raczej niezbyt pasuje. No i powinno się unikać opisu osoby "na pałę" - wszystko na raz. No chyba, że niecnie korzysta się z sytuacji typu "patrzył/a w lustro i oceniał/a swój wygląd". Propozycja zmiany... Taka trochę na hardzie.:
    "Ubrana w czarną ramoneskę z napisem "Fallen Angels",...letnia brunetka w pełni korzystała z miejscowej atmosfery. W spokojnych/roześmianych/łagodnych/zamyślonych oczach igrały odbijające się od wodnej toni, złote refleksy, kiedy wtulona w ramię mężczyzny, pozwalała aby niesforne podmuchy rozwiewały jej długie/krótkie czarne włosy."

    "Był to siwiejący..." - Jej towarzyszem był"/"Towarzyszył jej". "Był to" nie jest błędne, ale jakieś takie...

    "która oprócz tego samego napisu miała też na plecach logo gangu pod postacią diabolicznie" => "Która, oprócz tego samego napisu, co kurtka kobiety, miała na plecach logo gangu - diabolicznie... anioła - oraz..." Zdanie bardzo długie, a słabo podzielone. Ciężko się je wciągało.

    "Psycholog powiedziałby, że zarówno jedno jak i drugie ma w sobie dużo do poprawy pod każdym względem, a zwłaszcza charakteru." - "Psycholog zapewne powiedziałby, że oboje powinni solidnie popracować nad sobą, szczególnie nad swymi charakterami." (Aczkolwiek nad charakterem nie do końca można pracować, ewentualnie można się go nauczyć kontrolować. Wiele na ten temat mogą powiedzieć osoby z charakterem typu Borderline).

    "Oboje dorastali w ubóstwie, ale ona wielokrotnie twierdziła, że jego życie było lepsze. Argumentowała te słowa faktem, że rodzice mężczyzny wspierali go bardziej niż jej rodzice kiedykolwiek wspierali ją. Oboje są spierdolonymi ludźmi, którzy jednak próbują żyć normalnie dla dobra osoby, która znaczy dla nich najwięcej: ich dziesięcioletniego synka." - wstawka z tym, co twierdziła kobieta, totalnie gryzie się z ostatnim zdaniem. Albo to połącz czymś w rodzaju "W każdym razie, zarówno jego jak i ją, życie skrzywiło na wiele sposobów", czy czymś podobny, co wytworzyłoby jakieś nawiązanie. I ważniejsza sprawa - uporządkuj czasy. Cały czas jechałeś przeszłym, a teraz "oni są". oO'

    "Siedzieli już tak dobre parę godzin i po chwili zaczęło im się robić jednak trochę zimno, więc zaczęli..." jak siedzieli kilka godzin, to nie "po chwili" tylko "w końcu" i wyrzuć "jednak". Generalnie zrobiłabym kropkę po "zimno" i resztę od "Zaczęli" wrzuciłam do nowego zdania - powinno się unikać makaronowych zdań (sama mam z nimi problem). + Uwaga co do całego akapitu - bardzo powtórzeń "kobieta" i powtórzeń "być". Przemodeluj.

    PODSUMOWANIE:
    Sam pomysł prologu, zapewne będącego tym co "po" wydarzeniach z reszty opowiadania, całkiem fajny. Sentymentalna, leniwa atmosfera... Obrazowe zarówno w kontekście wizualnym, jak i emocjonalnym. Niestety warsztat do poprawki. Powtórzenia, nie do końca zręczne opisy... Ale nic co by jakoś mocno straszyło lub czego nie dałoby się skorygować. Do tego poprawny zapis dialogów i w porządku interpunkcja - mała rzecz a cieszy. Zapowiada się interesująco, aczkolwiek to nie do końca moje klimaty. No chyba, że w ciągu dalszym łączy się z dobrym kryminałem albo thrillerem (na szeroko pojętą fantastykę nie liczę xD). Postaram się jeszcze zajrzeć, ale niczego nie obiecuję.
  • TheRebelliousOne 13.12.2019
    Dzięki za odwiedziny i konstruktywną krytykę. Wiem, technicznie muszę się mocno poprawić, ale prawda jest taka, że jestem nowy co do pisania opowiadań i wciąż się uczę, co zaznaczałem wcześniej. Mam jednak nadzieję, że moje opowiadanie spodoba się tym, którzy poświęcą swój czas na przeczytanie mojej twórczości. Pozdrawiam :)
  • CynicznaCecylia 13.12.2019
    TheRebelliousOne Każdy się uczy, a skoro jesteś początkujący, to naprawdę nie ma źle. Fakt, ze krytykę potrafisz przyjmować na klatę - to pozwala się rozwinąć... Jak srajtaśma w domu opanowanym przez jelitówke (lubię "barwne" porównania)
  • Clariosis 04.05.2020
    Witaj ;)
    Hm, za pierwszym razem tknęło mnie to, że całkiem fajnie, że protagonistami historii okazują się być już dojrzali ludzie, gdyż rzadko kiedy jest to spotykane (jednak zrozumiałe, gdyż wiadomo, że fajnie jest śledzić poczynania młodzieńca, który z biegiem historii dorasta) - na sam koniec jednak się przekonałam, że będziemy mieli powrót do przeszłości, ale nie zawiodło mnie tak bardzo mimo wszystko. :D Uważam, że to całkiem ciekawy sposób na opowiedzenie historii, na zasadzie "opowiem wam jak to było..." - zobaczymy, jak rozwinie się to z dalszymi częściami. Ogółem to, co można poprawić, wypisało Ci już wiele osób, tak samo widzę, że tekst jest sprzed półtora roku, więc sądzę, że kolejne części będą pisane coraz lepiej. :) Mimo to początek jest w porządku. Ktoś w komentarzach mówił, że "za bardzo nie porywa", ale w mojej opinii wolny początek absolutnie nie jest wadą. ;) Jestem cierpliwym czytelnikiem i pozwalam autorowi prowadzić historie tak jak czuje, że powinna być prowadzona. To pewnie dlatego, że mam bardzo niespotykaną słabość do długich historii. Im grubsza książka, tym bardziej interesująca dla mnie. ;) Ale oczywiście czymś krótszym też nie pogardzę, byleby było dobre. ;)
    O moich wrażeniach będę Cię informować z każdą kolejno przeczytaną częścią, zostawiając komentarz i ocenę. Tutaj zostawiam piątkę, bo historia przyciągnęła, i by ta mała ocena przyniosła Ci energię do dalszego pisania, bo widzę po profilu, że coś nowego udostępniasz, to o, niech będzie, by była moc na więcej opowiadań. ;)
  • TheRebelliousOne 04.05.2020
    Uuu, nowa twarz dla mnie :D No jest to moje pierwsze opowiadanie, jakie napisałem i od tamtego czasu trochę się poprawiłem (mam nadzieję... XD). Mówisz, że historia będzie "powrotem do przeszłości"... To prawda, ale wraz z postępem fabuły bohaterowie będą dojrzewać, jak pewnie zauważyłaś. No i tak, to opowiadanie będzie długie :) Dziękuję bardzo za ocenę i zachęcam do dalszego czytania tego oraz innych moich opowiadań!

    Pozdrawiam ciepło :)
  • Clariosis 04.05.2020
    TheRebelliousOne No, nowa, nowa, dlatego się przywitałam. :D
    Jasne, na pewno zajrzę też do nowych, by ocenić pisarski progress. :)
  • TheRebelliousOne 04.05.2020
    Clariosis Nawet nie wiesz jak mnie to cieszy, że chcesz czytać moją twórczość :D Tak się bałem, że zostanę wyśmiany, kiedy te półtora roku temu publikowałem ten prolog... Mam jednak nadzieję, że choć trochę Ci się spodobają moje amatorskie opowiadanka :D
  • Clariosis 04.05.2020
    TheRebelliousOne Nie ma z czego się śmiać. Śmiać to się można tylko z tekstu, który ma błędy, a autor mimo dobrych rad (nie hejterstwa) nie robi nic, by to poprawić. x) Tutaj widzę jednak konsekwencje i chęć samorozwoju, a nawet pasję (Twój opis na profilu na to wskazuje ;) )
    Początków nie należy się wstydzić, trzeba je trzymać w sercu dumnie jak trofeum, wiem co mówię. ;) Ja zaczęłam jako dwunastolatek pisząc krwawy fanfik o kolorowych konikach, a dziś mam go na półce wydrukowanego i spoglądam z dumą. :') Dlatego właśnie zaczynam czytanie od początków, by tym lepiej docenić Twoje nowsze dzieła. ;)
  • Onyx 04.02.2021
    Zaczyna się ciekawie.
    Sprawnie napisany prolog, taki w sam raz. Bardzo sentymentalny, klimatyczny.
    W sumie nie mam nic więcej do powiedzenia.
    Idę czytać dalej :D

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania