Kryształ nadziei cz.3

Gdy już wyszli z ogromnej sali, nie wiedzieli co począć. Żaden z nich, nie miał pojęcia co wspólnego z owym kryształem miały córy nieba. Nagle Jan usłyszał czyjeś wołanie.

- Janie, miło mi cię poznać. Tym bardziej, że za jakiś miesiąc dwa zostanę królową. A ty co najwyżej będziesz sobie żył, w tym klasztorze.

- Lili, jakaś ty uprzejma. Jak naobecną chwilę, nic nie jest jeszcze pewne. A ty już o tym dobrze wiesz. Bo...

- Bo co powiesz Jakubowi, że jestem wróżką, a może to że jest synem czarownicy.

- Nie zrobisz tego!

- Kobieta rządna zemsty, za palenie na stosie swoich krewniaków zdolna jest do wszystkiego. Więc miej się lepiej na baczności. Bo ty jesteś na razie jedną wielką zagadką. Ale to kwestia czasu, nim się obejrzysz moja zemsta się dopełni.

- Nie bądz tego taka pewna, może i zaślepiłaś Kubę. Ale mnie nie oszukasz, i tak łatwo nie przejrzysz mej duszy.

- To się jeszcze okaże.

- Lili idziemy!

Dobiegło wołenie jej wybranka, który zajęty był do tej pory rozmową ze swym generałem.

Mineła chwila nim wyszli przed bramy klasztoru. A gdy wybiło południe udali się, każdy w swoją stronę. Jakub otoczony wojskiem, i rzecz jasna z Lili udał się w stronę starego zamku czaszki. Gdzie znajdowała się grota, z przeróżnymi kryształami. Jan natomiast udał się do lasu nad staw, gdzie poatanowił chwilę odpocząć.

Nagle przypomniał sobie, że zagadka może mieć związek z upadłą gwiazdą. Tylko gdzie taką znajdzie, lecz w tej właśnie chwili przypomniał sobie o róży. Zerwał więc jeden płatek, i rzucił przef siebie. Niebo nagle stało się stalowe, a ze głębin stawu wyszła jego matka.

- Witaj synu, wiem co cię sprowadza. Halszka wszystko mi opowiedziała.

Była z tobą coły czas.

- Kto to Halszka?

- Pajączek, który był z tobą w zakonie.

A więc do rzeczy. Upadłe gwiazdy są rzadkością. Z tego co wiem, spadają raz na sto lat, i zazwyczaj Księżyc wysyła je przy okazji takich oto turnieji.

- Ale jak ją znaleźć. Skoro jak już wiesz do Kuby uczepiła się ta Lili. Ona na pewno już wie co robić. Wkońcu poszli do zamku czaszki, a wiesz skoro ona zna różne czary to tron już jest ich.

- Czy możesz mi nie przerywać. Na sprowadzenie, lub znalezienie upadłej gwiazdy jest jeden sposób. Musisz znaleźć Kwiat Paproci. Szukając go nie daj się zwieść. Unikaj zbędnych słów, lecz nigdy nie odmawiaj. Na swej drodze spotkasz wiele dziwów. Bo w tę noc łączą się dwa światy, ten ludzki z tym magicznym. Kierunek twej drogi, wskarze ci to czego najbardziej się lękasz.

- A co potem. Znam bajki, i wiem co Kwiat Jednej nocy robi z ludzmi.

- Wszytsko co musisz wiedzieć, zostało powiedziane. Dopowiem tylko, gdy go znajdziesz zarzycz sobie byś znalazł najbliższą Księżycu córe.

Pamiętak szanuj magie pozostałych, dwuch życzeń.

- Ale mamo.

- Na mnie już pora, i pamiętaj starch to nie wróg lecz przyjaciel.

Po tych słowach odeszła. Zostawiając śpiącego na brzegu stawu Jana.

A w tym samym czasie w zamku czaszki, zgromadzeni doszli do tych samych wniosków.

- Kochanie, ale jak mam znaleźć no niemożliwe.

- Ty go nie znajdziesz, lecz pomoże ci twój brat. Ponieważ wasze losy zostały złączone wiele lat temu. A ten medalion odbiera sygnały świata czarów.

- Ale czy czary nie są zabronione?

- Chcesz być królem czy nie?! Ups to nerwy. Najważniejsze, żebyś szedł obraną drogą, i unikał zbędnych słów.

- A więc jutro, o tej porze gwiazda będzie nasz. I zostanie tylko, zdobyć ten kryształ. No a teraz czas spać. Lili idziesz.

- Nie muszę jeszcze coś zrobić.

- Jak chcesz. Dobranoc wszystkim.

Mówiąc to wyszedł. A Lili zeszła do zamkowych lochów. I przywołała ducha zmarłej przed laty Gerdy.

- Pani.

- Witaj Lili. Widzę, że mój syn niczego się nie domyśla.

- Bądz spokojna, ufa mi bezgranicznie.

- Doskonale. Oby tak dalej. A nasza zemsta na tej pfu Hannie się ziści.

Ty rób to co robisz nadal, tylko uważaj na życie, oddane za życie.

- Pani co to oznacza?

- Tego kochana musisz się już domyślić.

Po tych słowach Gerda zniknęła, a Lili wróciła do komnaty.