Wiersze <*> Zbawca Prawdopiewca

––––––//––––––

prawdopiewco prawdopiewco

ucieczki od ciebie nas nie połechcą

pragniemy cię wielbić, modły zanosić ku tobie

każdy rozsądny powie to człowiek

na twój widok z miłością szaleć

słowa jak ciepłe bułki łykać wytrwale

nasze uwielbienie coraz szersze kręgi zatacza.

          moja racja, moja racja, moja bardzo wielka racja.

o w mordę, ależ tak

wychwalać i czcić cię będziemy przez całe wieki

nie można zaprzeczyć

          drodzy wyznawcy, jak zapewne wiecie

          jedyną słuszną prawdą wciąż się chlubię

          bądźcie roztropni, chłońcie wszystko, co wam mówię

          bo kiedy umrę, umrze też prawda

          zostanie nienawiść i ludzka pogarda

          cały świat w chaosie i gruzach legnie

          życie się skończy, tak wszystkim potrzebne

          kto wam powie gdzie miłość, gdzie nie

          kto wam objawi prawdy filary

          żal was ogarnie i zamęt cały

          nie pytajcie o moje wady

          każdego rzucić mogę kamieniem

          w dupę nie trafię to chociaż w ciemię

prawdopiewco prawdopiewco

nas twoje prawdy już nie łechcą

od dziś co gadałeś, to mamy gdzieś

cieszy nas bardzo, że o tym wiesz

          a to czemu? jam w udręce.

bo nasze umysły są strute wielce

twoją nauką jakże złudną

nam doprawdy uwierzyć trudno

dane nam było ujrzeć twe wnętrze

one brudne, tym bardziej nie święte

          a wasze to niby jest?

ha ha ha !!!  a gdzie tam !!!  sto razy gorsze niż twoje… tylko wiesz…

          niby co?

cóż… widzimy… zrozumieć tobie nie łatwo

i ty chciałeś zostać naszym zbawcą.

------------------------------------------------------------------------------------

          należę do tych, co jak te bałwany, prawdy jego chłonęli.

a my głupki słuchali

to nam się już nie opłaca.

          właśnie teraz słuchajcie mnie

          prawdziwych prawd.

tyś naszym prawdopiewcą

          o tuż to

          moja racja, moja racja, moja bardzo wielka racja...