Koło Żywiołów Rozdział 23: Brat

Oliwia wróciła do domu, a Superboy pomachał jej z góry, po czym sam z powrotem wleciał do domu swego. Gdy nastała godzina 17:30 wszyscy radzi byli, gdy ujrzeli Oliwię, lecącą do nich na plac zabaw.

-A jednak udało się przylecieć.-Zaśmiał się Piotr, gdy ta wylądowała.

-To co dziś trenujemy?-Spytał Speeder.

-Dziś chciałem tylko omówić wszystko, co się działo w ostatnim czasie.-Powiedział Piotr.-Jako superbohaterowie myślałem, że będziemy walczyć z kimś potężnym i groźnym, lecz nie zauważyłem, że tym kimś jesteśmy sami my, nasze emocje i uczucia oraz lęki, z którymi zmagamy się na co dzień. Superboy pokonał lęk i powiedział rodzicom o ogromnym błędzie, ale nagrodzony został za odwagę. Elementa otrzymała moce, które związane są z jej emocjami i uczuciami. Nauczyła się je kontrolować, więc moc również stała się jej posłuszna. Latarenka i Speeder wykazali się znakomitą pracą zespołową, a ja nieźle dowodziłem.-Powiedział na koniec Piotr, a wszyscy roześmiali się. Tak więc jeśli chodzi o rodziców Wojtka wszyscy bohaterowie chcieli mu pomóc, więc wszyscy zaczęli sprzedawać różne wypieki, które razem robili. Po jakimś czasie uzbierało się ich naprawdę sporo.

-Wow! Ciastka, ciasta, lizaki, lody! Co jeszcze! Żebym ja nam tego nie zjadł.-Powiedział Speeder, sięgając po jedno ze słodyczy.

-A spróbuj!-Pogroziła mu Oliwia, a ten tylko się roześmiał, gdyż widział ten błysk żartu w oczach jej.

-Niedługo uzbieramy tyle pieniędzy, że rodzice Wojtka to będą w nich się kąpać.-Zażartował Piotr.

-Dziękuję wam! Jesteście najlepszymi przyjaciółmi i przyjaciółkami, jakich kiedykolwiek miałem.-Powiedział Wojtek.

-A czemu w ogóle twoi rodzice zarabiać nie mogli?-Spytała Oliwia.

-Gdyż oni mają pracę, która niestety działa zdalnie, a internet nam nawala.-Powiedział Wojtek.

-A to nie wystarczyło internetu naprawić?-Spytała Oliwia, uderzając się ręką w czoło. Wszyscy wykonali ten sam gest, oznaczający głupotę Wojtka. No ale cóż zrobić, jak wszystko się waliło? Zapomniał o tym zupełnie. Wszystko inny miałoby bieg, gdyby tylko jego rodzice byli informatykami. Ale nie byli, niestety i nie wiedzieli, w czym był problem, a Wojtek dowiedział się o tym, co jest nie tak po kilku miesiącach, gdzie rodzice prawie wszystko wydali na czynsz i jedzenie. Nie mógł z tym nic zrobić, gdyż nie znał się na tyle na komputerach, by móc to samemu zrobić, tak samo, jak rodzice; też nie umieli, a nie mogli zapłacić za informatyka. I taki to tej historii bieg. Co do teraźniejszości Wojtek i jego ekipa nie tylko byli dobrzy w walce ze złoczyńcami, a też nieźle gotowali! Uzbierało się tyle pieniędzy, by zapłacić za informatyka i okazało się, że ich komputer jest w tak kiepskim stanie, że nawet bogowie by nie umieli go naprawić.

-Więc zbieramy na nowy komputer!-Powiedział Wojtek, a wszyscy byli zwarci i gotowi. Jeśli chodzi o Oliwię miała otrzymać informację o dobrej nowinie. Gdy weszła do domu pewnego dnia, chyba kilka miesięcy później, poszła do pokoju mamy i taty, gdyż chciała im powiedzieć coś na temat ostatniej walki z Notoriété Richesse, która uciekła z więzienia. Na szczęście udało się ją tam znowu wyeksportować. W pokoju rodziców siedziała mama, trzymając małego człowieczka, owiniętego w kocyk w rękach o oczach błękitnych i śmiejącej się, pulchnej twarzyczce.

-A oto to, co chcieliśmy ci pokazać.-Rzekła mama, pokazując dziecinkę. Oliwia podeszła do niej.

-To chłopiec czy dziewczynka?-Spytała.

-Chłopiec.-Odparł zadowolony tata.-Jaś.-Dziewczynka popatrzyła na dziecko z chytrym uśmieszkiem i z zabawnym akcentem przemówiła:

-Co, mały? Teraz ty tu będziesz rozdawać karty?-Rodzice roześmiali się, a ona też.

-Nie martw się, Oliwio!-Uspokoiła ją mama.-Ty zawsze będziesz równie ważna, co twój braciszek.

-Mam nadzieję.-Powiedziała, śmiejąc się Oliwia. Tak kończy się ta opowieść. Młodzi bohaterowie pokonali swoje lęki, emocje i uczucia oraz zrozumieli, czym tak naprawdę jest współpraca. Choćby nawet skały na nich spadały nie poddadzą się nigdy!

Tak właśnie ta historia końca dobiegła i jeśli się spodobała to nie martwcie się! Będę pisać jeszcze! Następna część wkrótce!