Banalne wierszyki IV (ona)

zgubiona bajka na dobrą noc

więc świt wita pomarańczowo różową

kpiną z kolejnej obietnicy na zawsze

na nigdy mnie kochaj

rozłóż ręce do klątw

zaciśnij pięści i bij

przynajmniej wiedziałam że jestem

dla Ciebie wyrzuciłam suche kwiaty

licząc na nowe

dni zamieniły się w lata

tak cudownie że nie wiem kiedy

wyszedłeś bez bajki

bez listu

przez zamknięte okno

i wciąż kaleczę się

próbując wypić ze szkła rosę

na nigdy

mnie kochaj

raz