Banalne wierszyki VI (ona)

Komentarze (25)

• 
  Trzy Cztery dwa lata temu

  błysk i cichy grzmot odstawionej szklanki
  nad pustynią blatu unosi się cisza
  palce jak szpony
  
  - ale to fajne.
  
  Ja bym od tego zaczęła wiersz. I bardzo mało bym dodała. np:
  
  przy stole
  
  błysk i cichy grzmot odstawionej szklanki
  nad pustynią blatu unosi się cisza
  palce jak szpony
  
  jestem sokolnicą
  obleka mnie kolczuga
  delikatnie tkane metalowe oczka
  
  zakładam mu kaptur
• 
  Dementor Biały dwa lata temu

  Nie lubię aż tak ucinać, ale dziękuję za przedstawienie punktu widzenia
• 
  MartynaM dwa lata temu

  "pustynia blatu" - met.dop.
• 
  Upadły dyktator dwa lata temu

  A widzisz Martyno, znowu się czegoś nauczyłem.
• 
  Dementor Biały dwa lata temu

  Nie są zakazane, nie przeszkadza mi tu
• 
  Trzy Cztery dwa lata temu

  Dementor Biały,
  
  Krzysztof Kuczkowski, absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu , założyciel i redaktor naczelny dwumiesięcznika literackiego „Topos” w audycji poświęconej wierszom drwi z powszechnego nazywania metafory dopełniaczowej "postrachem poetów".
  
  Wspomina, że na warsztatach poetyckich 'starzy poeci" przestrzegają "młodych" przed jej używaniem. Tymczasem sam ma takie zdanie:
  
  "Metafora dopełniaczowa, jeśli jest źle zrobiona, to jest zła, ale jeśli dobrze - to jest dobra".
  
  Wniosek - sam fakt pojawienia się takiej metafory nie może być od razu potępiane w czambuł.
• 
  Trzy Cztery dwa lata temu

  Tu można posłuchać rozmowy na ten temat;
  
  https://radiogdansk.pl/audycje_archiwum/2018/09/28/metafora-dopelniaczowa-dlaczego-czesciej-uzywamy-jej-w-zly-sposob/
• 
  Trzy Cztery dwa lata temu

  MartynoM, czy uważasz, że tu, w tym wierszu "pustynia blatu" źle się odnajduje?
  Dlaczego?
  
  Samo wyłowienie jej nic nie mówi o tym jak ją - tę metaforę - odnajdujesz w treści wiersza.
  
  Dobra, czy zła? I - dlaczego dobra albo zła?
• 
  MartynaM dwa lata temu

  Trzy Cztery, ja ogólnie ich unikam, tym bardziej że j.polski daje ogromne możliwości. Po co posiłkowac się czymś, co poezja jasno określa jako niewskazane?
  
  Śmieszy trochę ta "pustynia blatu"
  Ciebie nie?
  
  Mnie wystarczyłby blat. Bez udziwiania.
• 
  MartynaM dwa lata temu

  "Pustynia blatu" i z hukiem odstawiona szklanka?
  To już nie pustynia...
• 
  Trzy Cztery dwa lata temu

  Odstawiona szklanka? To nie wszystko. Czytaj:
  
  błysk i cichy grzmot odstawionej szklanki
  
  Błysk i grzmot nad pustynią. Stół jak pustynia.
  
  Szpony mężczyzny.
  Kobieta, która potrafi poradzić sobie z gniewem (błysk i grzmot),
  złością (szpony),
  brakiem słów w tym związku (pustynia).
  
  Stół powinien łączyć domowników. Tu jest zimną areną, na której się walczy. Pustą i bez szans. Nie do życia.
  
  to dobrze użyta dopełniaczówka.
  
  Natomiast wyżej - w słabszej części wiersza - jest inna, słaba:
  
  "horyzont rozpaczy".
• 
  MartynaM dwa lata temu

  Kombinujesz, Trzy Cztery, jak koń pod górkę, a tu nie dostrzegam takiej konieczności. Poza tym tam jest jeszcze szyk przestawny.
  Nie, to trzeba dopracować. Bez żartów!
• 
  Trzy Cztery dwa lata temu

  MartynaM, nie mówię, że nie trzeba dopracować. DB zrobi, co zechce. Mnie podoba się tyle:
  
  błysk i cichy grzmot odstawionej szklanki
  nad pustynią blatu unosi się cisza
  palce jak szpony
  
  jestem sokolnicą
  obleka mnie kolczuga
  delikatnie tkane metalowe oczka
  
  zakładam mu kaptur
  
  I w tym fragm. Pasuje mi też metafora dopełniaczowa. I już się na temat tego wiersza nie odzywam. Powiedziałam wszystko.
• 
  Dementor Biały dwa lata temu

  Trzy Cztery obiecuje kiedyś podejść do tego poważnie, wtedy możliwe że posłucham rady
• 
  Sucre dwa lata temu

  Pustynia to jest, ale w głowie autora tego gniota.
• 
  MartynaM dwa lata temu

  U ciebie to dopiero pustynia... zero publilacji i po co przylazl?
• 
  MartynaM dwa lata temu

  publikacji *
• 
  Dementor Biały dwa lata temu

  Nie przypisuj sobie mojego wierszyka
• 
  MartynaM dwa lata temu

  po drugiej stronie stołu
  
  błysk i cichy grzmot odstawionej szklanki
  
  nad blatem unosi się cisza - ja bym tak
  
  palce jak szpony i wylądował - kto wylądował?
  
  wybija takt poszukukiwania ofiary
• 
  Dementor Biały dwa lata temu

  Ale nad blatem unosi się grzmot
• 
  Grain dwa lata temu

  Masę błędów, przesady
  
  odblask i pogłos szklanki
  nad blatem z bezludną ciszą
  upuszczoną ze szponów
  
  wbija je w sweter z grubych
  jak w kolczudze połapanych oczek
  jestem sokolniczką
  
  zakładam mu kaptur
• 
  Dementor Biały dwa lata temu

  Ta wersja wygląda na pisana poważnie, a jest gorsza niż ten mój szkic. Bez urazy
• 
  Grain dwa lata temu

  Dementor Biały, spoko
• 
  00.00 dwa lata temu

  Kim jest ten szponiasty? Pod jaką postacią jest tutaj umieszczony, zastanawiam się. Łagodność burzy ten zgrzyt drapieżności. Ciekawe
• 
  Dementor Biały dwa lata temu

  To jest seria głównie o nieszczęśliwej miłości, więc szponiasty jest zapewne źle wybranym partnerem po prostu. Nic nadzwyczajnego, taki banał. Wybacz jeśli psuje rozważania

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania