Poprzednie części:  LBnD 15 Na skraju szmaragdowych łąk
Pokaż listęUkryj listę

LBnD 17 Tak samo inna

Miała serce utkane z wrażliwości i miłości do świata. W dłoniach niosła wdzięczność za każdy dzień. Lubiła przekazywać nadzieję. Po prostu — być dla kogoś. Pragnęła żyć mądrze i pięknie.

Mimo to, czuła na sobie tysiące spojrzeń. Jedne były pełne przerażenia, inne — pogardliwe do szpiku kości. Część ludzi patrzyła z politowaniem, a niektórzy zupełnie odwracali wzrok. Nieustannie zastanawiała się, z czego to wynika: „Czy strasznie wyglądam? Jestem okropnie brzydka? A może ubrudziłam się na twarzy?”

Pewnego dnia mała dziewczynka wskazała na nią palcem, radośnie krzycząc:

— Mamo, zobacz… Ale ładna pani!

— Uważaj! To kaleka!

I wtedy wszystko jej się przypomniało…, że zawsze nosi ze sobą te nieszczęsne mięśnie, które codziennie odmawiają posłuszeństwa...

Następne części:  LBnD 18 Nakaz serca LBnD 19 Od(g)rodzona LBnD 20 Ostatnia Wojowniczka

LBnD 17 Tak samo inna
Autor: Ocalić Myśl
Czytano 318 razy
Data dodania: 01.11.2020
Praca konkursowa: Literkowa Bitwa na Drabble

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (19)

  • Anonim 01.11.2020
    Bardzo dobry tekst.
    Kalece to nawet piękność nie przystoi, okiem niektórych.
    Choć ostatnie zdanie podrzędne zmieniłbym.

    Pozdrawiam.
  • Ocalić Myśl 01.11.2020
    Antoni, dziękuję! Bardzo mi miło. Spróbuję porozmyślać nad ostatnim zdaniem.
    Pozdrawiam.
  • Ocalić Myśl 05.11.2020
    Przyszły mi do głowy inne zakończenia tekstu:
    1. I wtedy wszystko sobie przypomniała... Ból zawładnął jej delikatnym sercem...
    2. I wtedy sobie przypomniała, kim jest — w oczach innych...
    3. I wtedy wszystko sobie przypomniała…, że nosi ze sobą te nieszczęsne mięśnie. Czyżby przestała być człowiekiem?
  • kigja 01.11.2020
    Dzieci widzą więcej, ale są ograniczane i tłamszone przez dorosłych.
    Dobry tekst o smutnej treści z nutką nadziei.

    Pozdrawiam
  • Ocalić Myśl 01.11.2020
    Kigja, dziękuję za komentarz.
    Dokładnie! Bardzo cenna uwaga. Dzieci i dorośli zupełnie inaczej patrzą na rzeczywistość. Oby dorośli nie niszczyli dziecięcej wrażliwości, naturalnej ciekawości i dobroci. Te cechy przecież trzeba pielęgnować. Niestety, łatwo przenosić własne lęki i ograniczenia, ale po co?
    Pozdrawiam. :)
  • LBnDrabble 01.11.2020
    Witamy kolejne drabble w Bitwie i życzymy wygranej
    Pozdrowienia od Literkowej
  • LBnDrabble 01.11.2020
    Prosimy o olinkowanie drabbelka
  • Ocalić Myśl 02.11.2020
    Dziękuję. Już zalinkowałam. Pozdrawiam. :)
  • Pan Buczybór 01.11.2020
    No, podoba mi się. Solidne drabble
  • Ocalić Myśl 02.11.2020
    Dziękuję. Bardzo się cieszę, jeśli drabbelek się podoba. :)
    Pozdrawiam.
  • Pasja 02.11.2020
    Smutne i jakie prawdziwe. Wykluczona ze społeczeństwa, bo co? W tym wypadku opiekun okazał się bezwzględny i takie właśnie nastawianie dziecka do osób inaczej żyjących powoduje nakłanianie do wyśmiewania się z ludzi.
    Dobry tekst. Pozdrawiam
  • Ocalić Myśl 05.11.2020
    Pasjo, dziękuję bardzo za cenny komentarz. :) Jest to jedno z możliwych obliczy tego tekstu.
    A może właśnie osoby z różnymi niepełnosprawnościami nie żyją aż tak bardzo odmiennie jak nam się wydaje na pierwszy rzut oka? Tak samo są przecież ludźmi, którzy mają uczucia, myśli, potrzeby.
    Pozdrawiam serdecznie. :)
  • LBnDrabble 06.11.2020
    Rozpoczynamy głosowanie na najlepsze drabble! Zapraszamy do czytania, komentowania i nagradzania punktami.
    Głosujemy do 09 listopada/poniedzialek/ godz. 23.59
    Literkowa
  • Dekaos Dondi 07.11.2020
    Ocalić Myśli→Wklejam CI uzasadnienie głosowania:
    Za to, że ta mała dziewczynka, widziała w niej o wiele więcej.
    Taką jaką była naprawdę. Nie tylko wygląd lub inną odmienność.
    Pozdrawiam:)
  • Ocalić Myśl 08.11.2020
    Dekoś, dziękuję bardzo i również pozdrawiam! :)
  • laura123 08.11.2020
    Super tekst. Zaskakujące zakończenie. Wyjatkowo udany drabbelek. 5
    Pozdrawiam.
  • Ocalić Myśl 09.11.2020
    Lauro, dziękuję pięknie i pozdrawiam serdecznie. :)
  • Shogun 09.11.2020
    Dobre drabble. Smutne, ale z światełkiem w tunelu. Dorośli niestety stracili już "wzrok" na wiele spraw, dzieci jeszcze go posiadają, jednak nikt ich nie słucha...
    A szkoda, bo wyszłoby z tego wiele dobrego.
    Pozdrawiam :)
  • Ocalić Myśl 09.11.2020
    Shogunie, dziękuję bardzo za piękną i cenną refleksję. Pozdrawiam serdecznie. :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania