Nuncjusz 10.06.2018 Prosimy zamieszczać linki do nich BEZ SPAMU I PITOLENIA! |
Nuncjusz 10.06.2018 Haiku - z czym to się je? http://www.opowi.pl/forum/haiku-z-czym-to-sie-je-w1019/ |
Enchanteuse 10.06.2018 |
Something 10.06.2018 |
Zaciekawiony 10.06.2018 http://www.opowi.pl/artykul-technika-poezji-awangarda-vs-a25468/ Ekspozycja, czyli nie umiem w narrację http://www.opowi.pl/artykul-ekspozycja-czyli-nie-umiem-w-a25551/ Tu rządzi imperatyw http://www.opowi.pl/artykul-tu-rzadzi-imperatyw-historia-a26272/ ZDANIE PO ZDANIU – PISANIE PROZY http://www.opowi.pl/artykul-zdanie-po-zdaniu-pisanie-prozy-a32110/ PRZEGLĄD ZASAD – KOMPENDIUM WIEDZY STARYCH WYJADACZY DLA ŚWIEŻAKÓW wspolnymi-silami.blogspot.com/2015/03/przeglad-zasad-literackich-kompendium.html Kto pyta – nie błądzi, czyli porozmawiajmy o LOGICE http://wspolnymi-silami.blogspot.com/2015/03/kto-pyta-nie-badzi-czyli-porozmawiajmy.html Więcej o interpunkcji – zagłębiamy się w przecinki http://wspolnymi-silami.blogspot.com/2015/03/wiecej-o-interpunkcji-zagebiamy-sie-w.html |
Zaciekawiony 10.06.2018 (dobra charakterystyka popularnego ostatnio stylu) http://notatki-na-marginesie.blogspot.com/2015/01/przepis-na-skandynawski-krymina.html |
Aisak 10.06.2018 Bo 5 wersów rymowanych a a b b a, to stanowczo za mała wiedza. I czy mógłbyś napisać limeryk, jako przykład, na podstawie którego opiszesz, jakich błędów nie popełniać. Wydajesz się być najodpowiedniejszą osobą do tego zadania. Dziękuję. |
Karawan 10.06.2018 |
Nuncjusz 11.06.2018 Dziękuję |
Tjeri 11.06.2018 Bo jest piękny :). |
Nuncjusz 11.06.2018 |
Skoiastel 11.06.2018 to ja dodam, że ostatnio popełniłam nowy artykuł, o typach narracji i head-hoppingu. Chyba najbardziej kluczowy mi wyszedł ze wszystkich: „O takich, co dobrze mówią – kwestie narracji”: http://wspolnymi-silami.blogspot.com/2015/03/o-takich-co-dobrze-mowia-czyli-narracja.html |
Karawan 15.06.2018 |
Karawan 15.06.2018 |
Adam T 15.06.2018 |
Elorence 15.06.2018 Ciągnie mnie do pisania wierszy, więc pewnie zanim coś napiszę, poczytam z czym to się je. Bo jak miałam lat 14 to niewiele wiedziałam o wierszach, ale i tak je pisałam. Chociaż to były "wiersze", coś zupełnie innego niż wiersze. |
Karawan 16.06.2018 Ostatni, Autor Ślepca z metra, polecił mi książeczkę, która pomogła trochę wyhamować pismotok i włączyć odrobinę refleksji. Cholernie żałuję, że tak mało i tak rzadko, bo w końcu pisanie to sposób komunikacji między ludźmi, a to od zarania dziejów jest ułomne. |
Część postów została ukryta (14)
Zaloguj się, aby przeglądać cały wątek
Aisak 17.07.2018 podoba mi się słońce domu i córki Aegira Jestem pod wrażeniem. |
Karawan 17.07.2018 |
Neurotyk 22.07.2018 ADAM ZAGAJEWSKI, O poezji Poezja jest najmniej techniczną ze sztuk, bierze się nie z warsztatu, nie z teorii, nie z nauki (chociaż, dodajmy, wykształcenie nikomu nie zaszkodzi, nawet poecie), tylko z niedającego się przewidzieć ani zaplanować poruszenia umysłu i serca — kilka lat temu pięknie o tym mówił w tym samym miejscu Leonard Cohen. Dlatego poeci nie znają samych siebie, często żyją w niepewności, czekając cierpliwie na godzinę, kiedy otworzą się bramy języka. Nie wiemy, czym jest poezja, chociaż napisano o niej tysiące tomów, które możemy znaleźć we wszystkich większych bibliotekach. Każde pokolenie stwarza własną wizję poezji — chociaż zarazem dochowuje wierności pewnym tradycyjnym formom, nie zrywając ciągłości procesu, który zaczął się jeszcze przed Homerem i trwa do naszych czasów, do Antonio Machado i Zbigniewa Herberta, i dalej. Owidiusz najpiękniejsze swoje wiersze napisał na wygnaniu, w małym miasteczku czy wiosce rybackiej nad Morzem Czarnym, w Tomi. Nie rozumiał miejscowego języka i tylko — gdy patrzył na nieskończoną taflę wody — ciemne fale przypominały mu barwą Morze Tyrreńskie. (..) Ciąg dalszy: http://www.zeszytyliterackie.pl/adam-zagajewski-o-poezji/ Info: Tekst wygłoszony podczas ceremonii wręczenia Adamowi Zagajewskiemu Nagrody Księżnej Asturii, Oviedo, 20 X 2017. Na wieczór autorski laureata zorganizowany 17 X przybyło 2000 czytelników; 19 X w spotkaniu poświęconym twórczości Zagajewskiego wzięło udział 11 hiszpańskich poetów. Szkic z „Zeszytów Literackich” nr 140 Znany wiersz A. Zagajewskiego Brama Brama Czy kochasz słowa tak jak nieśmiały czarodziej kocha chwilę ciszy - już po występie, kiedy jest sam w pustej szatni, w której płonie smolistym, tłustym płomieniem żółta świeca? Jaka miłość dozwoli ci pchnąć ciężką bramę, tak żebyś znowu poczuł zapach tego drewna i rdzawy smak wody z archaicznej studni, i żebyś raz jeszcze ujrzał wysoką gruszę, dumną matronę, która w jesieni arystokratycznie oddawała nam swe doskonałe w kształcie owoce, poczym niemo pogrążała się w rozpatrywaniu nieszczęść zimy. Tuż obok dymił obojętny komin fabryki i milczało brzydkie miasto, ale w ogrodach głęboko pod cegłami pracowała niestrudzona ziemia, nasza czarna pamięć i przepastna spiżarnia umarłych, dobra ziemia. Jakiej odwagi trzeba, żeby pchnąć ciężką bramę, jakiej odwagi, żeby zobaczyć was wszystkich znowu zebranych w jednym pokoju pod gotycką lampą - mama nieuważnie czyta gazetę, ćmy uderzają o szybę, nic się nie dzieje, nic, zaledwie wieczór, modlitwa; czekamy... Tylko raz żyliśmy. |
Enchanteuse 22.07.2018 |
Neurotyk 26.07.2018 gorąco polecam: http://www.zeszytyliterackie.pl/adam-zagajewski-poezja-wywiesza-biala-flage-wyklad-w-tybindze/ |
Aisak 08.08.2018 Sprawa wygląda tak: wiersze rymowane rozczłonkowujesz schematycznie plus ewentualna intepretacja, a białe po prostu próbujesz interpretować idąc za skojarzeniami. Wiersze "kolorowe" ja rozbieram tak: 1. Rymy. Dokładne/niedokładne (głębokość) np. "łososia - gosposia" to rym dokładny, a niedokładny: "fortepian - strzepał" banalne, albo nie. Banalne to wiesz, takie truizmy: nieba - trzeba; częstochowa, czyli rymy gramatyczne : schował - zeskrobał. Sęk w tym, że w języku polskim odmiany mają stałe końcówki, i, mówiąc delikatnie, piszący jest leniem, jeśli głównie na nich opiera się pisząc (ja sprzed 3 lat ;)) ) 2. Rytm. I tutaj masz prostą sprawę: liczysz sylaby. Jest jeszcze sprawa akcentów, które nie zawsze się pokrywają z powyższym, ale to już bardziej na wyczucie. 3. środki stylistyczne, a w szczególności metafora, która dla poety jest tym, czym teleskop dla astronoma :) poza tym, te najbardziej znane to: - porównanie - epitet (białe niebo) - inwersja (zmieniasz szyk zdania) - przerzutnie (przerzucasz koniec zdania w następną linijkę, rozczłonkowujesz je) - refren - apostrofa (uroczysty zwrot do) - powtórzenie (na początku wersu: anafora, a na końcu epifora) - synestezja (niszowe, bardzo niszowe, ale się zdarza. Łączenie wrażeń jednego zmysłu z czynnością związaną z drugim : widzenie zapachów, wąchanie kolorów itd itp) - oksymoron/antyteza (to pierwsze nazywane inaczej epitetem sprzecznym (kiedyś). Polega na zestawianiu ze sobą pozornie sprzecznych rzeczy, np: zimny ogień. Do literatury wprowadził je chyba Petrarka, nie jestem pewna, w Sonetach do Laury. Antyteza natomiast różni się od oksymoronu jedynie tym, że to całe wyrażenie, a nie tylko dwa wyrazy, np. : ogień, który ziębi. - pararelizm składniowy (podobna budowa zdań, znajdziesz to w Biblii. "I Bóg był dobry. I stworzył On ..." I wreszcie Ona, czyli Metafora/Przenośnia. Tutaj możesz ją podzielić na personifikację i ożywienie. Choć może być po prostu zwykłą metaforą. Ożywienie - wiadomo, ożywiasz przedmiot. Personifikacja - ożywiasz i uczłowieczasz przedmiot bądź zwierzę, bądź cechę, tudzież inny abstrakt. To chyba tyle z najważniejszych środków stylistycznych. Tak na szybko, myślę, że wypisałam wszystko, co najważniejsze. Co do wiersza białego, to teoretycznie jest łatwiej. Szczególnym rodzajem tegoż jest wiersz wolny (wolny od interpunkcji i znaków przestankowych). Tutaj najczęściej jest albo wiele metafor, albo po prostu jedna, która obejmuje cały tekst. Zdarzają się też nieraz środki stylistyczne, tudzież stylizacje. Coraz częściej natrafić można na takie, które bawią się językiem (poezja lingwistyczna, którą, notabene, zapoczątkował Miron Białoszewski.) ; mocno intelektualne (Neurotyk, cokolwiek byś wzięła :)). Nie wiem, co więcej mogłabym napisać. To tak w olbrzymim skrócie. I to też wszystko truizmy, ale na nich się opierając można wykrzesać coś więcej. |
Nuncjusz 12.08.2018 http://www.jezykowedylematy.pl/2011/09/jak-pisac-dialogi-praktyczne-porady/ |
Karawan 19.08.2018 |
Nuncjusz 20.08.2018 http://www.opowi.pl/trening-wyobrazni-krotka-przejazdzka-po-a44612/ |
Skoiastel 23.08.2018 SCENA – http://wspolnymi-silami.blogspot.com/2015/03/scena-jak-ja-rozgryzc.html |
Enchanteuse 23.08.2018 |
Skoiastel 12.09.2018 http://wspolnymi-silami.blogspot.com/2018/09/1-zrobmy-sobie-opis-zadbajmy-o-miejsce.html?m=1 |
Zaciekawiony 12.09.2018 http://www.opowi.pl/forum/poradnik-interpunkcja-myslnik-w249/ |
riggs 12.09.2018 Jak do cholery można pisać stosując się do porad literackich? Jak nie masz downa, dys... tych gówien - a nawet jak masz,ale masz talent to jesteś sobą. Jak zaczniesz wdawać się w regułki to lepiej przerzuć się na matematykę, fizykę, chemię - gdzie regułki są najważniejsze. Albo pisze się z serca, albo z dupy. Nunek, zawiodłeś mnie tym wątkiem. Poczytaj sobie Odę, którą Ci kiedyś zadedykowałem i zejdź z ziemi na niebiosa literackie. Nie dziadziej proszę. A te linki kochani to weźcie sobie.... z całą sympatią |
Ritha 13.09.2018 Poniekąd. Regułki interpunkcyjno-ortograficzne są ok. Reszta... no też nie wiem jak mozna np. tworzyc dialog/opis/bohatera/miejsce pod jakieś tam wytyczne, a nie z serducha. |
riggs 13.09.2018 |
Nuncjusz 13.09.2018 ja te regułki tu chciałem nie dla siebie. Większość regułek i tak mam albo w sobie, albo w trakcie pisania i poszukiwania sam sobie znajdę. Na pewno nie w tym wątku. Był Głos Ludu, który chciał czegoś takiego, ja go tylko zrealizowałem. Komuś te porady się przydadzą, tego jestem pewny |
Ritha 13.09.2018 Hm... choć w sumie nie z artykułu, tylko z praktyki głównie. Nie no, miejsce git, Nun zrobil dla ludu, nie mam nic do wątku, ale o drewnianych mądrościach poprę, bo wielokrotnie o tym myślałam. W sensie - przeczytasz artykuł o tworzeniu sceny i nauczysz sie tworzyc sceny.... Śmiech na sali. Nie ma opcji. Tylko pisac i czytać (powiesci, opowiadania, nie teorię), pisac i czytać. |
Skoiastel 13.09.2018 |
Ritha 13.09.2018 Albo to (pisanie) czujesz albo nie i zaden artykuł z nikogo pisarza nie zrobi, Riggs ma rację. |
Skoiastel 13.09.2018 |
Ritha 13.09.2018 No tak, Bonda czytała pewnie sporo artykulów, świetnie sie sprzedaje. Zawsze mozna robić cos dla kasy, zeby sie sprzedać, masz rację. To jak seks z milosci vs prostytucja, wiadomo co bardziej oplacalne, a co bliższe sercu. Ps. Nigdy nie powiedziałam, ze pisanie nie jest ciezka pracą, nie wkladaj mi slow w usta z laski swojej i nie wiem dlaczego wyskoczyłaś, skoro wcale o Tobie nie wspomniałam. Żegnam, nie nam przyjemnosci z Toba rozmawiac od dawna. |
Ritha 13.09.2018 |
Ritha 13.09.2018 |
Skoiastel 13.09.2018 |
Skoiastel 13.09.2018 |
Ritha 13.09.2018 Chyba, że zrobię risotto z przepisu z jakiejś dobrej ksiażki, tudzież poleconego od kogos (bo w necie to teraz kazdy kazdemu moze radzic i nikt tego nie kontroluje), zrobie je, spieprzę, wyciagne wnioski, skosztuje risotto innych, zrobie raz jeszcze i raz jeszcze i wtedy szansa jest. I to jest ciezka praca, jesli chodzi o risotto, wiem bo wybitnie w gotowaniu biała flagą macham i, analogicznie, jesli chodzi o pisanie. Nie ma sensu nasza dyskusja, najmniejszego. Ja zdania nie zmienie, Ty tez nie. Milego dnia zatem, bo szkoda mojego i Twojego czasu na rozmowę prowadząca do nikąd. |
Skoiastel 13.09.2018 A tak zupełnie z innej beczki... Zdziwił mnie trochę zarzut, że te linki można sobie gdzieś wziąć czy – od razu, jak się kojarzy – wsadzić; co jak co, ale że akurat o wątku, ktory może się komuś przydać bardziej niż „pitolenie”...? Wygląda jak kolejna zaczepka, gównomżawka, którą produkuje się na Opowi tak po prostu, bo tak. Potem się np. Towarzysz Karawan dziwi w innych wątkach, że starzy wyjadacze nie pokazują się już w tym grajdołku lub robią to coraz rzadziej. Nie dlatego, że wydają sobie po cichutku książki, tylko dlatego, że Opowi jest bardzo specyficznym miejscem, w którym więcej jest tych faktycznych gównomżawek, które nic de facto nie wnoszą, niż merytoryki, bo jakakolwiek inicjatywa – bitwy, linki do artykułów, szczere komentarze pod twórczością liryczną, odbijające się czkawką w postaci zemsty-jadu pod swoimi pracami, i tak dalej... To jest właśnie Opowi. Zamiast portalu literackiego od dawna robi się tu coś... Nie wiem co, ale coś dość nieprzyjemnego. |
Ritha 13.09.2018 I komentarze tez sa o niebo pomocniejsze. Jak przyszlam na Opowi, za "Waszych" czasow to "fajne 5" bylo najpopularnoejszum zwrotem, a BL byla na takim piedestale, ze mi nawet wzrok tak wysoko nie siega. |
Ritha 13.09.2018 |
Karawan 13.09.2018 |
Ritha 13.09.2018 Ale już musze lecieć tyrać, więc szczerze dnia miłego życzę. |
Canulas 13.09.2018 |
Ozar 13.09.2018 |
Elorence 13.09.2018 |
Neurotyk 19.09.2018 surrealizmu Jakub Kornhauser |
Neurotyk 19.09.2018 |
Nuncjusz 13.11.2018 |
Zaciekawiony 26.11.2018 |
Ritha 26.11.2018 |
Zaciekawiony 24.06.2019 http://blog.flavah.pl/rodzaje-rymow-w-rapie/ |
Nuncjusz 04.08.2019 |
Zaciekawiony 16.10.2019 https://niezatapialna-armada.blogspot.com/2019/10/380-czyz-nie-dobija-sie-pegazow-czyli.html |
Pan Buczybór 01.01.2020 |
sisi55 26.01.2020 |
Pan Buczybór 26.01.2020 Po krótce: pojedynczo nie ma przecinka, gdy "i" się powtarza, np. przy wymienianiu czegoś, przecinek stawiamy. Odsyłam do artykułu |
sisi55 26.01.2020 |
sisi55 01.02.2020 |
Pan Buczybór 01.02.2020 |
sisi55 01.02.2020 |
Zaloguj się, aby wziąć udział w dyskusji