Poprzednie częściKomisar - 1

Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!

Komisar - 12

Uderzyłem głową w blat biurka.

– Suukkaaa – jęknąłem, nie chcąc wierzyć, w to co słyszę.

Trójka współtowarzyszy, dowódców Awangardy 2,3 i 4, siedziała naprzeciwko w milczeniu.

To nie może być prawda, nie może, no nie chce mi się wierzyć. To… toż to idiotyzm na najwyższym poziomie. Akurat, teraz kiedy osiągnąłem jakiś sukces.

– Bóg widocznie cię opuścił, towarzyszu – stwierdził Mrówkow, dowódca 2.

– Jestem ateistą – odpowiedziałem, nadal opierając głowę o zimny blat.

– I pewnie dlatego cię opuścił – Mrówkow zachichotał.

Uniosłem wzrok i spojrzałem na niego zrezygnowany.

– Macie parszywe poczucie humoru towarzyszu.

– Tak jak wy – bezbłędnie odbił piłeczkę – ale to typowe w KGB.

Siedząca obok dwójka towarzyszy pokręciła głowami. Lubili go, tak jak ja i tak jak ja, nie mogli znieść jego poczucia humoru. Mrówkow był kurewsko dobrym oficerem, jeszcze większym cynikiem i dumnym dupkiem. Katilinsky, dowódca 4 westchnął i spojrzał na mnie z żalem.

– Szkoda mi ciebie towarzyszu – przyznał. – Pomyśleć, że ten sukinsyn cię dopadnie nawet tu.

– Jest zawzięty – odezwał się Moskwicz. – To mu można, kurwa, przyznać.

– Nie, żeby nam to pomagało w jakikolwiek sposób – dodał Mrówkow.

Oparłem się w siedzeniu i westchnąłem głośno. Naprawdę. Naraz wszystkie problemy związane z okupacją wydały się bardzo, ale to bardzo małe, w porównaniu z tym, który miał się pojawić.

– W jaki sposób, na litość wszystkich bogów, Adam Adamowicz Likow, zdołał dostać się do Dowództwa Sił Porządkowych? – Wypowiedziałem imię znienawidzonego rywala. – I jak, do wszystkich kurw babilońskich, zdobył pozycję u Potiomkina?

Spojrzeli po sobie.

– Koneksje partyjne towarzyszu – odpowiedział Mrówkow. – Likow chce widocznie zostać bohaterem i przy okazji zjebać ci życie. Nawet jak na złamanego fiuta, jest to imponujące zaparcie, by rozpierdolić twoją karierę.

– Czy to ma być ten moment, kiedy czuję się zaszczycony jego zaparciem, by zniszczyć moje życie? – Zapytałem cynicznie. – Jego nienawiść wobec mnie, zaczyna mnie przerażać.

– Fakt – przyznał Moskwicz. – Gdyby był równie skupiony na pracy, jak na chęci zniszczenia twojej egzystencji, byłby już pierwszym sekretarzem.

I nie był to dowcip.

Likow był moim rywalem od samego początku kariery. Tylko że kiedy ja wybrałem pracę polową, on wybrał biurową. Zazdrości mi medali, orderów i uznania w dowództwie, kiedy on był pierdolonym gryzipiórkiem i siedział większość życia na dupie. Pomyśleć, że kiedyś byliśmy w jednej jednostce i spaliśmy pod jednym namiotem.

Westchnąłem.

– … i mówicie mi. Że ta suka, przybędzie do miasta w przeciągu doby?

– Wraz z masą urzędników – potwierdził Katilinsky. – Będzie chciał pewnie udowodnić twą niekompetencję, za nieprzygotowanie dla niego, lub jego ludzi odpowiedniego sztabu.

– Właśnie dlatego szybciej przybyliśmy – dodał Mrówkow. – Nie pozwolimy temu skurwysynowi cię pokonać. Masz nasze wsparcie.

Całą trójką pokiwała zgodnie z głowami, uśmiechając się zawadiacko. Pomyśleć ile radości może przynieść świadomość wsparcia od innego KGB-owca. Z zasady podstawiamy sobie nawzajem kłody, ale tym razem… Likow jest znienawidzony w jednostkach polowych. Jeśli jest wróg, na którego ci ludzie rzucą się chętniej, niż na wrogów rewolucji – jest to Adam Adamowicz Likow.

– Dziękuję towarzysze. Zgaduję, że już się zorganizowaliście?

– Pięć grup ogarnia już miejsce dla nowego sztabu. Reszta pomaga twoim w robocie, o nic się nie martw. Likow będzie pierdolił tak czy inaczej, ale nie będzie mógł ci niczego faktycznego zarzucić – Katilinsky poklepał mnie po ramieniu. – Więc, no! Głowa do góry, towarzyszu Paraszenko. Jesteśmy z wami.

– Nie zapomnę wam tego – odpowiedziałem. – Macie moją wdzięczność, towarzysze – tutaj sięgnąłem do biurka i wyciągnąłem cztery kieliszki i wódkę. – A wdzięczność trzeba okazać.

Rozlałem wszystkim i uśmiechnąłem się serdecznie. Bez zbędnych ceregieli opróżniliśmy szkła.

– Uważajcie towarzyszu – Mrówkow zachichotał. – Bo jeszcze cię oskarżą o pijaństwo na służbie.

Zachichotaliśmy, rozbawieni. Jakby kogoś pijaństwo w Armii Czerwonej obchodziło. Polałem kolejną kolejkę, ale nie uniosłem od razu szkła do góry. Towarzysze spoglądali na mnie wyczekująco. 

– Czy możemy wykorzystać tę sytuację? – Zadałem oczywiste pytanie.

– Potiomkin daje wam wolną rękę. Sam nie może nic zrobić, bo jest wysoko w partii, ale jest pewny, że wy będziecie w stanie coś zorganizować – oznajmił Moskwicz. – Z naszą pomocą.

– Likow jest wrzodem na dupie fakt, ale nie możemy go ot, tak zlikwidować, byłoby to zbyt oczywiste – stwierdziłem. – Będziemy musieli użyć… P O Ś R E D N I E J metody.

Mrówkow uśmiechnął się szeroko. Jego oczy błyszczały złowrogo.

– Ach… tradycyjną?

Spojrzałem na niego z lekkim uśmiechem. Dupek – może, profesjonalista – jak najbardziej.

– Jesteście ekspertem, da się to zorganizować?

Mrówkow zastanowił się przez moment.

– Nie od razu. Jesteście zbyt dobrzy w likwidowaniu oporu… ale można zorganizować – tutaj spojrzał na Katilikowa. – Informacje wyciekną?

– Bez żadnego problemu – odpowiedział. – Kiedy Likow zacznie się rządzić, upewnię się, by informacje o tym „jak bardzo jest istotny dla sił okupacyjnych” dotarło do publiki.

– A Ja – Moskwicz uśmiechnął się. – Upewnię się, by czarny rynek dostarczył naszemu pośredniemu rozwiązaniu, wszystkie narzędzia, jakie będą potrzebne, by uciąć łeb, żmii okupacji.

 

Uśmiechnąłem się szeroko, usatysfakcjonowany odpowiedzią. Wspólnie unieśliśmy kieliszki.

– Za partyzantów, towarzysze.

– Za ich naiwność.

– Za ich gorącą głowę.

– I ich celne strzały.

Opróżniliśmy równocześnie szkła i odstawiliśmy je z hukiem o biurko.

 

Przed nami sporo roboty.

Następne częściKomisar - 13 Komisar - 14 Komisar - 15

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (31)

  • TheRebelliousOne 07.02.2020
    Rozdział trochę krótki, ale dobry. Dziwi mnie też trochę postawa Mrówkowa odnośnie religii. Myślałem, że Czerwona Zaraza "zaszczepiała" swoim obywatelom (Towarzyszom?) nienawiść do kościoła. Ale to są jedyne uwagi z mojej strony. Sprawa Likowa idealnie pokazuje korupcję i inne negatywne strony polityki krajów komunistycznych. Używanie koneksji, żeby wyjść na szczyt... Promowanie "swoich"... No i to chyba jedno z niewielu opowiadań, w którym życzę głównemu bohaterowi jak najgorzej i mam nadzieję, że podbój Ameryki mu się nie uda. Daję 5 i pozdrawiam serdecznie :)
  • Kapelusznik 07.02.2020
    Komisar zawsze ma krótkie odcinki - jest to jedna z idei wiodących tą serią
    Krótkie scenki - kilka wymian zdań

    Co do religii - Mrówkow jest profesjonalistą, cynikiem i dupkiem - lubi irytować współtowarzyszy - i nawet nasz (nie)kochany Paraszenko, nie zdoła uniknąć jego zaczepek

    Co do Likowa - tak - typowy przykład - dlatego go wykorzystuję

    Zakończenia inwazji nie zdradzę

    Również pozdrawiam
  • Nefer 07.02.2020
    Dobry, dynamiczny rozdział. Wprowadza nowe zawiązanie akcji, po którym dużo się spodziewam. Jedyna uwaga, to fakt, że ów wróg bohatera pojawia się niczym królik wyciągnięty z kapelusza, w samą porę, aby ubarwić opowieść po wyczerpaniu (?) pierwotnego wątku. Szkoda, że nie wspomniano o nim mimochodem wcześniej, przy jakiejść okazji. Ale i tak oceniam na 5.
    Pozdrawiam
  • Kapelusznik 07.02.2020
    Było to zaplanowane
    Stary rywal wyskakuje jak zajączek z kapelusza by popsuć dzień Paraszence
    I w odpowiedzi ten już zastanawia się jak go zlikwidować
    Miło że wpadłeś
  • slawko00 07.02.2020
    W końcu powróciłem na opowi haha :D Rozdział super. Muszę nadrobić tą serię. Daje 5. Pozdrawiam
  • Kapelusznik 07.02.2020
    Witamy ponownie :)
  • slawko00 08.02.2020
    Kapelusznik dziękuję za powitanie :D widzę trzymasz dalej formę w swoich tekstach
  • Ozar 08.02.2020
    Fajnie że wstawileś kolejny odcinek komisarza. Jeśli mógłbym coś podpowiedzieć odnośnie tego Liwkowa to jeśli chodzi o wtracanie się w sprawy KGB to mogą to zrobić tylko ludzie albo z armii albo z partii. Ten Liwkow zazdroscił Twojemu bohaterowi medali czyli robił karierę w partii. Jeśli tak to musi być bardzo wysoko, conajmniej członek KC KPZR A jeszcze lepiej sekretarz KC albo członek Biura Politycznego czyli elity partyjnej i tu bym to umieścił. To oczywiście tylko taka porada. 5 i czekam na ciąg dalszy.
  • Kapelusznik 08.02.2020
    zobaczę - coś wymyślę
    Pozdrawiam
  • Ozar 09.02.2020
    Kapelusznik Jeszcze tylko kilka uwag historycznych. Jak zapewne wiesz w ZSRR rządziły trzy siły: Partia, Armia i KGB. Zazwyczaj zawiązywano sojusze czyli albo KGB z Armią przeciw Partii, albo Partia plus wojsko przeciw KGB. Jeśli to ma ci pomóc to możesz połączyć armię z Partią przeciw KGB i wtedy taki powiedzmy sekretarz KC mający poparcie armii mógłby stawić opór KGB. Tak było np. kiedy w 1945 roku po zakończeniu wojny NKWD czyli Beria chciał pokonać Armię i nawet wysłał do Berlina oddział który miał aresztować Marszałka Żukowa. Jednak ten ostrzeżony miał ochroną wiernych sobie oficerów, którzy nie dopuścili enkawudzistów do niego. Marszałkowie dogadali się z Partyjniakami i udaremnili atak zarówno na Żukowa jak i na innych marszałków takich jak Koniem, Rokossowski, Wasilewski itd. Tym razem NKWD uległo pod presją Partii i armii.
  • Kapelusznik 09.02.2020
    Ozar
    Tym razem Armia i KGB działają razem przeciw partyjniakom - a przynajmniej - Armia udaje że nie widzi co z partyjniakami się dzieje
  • Pontàrú 10.02.2020
    No widzę że dobry powrócik po przerwie. Rozdział istotnie krótki i w zasadzie zbudowany z samego dialogu jednak nadal dobry. Nie idzie mi zapamiętywanie imion a tu się ich trochę pojawiło ale no to już mój problem. Błędów raczej niet więc chyba wszystko jest ok. Ode mnie 5
  • Kapelusznik 10.02.2020
    Jeszcze nie powrót
    1 egzamin jeszcze :(
  • Pontàrú 10.02.2020
    Powodzenia. Ja już mam z głowy
  • Kapelusznik 10.02.2020
    Pontàrú
    Wszystko zdane?
  • Pontàrú 10.02.2020
    Ta, nawet na stypendium liczę
  • Kapelusznik 11.02.2020
    Pontàrú ho ho ho
    Nieźle
  • JamCi 14.02.2020
    Kapeluszniku zajrzyj na maila, poszukaj może w spamie. Czekam na wieści. Pozdrawiam serdecznie z nadzieję, że w koncu czas pozwoli do kontynuacji czytania zaczętej u Ciebie serii.
  • Agnieszka Gu 23.02.2020
    Hej, już się obawiałam, że zrezygnowałeś.
    Ciekawa cześć, świetnie ukazująca mechanizm intryg.
    Pozdrawiam
  • Kapelusznik 23.02.2020
    Sesja
    6 egzaminów
    2 kierunki

    Ale się nie poddaje
  • Agnieszka Gu 29.02.2020
    Kapelusznik zatem.... Powodzenia życzę :)
  • Agnieszka Gu 29.02.2020
    Tak od serca :)
  • Ozar 27.02.2020
    Kurde wiem że masz egzaminy ale czekam na kolejne odcinki komisarza.
  • Kapelusznik 27.02.2020
    Zdałem!
    Wszystkie 6
    Dziennikarstwo i Historia jest ewidentnie ciekawym połączeniem
    Nie wszystko za pierwszym razem (był 1 wyjątek) - ale jest
    Plan na ten semestr też jest znacznie lepszy niż w poprzednim - tylko 2 dni po 10 godzin z czego 1 co 2 tygodnie
    Więc - będzie więcej pisania - więcej odcinków - ogólnie więcej mojej aktywności na opowi

    tyle że na razie włączył mi się leniuch, bo nie miałem właściwie przerwy między semestrami - i na razie gram XD
    Pewnie co jutro, albo w weekend się pojawi
    Pozdrawiam
  • Ozar 27.02.2020
    Kapelusznik superek bo bardzo lubię twoje teksty!
  • Ozar 27.02.2020
    Kapelusznik Gratulacje !!!
  • Ozar 27.02.2020
    Wiem jak trudno zdać egzaminy. Ja co prawda studiowałem politologię ale penie masz podobne problemy.
  • Kapelusznik 27.02.2020
    Ozar
    Dzięki wielkie
    Aktualnie się relaksuje
    Plan jest nieporównywalnie lepszy niż w pierwszym semestrze
    Aktualnie gram sobie z kumplami w EU4 (Europa Universalis 4)
    Ja - Castylia
    A reszta:
    Anglia
    Austria
    Polska

    Właśnie wygraliśmy wojnę stuletnią:
    Anglia i Francja mają unię personalną
    Unia Polsko-Litewska już jest
    Castylia+Aragon i Neapol również w Unii
    Austria zaczyna dominować w Rzeszy

    Więc - ogólnie - bawimy się świetnie
  • Ozar 27.02.2020
    Kapelusznik hahhahaha to super, jakoś trzeba odreagować !
  • Kapelusznik 27.02.2020
    Ozar
    Jasne
    W ogóle to z jednej takiej sesji można by całą historię alternatywną napisać

    Słyszałeś o kiedyś o słynnej Inwazji Czechosłowacji na Australię, która zakończyła III wojnę światową 1944-1948?
    Nie?
    A widzisz - i takie opowieści mam w wirtualnym świecie XD
  • Ozar 27.02.2020
    Kapelusznik hahahaha no nie

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania