Wiersze <*> Ƒɑsɑժɑ Ɱíłօśϲí / Ƥɾzყϲzყղɑ

ƑⱭՏⱭƊⱭ ⱮӀŁƠŚƇӀ

     –––//––– 

jestem miłością

szlachetną

czystą

kocham wszystkich

mową i myślą

nie zaprzestanę

w działaniach moich

a nawet pragnę

miłość podwoić

kocham przyjaciół

oraz wrogów

tych co na dnie

i tamtych z przodu

macie we mnie

prawdziwą ostoję

bo prawdziwe

są słowa moje

powtórzę

kolejny raz

by to co rzekłem

zapadło w was

a zatem słuchajcie

co wam powiem...

•••••••••••

tam daleko

lecz blisko

umarł z głodu człowiek

ƤRȤƳƇȤƳƝⱭ

     –––//–––

wszedł na górę

spadał z wierzchołka

wielu znanych

po drodze napotkał

jednych pozdrowił

na drugich nie zerkał

choć każda twarzyczka

lśniła jak piękna

wiatr jego ciałem

dziwnie łomotał

a zatem wszystkich

strącił ze zbocza

z jednych trupów miazga była

inni konali o własnych siłach

lecz byli tacy

co poszli do zajęć

mieli w dupie

zajście całe

*

spadł na krainę

z dziwną miną

czyżby on

był tekstu przyczyną