Wiiieeersz <*> Dopóki

w ogrodzie sadzonki

wypadało by podlać

czym

susza w tobie

choć jeszcze nie spękane dno

napluj własną plujką

zawilgocisz

zawsze jakiś wysiłek

i co naiwniaku

wierzysz że doceni

spójrz

a jednak wyrósł

ładny kwiat ozdobiony brzaskiem

zabierz ze sobą nie tylko zapach

zanim zwiędnie czas na popiół

przejdź przez zamknięte drzwi ogrodu

we śnie wszystko jest możliwe

dopóki uśpione przebudzenie

z miękkiego kanionu wyjmiesz ostrze

nerwowo kapie czerwienią

topnieje połać lodu na wrzątku

zardzewiała przeszłość wyparta

balsamiczne płatki

dekorują stabilne dno

trampolina nieczynna

nie spadasz

ale też nie wzlatujesz

ból wciąż powraca nie chce zniknąć

pomimo że na dłoni

cień brzytwy tylko

```