Wiiieeersz <*> Na obrzeżu przebudzenia...

Komentarze (24)

• 
  Grafomanka 3 miesiące temu

  Masz naprawę niektóre wiersze bardzo dobre, ale ten nie jest dobry, możliwe że to przez denny poziom, który tu ostatnio opanowały beztalencia typu słone paluszki i dlatego mniej się starasz... Szkoda!
• 
  Dekaos Dondi 3 miesiące temu

  Grafomanka↔Przeczytałem komentarz:)
• 
  Grafomanka 3 miesiące temu

  Dekaos Dondi, zawsze Ci prawdę piszę, z szacunku do Ciebie
• 
  Szpilka 3 miesiące temu

  Czystej wody surrealizm, coś jakby real i mara senna. Można takie pisanie lubić albo nie, na pewno nie można jednoznacznie stwierdzić, że wiersz jest zły, spełnia wymogi gatunku.
• 
  Dekaos Dondi 3 miesiące temu

  Szpilka↔No właśnie. "Coś jakby... ''↔Sądzę, iż niejednoznaczność przekazu, jest znaczącym meritum, chociaż czasami jednoznacznie, też warto. Przeważnie jest tak, że najbardziej u innych pasi taki styl i treść, w jakim sami piszemy. A zatem "własna ciasna ramka" nie bardzo sprzyja ku temu, że jakieś "inne teksty" nam choć trochę przypasują. Nie ma reguł w tym temacie↔Pozdrawiam😊:)
• 
  Szpilka 3 miesiące temu

  Dekaos Dondi
  
  Oj tak, trzeba i warto wyjść z własnej i ciasnej ramki ( • ᴗ - ) ✧
• 
  Szpilka 3 miesiące temu

  Na drodze San Romano (wiersz klasyka)
  André Breton
  
  Poezję uprawia się w łóżku tak jak miłość
  
  Jej rozrzucona pościel jest jutrzenką rzeczy
  Poezję uprawia się w lasach
  
  Ona ma całą przestrzeń jakiej potrzebuje
  Nie zwyczajną lecz inną stwarzaną
  
  Oka kani
  Rosy na widełkach skrzypu
  Wspomnienia pewnej butelki traminera
  Oszronionej na srebrnej tacy
  Wysokiego pręta turmalinu na morzu
  Drogi przygody umysłu
  Która wspina się stromo
  Przystanek - i natychmiast zarasta
  
  Tego nie wykrzykuje się na dachach
  Nie uchodzi zostawiać drzwi na oścież
  Lub wzywać świadków
  
  Ławice ryb żywopłoty sikorek
  Szyny przy wjeździe na wielki dworzec
  Odbicia dwóch brzegów rzeki
  Bruzdy w miękiszu chleba
  Pęcherzyki na powierzchni strumienia
  Dni kalendarza
  Dziurawiec
  
  Aktu miłości i aktu poezji
  Nie da się pogodzić
  Z czytaniem na głos gazety
  
  Co znaczy promień słońca
  Niebieskie światło związujące błyski
  na siekierze drwala
  Nić latawca w kształcie serca lub niewodu
  Rytmiczne klaskanie ogona bobra
  Skwapliwość błyskawicy
  Sypnięcie cukierków z wysokości starych
  schodów
  Lawina
  
  Wylęgarnia uroków
  Nie panowie to nie jest Departament
  Ani wyziewy koszar w niedzielę wieczorem
  
  Przezroczyste figury taneczne ponad
  kałużami
  Oddzielenie ciała kobiety od ściany
  przy pomocy dźgnięcia sztyletem
  Jasne spirale dymu
  Twoje loki
  Wypukłość gąbki z okolic Filipin
  Zasznurowany wzorem koralowy wąż
  Bluszcz wstępujący w ruiny
  Ona ma cały czas przed sobą
  
  Zespolenie z poezją zespolenie ciał
  Dopóki trwa
  Broni wszelkiego wejrzenia w nędzę świata.
  
  przeł. Krystyna Rodowska
  
  André Breton (ur. 19 lutego 1896 w Tinchebray, zm. 28 września 1966 w Paryżu) – francuski pisarz, poeta, eseista i krytyk sztuki, teoretyk surrealizmu. Przywódca ruchu surrealistycznego, najbardziej znany jako twórca trzech manifestów surrealistycznych (1924, 1930,1946), i książek Nadja (1928), Szalona miłość (1937). Należał do czołowych postaci wywierających wpływ na ocenę sztuk plastycznych i literackich XX w.
• 
  Dekaos Dondi 3 miesiące temu

  Taki wiersz, zainspirować może. Tyle w nim😊:)
• 
  Szpilka 3 miesiące temu

  Dekaos Dondi
  
  Ano i pozornie wydaje się niezrozumiały, a jednak gdy się wczyta, wyłania się sens ( • ᴗ - ) ✧
• 
  Grafomanka 3 miesiące temu

  Można się uśmiać...
• 
  słone paluszki 3 miesiące temu

  Z debila i owszem, można się uśmiać. Plecie to trzy po trzy, ale zargumentować nie potrafi, tylko pisze młot ogólnikami.
  
  No, debil do kwadratu. Jak zwykle zresztą.
• 
  Grafomanka 3 miesiące temu

  Idiota argumentow nie zrozumie, więc nie ma co się starać, a mądrzy widzą co tu jest.
  
  Zabawa dla debili literackich...
• 
  słone paluszki 3 miesiące temu

  Życie jest zbyt krótkie i zbyt piękne, żeby taki przychlast, jak ty, po-psuł nam zabawę, więc bujaj się frajerze i do budy.
• 
  Grafomanka 3 miesiące temu

  słone paluszki, ty znasz zabawy, z rynsztoka... I jeszcze innych w to wciągasz, że ty literackie dno, to każdy wie i lepiej nie napiszesz, ale że inni dają się ten prymityw wkręcić, to już żałosne...
• 
  słone paluszki 3 miesiące temu

  Każdy jest kowalem swojego losu i nikt nikogo na siłę nie ciągnie, więc zamknij ryj stara ku*wo i wypie*dalaj.
  
  Tyle słów świętych. Amen.
• 
  Grafomanka 3 miesiące temu

  słone paluszki, jakbyś z ulicy wróciła i jeszcze latarnia z ciebie nie wyszła... ale co nas obchodzi, gdzie pracujesz?
• 
  Dekaos Dondi 3 miesiące temu

  Paluszki↔Może nie zawsze zbyt piękne, ale chociaż trzeba do tego dążyć, na ile możliwości nasze, w kontekście różnych czynników przeciwstawnych, na to pozwalają😊:)
• 
  słone paluszki 3 miesiące temu

  Życie bywa różne, wiemy o tym, bo życie to przede wszystkim ludzie wokół nas.
  Ale kiedy o świcie wychodzisz z domu i słyszysz najpiękniejszy ptasi trell, to masz ochotę z radością wykrzyczeć, że życie właśnie jest piękne.
  
  Mam nadzieję, że ludzkość zniknie z powierzchni świętej Ziemi i pozostaną na niej tylko zwierzęta.
• 
  Dekaos Dondi 2 miesiące temu

  Słone paluszki↔No bywa, ale nie wszyscy piękno wokół, zauważają, o czym rzekłaś.
  Np↔w sensie świtu. A gdy wreszcie zauważą, to bywa, że trzeba odejść😊:)
• 
  słone paluszki 2 miesiące temu

  Dekaos Dondi,
  Bo nie wstają o świcie, albo są wkurzeni, że wstają i nie dostrzegają piękna.
  Może dostrzegam, bo 'jutro' pieprznie mnie jakieś autko, kto to wie...
• 
  Dekaos Dondi 2 miesiące temu

  Słone paluszki↔Oby nie! Nie życzę Ci tego😊:)
• 
  słone paluszki 2 miesiące temu

  Dekaos Dondi
  Kiedyś i tak nastąpi koniec.
• 
  słone paluszki 3 miesiące temu

  Dekaos,
  Proponuję usunąć tekst i wstawić ponownie, by nie nosił brzemienia wszelkiego zła.
• 
  Piotrek P. 1988 2 miesiące temu

  Ale odlotowe wizje 🤯 🤩 😎 🥸
  
  5, pozdrawiam 🙂

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania