Poprzednie części: Wiersze <*>Ⱳყsƙɾօҍɑղe Niebo ? → wiersz <*> ƝⱭՏƬĘƤƝⱭ LӀՏƬⱭ

Wiersz <*> Kryształowa Łąka

—?/––

w zapalczywości więdną kwiaty

gdy solą rany

poprószyć płatkami

a szary popiół w źrenicy się błąka

każde spojrzenie

kłuje i rani

w zaułkach wspomnień

co łzami zroszone

jak bańki mydlane pęka nadzieja

trudno życie

do kupy pozbierać

lecz...

dopóki na łące kwiatów zostało

a skowronek śpiewem cieszy...

jakoś tam wierci się los człowieczy

… kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę

ujrzysz zwyczajne prawdziwe wszystko

wtedy w blasku nieziemskiej jutrzenki

już nigdy nie zwiędną

tobą zakwitną

≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈

≈•Bonus•≈

Wrzuciłem powtórkę z→16.8.18,

przez skojarzenie,

z obecną sytuacją na świecie.

≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈•≈

słowa szeptane przez skazę tuby

strzaskane nuty

teatr zamknięty

kurtyna stanęła w połowie drogi

tu trochę sceny

tam świat pogięty

czasami deski trzeszczą i skrzypią

lub biała myszka

z dziurki spoziera

spogląda na domek krągły i pusty

w nim zapomniany

beret suflera

w miękkim kurzu jak czaszka szarym

rekwizyty śpią

jak w kołderce

lecz niepotrzebne duchom aktorów

przestało swą rolę

grać w nich serce

chociaż przez okna dzień się przeciska

żeby rozświetlić

zaułki wspomnień

to stary szczur skrzywiony wiekiem

myśli wśród bobków

a co tu po mnie

nad jasną widownią brzask nie potrzebny

świeci pustkami

aż blask szeleści

woskowe świece w swych ciałach ukryły

brzmienie ostatniej

słyszanej tu pieśni

są chwile że człowiek zlęknąć się musi

jeżeli zostanie

tu przez noc całą

gdy z pustej widowni oklaski słychać

trochę ich tutaj

jeszcze zostało

Następne części: Wiersz <*> Pan Wiaderko Wiersz <*> Ⱳҽsօłყ Ⱳíҽɾszყƙ Wiersz <*> Ɠժzíҽ Jҽsեҽś Ɱմzօ

Komentarze (14)

JamCi 28.03.2020
Pierwszy bardziej. Dojrzalszy mam wrażenie.
W drugim połącz "nie".
Trochę one dla mnie na dziś. Ktoś odszedł, inni zostali.
Dobrego Ci dnia Dekaosie :-)
Dekaos Dondi 28.03.2020
JamCiówna→Dzięki:)
Już chciałem zapytać... hmm... nie połączyć→Tylko z czym? Ale byłem cwany i podołałem:)
Pozdrawiam:)→Fajnie, że kukasz:)
JamCi 28.03.2020
No kukam ale nie zawsze mam tyle czasu, żeby się zalogować i skrobnąć ze byłam. Widzę, ze i Tobie się dostało. Ano życie. Znaczy tfu: ano opowi.
JamCi 28.03.2020
idę dłubać w srebrze, jak skończę to zajrzę jeszcze :-)
Shogun 28.03.2020
Pierwszy wiersz, ładny, taki z nadzieją, że mimo wszystko będzie dobrze. Lubię takie optymistyczne akcenty. Drugi za to adekwatny do naszej aktualnej rzeczywistości.
Pozdrawiam :)
Dekaos Dondi 28.03.2020
Shogunie→Dzięki:)→Wierzę w życie po śmierci. Dlatego takie zakończenie→ Pozdrawiam:)
Marek Adam Grabowski 28.03.2020
Dawno ciebie nie komentowałem. Ładny, biały wiersz; ale puenty nie załapałem.
Dekaos Dondi 28.03.2020
Marek Adam Grabowski→Dzięki:)→Puenta mówi o tym, że śmierć umrze dla każdego:)↔Pozdrawiam:)
Piotrek P. 1988 28.03.2020
Oba wiersze są piękne i klimatyczne, pobudzają wyobraźnię, podobają mi się, 5, pozdrawiam :-)
Dekaos Dondi 28.03.2020
Piotrek P. 1988→Dzięki:)→Twoja wyobraźnie przewyższa moją:)↔Pozdrawiam:)
Pasja 29.03.2020
Jest dojrzałość, smutek i tęsknota. Nikogo nie ominie przemijanie. Obok gdzieś tli się optymizm i nadzieja na jutro.

Pozdrawiam
Dekaos Dondi 29.03.2020
Pasjo↔Dzięki:)→Pozdrawiam:)
Keraj 29.03.2020
Napisane z klimatem, z optymizmem. Bardzo miło się czytało Twój tekst 5
Dekaos Dondi 29.03.2020
Keraju→Dzięki:)→Pozdrawiam:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania