Poprzednie części: Wiersze <*>Ⱳყsƙɾօҍɑղe Niebo ? → wiersz <*> ƝⱭՏƬĘƤƝⱭ LӀՏƬⱭ
Wiersz <*> Ⱳíեɾɑż
wewnątrz stukają ziarenka
drobinki czasu
na szklanych ściankach
malują echa
kap
kap
sączą się chwile
jak wrzące skrawki szkła
na dnie zastygłe
puk
puk
coraz więcej
spadają nieczułe
obojętne
tam bliżej nieba
wciąż
nieprzerwanie
dół górę zmienia
i nie wiadomo
czy los śmierci wyrwie
by jeszcze darować
odwrócić klepsydrę
Komentarze (10)
ładny wiersz. Od pierwszej linijki wiedziałem, że to o klepsydrze, Ale później zrozumiałem, że inaczej.
Pozdrawiam.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania