Poprzednie części: Wiersze <*>Ⱳყsƙɾօҍɑղe Niebo ? → wiersz <*> ƝⱭՏƬĘƤƝⱭ LӀՏƬⱭ
Wiersz <*> Pψ†απιε
––?/––
co to jest szczęście zadaję pytanie
czy wtedy gdy ciemność
spływa z mej duszy
może gdy szare poranka świtanie
cierpienie dniem jasnym
pragnie zagłuszyć
krzywdę nam miłą w której to umysł
znalazłszy wytchnienie
by radość osiągnąć
zabija niewinność zohydza miłość
zawiścią się karmi
sercu nie obcą
co chce osiągnąć na szczeblu wysokim
malutki człowiek
w hierarchii świata
niszczy miłuje kocha i gardzi
błądzi w swej prawdzie
i nie wybacza
Komentarze (23)
bardzo mi się podobało.
Kurde, aż czuć to w sobie!
Pozdrawiam
Pozdrawiam ;)
Życzliwie :)
Pozdrawiam
Ano bardzo trudno wyjść poza siebie. Poza swoją naturę i przekonanie, znacznie łatwiej trwać w swoim poczuciu krzywdy czy subiektywnie pojętej prawdy. Ale prawdziwie ludzka przez duże L jest umiejętność wyjścia poza to. Jednak najwazniejszą tu przesłanką jest chcieć. Sposób się znajdzie.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania