Wiersz <*> Wɪʀᴜjąᴄʏ Śᴍɪᴇʀᴄɪᴏᴘᴀᴋ

Tekst jest tym, czym jest lub nie jest.

No chyba że jest czymś innym:)

----------------------------------------

                     ––?/––

wyśniłeś życie w tym śmierciopaku

szybują wszyscy w kółko na przemian

koła zębate szarpią wciąż przyszłość

dla jednych niebo dla drugich ziemia

chichoczą klauny

co mogą wszystko

one tu rządzą

wesołą czystką

z głośników słychać

muzykę ładną

jednym ciasteczko

lub ciernie w gardło

chmury rozkładu nad karuzelą

wyrzuca wielu jak szmaty w błoto

pełzają wolno pragnąc oddechu

inni wirują nie wiedząc po co

nie ważne czy geniusz

czy jest idiotą

lecą niewinni zarazy nowe

jedno ich łączy

no jasne… game over

tam siny język nie chce się schować

wypowiedział już wszystkie słowa

gościu zaplątał gardziołko w łańcuch

ten go udusił więc cuchnie w tańcu

starsi młodsi i dzieci małe

żywią nadzieję

chcą jeszcze poszaleć

ona żarłoczna

wysysa człeka

na domiar złego

dupę przypieka

to klauny trzymają

z uśmiechem w rękach

co nosem czerwonym

można usmażyć

flaki zapętlać

przez okulary przyszłości szarej

widzą tabuny trupów tam całe

choć plamy pośmiertne

czują się świetnie

spadają skrawki z tamtego trupa

od środka siła rozkładu rozrzuca

ze stada rusztowań zlatuje mięsko

szkielety z zimna kostkami trzęsą

na twardych siodełkach

zgrzytają miednice

piszczele czaszki

przebrzmiałe życie

aż kiedyś na pewno

wcale na trochę

ruch wszelki ustanie

sklejony prochem

*

podobno gdzieś tam

jest karuzela

wciąż wiruje

lecz nikt nie spada

choć dech zapiera

a w ciemnym dole

tam ich koniec

leżą klauny

do cna zwęglone