Trzecie Oko - Rozdział Dwudziesty Szósty
Zniknęli. Wszyscy.
To, co się tutaj działo, było dziwne. I pomyśleć, że to wszystko zaczęło się tego feralnego dnia.
Miał ochotę coś rozwalić. Czuł się bezsilny od kilku tygodni, denerwowało go, że nic nie mógł zrobić, tylko patrzeć. Nigdy nie chciał słuchać swojego ojca, zawsze go zbywał.
Ale zapamiętał dwa zdania, które wypowiedział do niego przed śmiercią:
- Prawo pięści nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Polegaj na swoich przyjaciołach, a jeśli ich nie masz, to ufaj tylko sobie.
Miał w tedy cztery lata. Wychował się bez ojca. Do pewnego momentu brzydził się krwią i zabijaniem. Ojciec umarł na jego oczach, a właściwie został zamordowany.
Wszystko przez jakieś durne prawo i dziedzictwo.
Czyjaś ręka złapała go za nadgarstek i wyprowadziła z salonu. Podniósł głowę. Zaczęli wchodzić po schodach, ale zaparł się nogami i dziewczyna nie była w stanie dalej go prowadzić. Odwróciła się do niego.
- Uspokój się. – powiedziała z błagalnym wyrazem twarzy. – Widać, że jesteś zdenerwowany.
- A co mam robić?! Siedzieć i patrzeć na to wszystko?!
- Spróbuj. I uwierz wreszcie w kogoś innego.
~
Dowiedziała się wielu rzeczy. Teraz patrzyła jak dziewczyna znika pomiędzy koronami drzew. Po rozmowie z nią, wszystko nabrało sensu.
Ale nadal wahała się. Czy aby na pewno był to dobry pomysł? Opuścić tak wspaniałych ludzi? Może i mogłaby negocjować ze „swoimi”, ale kto wie…
Ktoś otworzył drzwi Danger. Odwróciła się. W progu stała Angelina. Miała zatroskaną minę. Podeszła do nastolatki.
- Nic ci nie jest? – spytała.
- Nie. Ona nie miała złych zamiarów. – spojrzała w niebo. – To wszystko przez jej ojca…
Wiatr zatańczył pomiędzy drzewami. Jej czarnobiałe włosy unosiły się i opadały z każdym jego podmuchem.
- Zmieniłam zdanie. – powiedziała po dłuższej chwili ciszy. – Mogę tam pójść, ale muszą wysłuchać moich warunków.
Komentarze (7)
- ,,ojca. Do pewnego momentu brzydził się krwią i zabijaniem. Ojciec'' - powtórzenie ;)
- ,,- Uspokój się. – powiedziała'' - bez kropki ;)
- ,,Teraz patrzyła jak'' - przecinek przed ''jak''
- ,,Po rozmowie z nią, wszystko nabrało sensu'' - tu chyba nie trzeba dawać przecinka ;D
- ,,Ale nadal wahała się'' - Nie zaczynamy zdania od ale ;) Napisz może ''Nadal jednak się wahała'' :)
- ,,- Nie. Ona nie miała złych zamiarów. – spojrzała'' - Spojrzała*
- ,,- Zmieniłam zdanie. – powiedziała'' - bez kropki ;)
Podoba mi się tajemniczy klimat, który wprowadziłaś tymi ostatnimi zdaniami. Fajnie napisane :3 Daję 5 i czekam na kolejne części ;33
"jeśli ich nie masz, to ufaj tylko sobie." - bez "to", zbędne słowo
"Czyjaś ręka złapała go za nadgarstek i wyprowadziła z salonu. Podniósł głowę. Zaczęli" - kto?
Ta część wyszła Ci lepiej, a i błędów mniej ;) Widać poprawę, więc zostawiam 4,5 czyli 5 ;) Gratulacje, urwałaś w ciekawym momencie, czekam na ciąg dalszy ;)
Przykładowo:
- Zjadłbym coś - stwierdził.
Nie dajemy kropki ani dużej litery. Dlaczego? Bo "stwierdził" odnosi się do dialogu i oznacza czynność mówioną. To samo "szepnął", "krzyknął", "opowiedział" itd. Brak kropki możesz tutaj interpretować jako połączenie słów z czynnością mówienia.
- Mam już dość. - Tupnął nogą.
Tutaj stawiamy kropkę i dużą literę, bo dialog i część po nim... żyją jakby własnym życiem. Usta robią jedno, noga drugie, więc musimy je rozdzielić. Tupanie nie ma nic wspólnego z mówieniem, tak samo jakby było "Usiadł", "Odwrócił się" itd.
Mam nadzieję, że pomogłam i nie miej mi tego za złe, Dot.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania