Trzecie Oko - Rozdział Piąty

Podłoga była wykonana z czarnego marmuru, a ściany z szarego. Żyrandole były pięknie ozdabiane, szerokie schody, wielkie okna… Normalnie jak w jakiejś innej epoce budownictwa! Ten dom był większy, niż wydawał się na zewnątrz!

Bart był widocznie rozbawiony jej miną, ale po chwili dostał mokrą ścierą w łeb.

- EJ! – krzyknął łapiąc się za głowę i odwracając. Jakby nagle złość mu przeszła.

Dziewczyna musiała się przesunąć, żeby zobaczyć, kto to był, bo chłopak był za duży.

Ze zmrużonymi oczyma stała przed nim dziewczyna, prawie tego samego wzrostu co on. Była w ciemnogranatowej sukience z białym fartuszkiem i do tego miała związane włosy.

- Ostatnio przeginasz Bart! – rzuciła bez żadnych wstępów. – Albo będziesz bardziej dbał o swój pokój, albo będziesz żył w nim jak w chlewie.

Na chwilę zapadła cisza. Chłopak nic nie mówił.

- I wietrz ten pokój, bo tam strasznie jedzie po… - nie zdążyła dokończyć ponieważ zakrył jej usta.

Spojrzał się za siebie i widząc minę Abigail znów się odwrócił do dziewczyny w sukience i powiedział jej coś. Puścił ją, a ona odeszła kręcąc przy tym głową.

- Kto to był? – spytała.

- Nikt ważny… Przynajmniej dla mnie… - dodał to drugie niemal mrucząc.

- A co to za hałasy?! – z jednego z pokoi wyszła drobna kobieta z okularami zsuniętymi niemalże na czubek nosa. Kiedy zobaczyła Abigail, jakby zapomniała, czemu krzyczała.

- Abigail, prawda? – spytała z uśmiechem.

~

Angelina okazała się bardzo miła. Pokazała jej wszystkie pomieszczenia (oprócz pokoi innych) i w końcu zaprowadziła ją, do jej pokoju. Zostawiła ją tam, ponieważ miała dużo pracy i chciała, żeby odpoczęła po długiej podróży.

Na samym początku rozpakowała się, wzięła szybki prysznic i pojrzała na zegarek. Było naprawdę późno. Przebrała się w piżamę i spróbowała zasnąć.

W międzyczasie zastanawiała się, dlaczego akurat tutaj trafiła. Czemu Bart jest taki silny? Co chcieli ci mężczyźni? Nikogo tu nie znała, więc nie mogła im nic zrobić w przeszłości. Zawsze gdzie była, tam miała kłopoty. Zawsze się ktoś do niej przyczepił.

Zawsze to nie dawało jej spokoju.