Poprzednie częściWiieeersz <*> Uśmiech pomimo...
Pokaż listęUkryj listę

Wiieeersz <*> W Cieniu Kryształu

powiedz

co widzisz w krysztale

pęknięcia jasność czy ciemność

zwierciadłem

owiń swój umysł

błędy odbite wyrzuć na diament

spójrz w jego migoczące lśnienie

 

zaufaj

kwiatom bez woni złudnych

co leżą na szarym lśnieniu skały

w pocięte promienie

owiń marzenia

chociaż czerwienią brudzą twe ręce

pozwól rzece swym źródłem płynąć

 

piaskiem zakryty

na trupiej plaży

wszystko co miałeś morze zabrało

horyzont słońce

skwarem zdławiło

krwawy wodospad spowalnia tętno

wróci co będzie jest i było

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Domi51 dwa lata temu
    Wiersz pobudzający wyobraźnię, artystyczny. Łap 5 :) pozdrawiam 🙂
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Dom51↔Dzięki:)↔Fajnie, skoro tak:)↔Pozdrawiam🙂:)
  • misz_6 dwa lata temu
    Każdy może interpretować na swój sposób, super wiersz. <33 Miłego dnia
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    Misz_6↔Dzięki:)↔Otóż to. Tak jest bardziej ciekawie:)↔Pozdrawiam🙂:)
  • Maurycy Lesniewski dwa lata temu
    „horyzont słońce
    skwarem zdławiło
    krwawy wodospad spowalnia tętno
    wróci co będzie jest i było”

    Podobno w ostatnich sekundach życia często ludziom „przewija się”
    życie przed oczami. Mam tu wrażenie, że „krwawy wodospad” spowalniający tętno jest tu właśnie edytorem takiego ludzkiego życia.

    Bardzo udany wiersz.

    Pozdrawiam
  • Dekaos Dondi dwa lata temu
    ML↔Dzięki:)↔Też słyszałem, że podobno... ale jak to później komuś powiedzieć?→skoro koniec gry?
    Pozdrawiam🙂:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania