Poprzednie częściWiiieeersz <*> Smutny sad
Pokaż listęUkryj listę

Wiiieeersz *** Rozedrgane

oślepione dobrocią

nie wiedziało czy tylko być

czy ciemność zapraszać

 

dla równowagi

bez szybowania do lepkich cząstek czasu

tylko jak one wolno śnić

  

dużo lecz za mało

by myśli uchronić do jasnego świtu

  

przez cienkie drgania przyszłości

cały las ogarnąć

  

przeszłością

pokochać go jeszcze bardziej

długimi chwilami tęsknoty i lęku

  

kropelkami rosy

namalować deszcz

Średnia ocena: 2.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • il cuore 2 miesiące temu
    trochę to niejasne ale gdyby wyciąć drzewo, to mogłoby być całkiem teges i już by wiedziało...
  • Dekaos Dondi 2 miesiące temu
    il cuore–Dzięki–Po zastanowieniu, zmieniłem–Pozdrawiam:)
  • TseCylia 2 miesiące temu
    Ładnie DiDi. Można tu pooddychać i pomyśleć jakoś tak niespiesznie.
  • Dekaos Dondi 2 miesiące temu
    TseCylia–Dzięki–Ciekawie nawiązałaś do tekstu–Pozdrawiam:)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania