Dasz radę część 124

Witaj Basiu!

Mam takie same odczucia, że przez ostatnich kilka lat mój stosunek do rodzeństwa uległ diametralnej zmianie. Życie wymusiło, by nie tylko przechodzić obok siebie, zajmując się swoim światem, ale i informować się o poczynionych krokach. Jak mieszkaliśmy wspólnie, to jakakolwiek rozłąka była wybawieniem, bo pokój do zagospodarowania, bo korzyść z możliwości wyegzekwowania u rodziców swych zachcianek i tym podobne myśli. Jednak to było dziecko, no nastolatek, a dziś sami dźwigamy brzemię odpowiedzialności, więc to, co nas interesuje, to stabilizacja i nie mówię tu wyłącznie o aspekcie finansowym. Co tu dużo ukrywać, jak dostanie człowiek od życia nauczkę, to i pociechy szuka u swego rodzeństwa. Rodzice, mimo sporego doświadczenia, czasami są jednak ostrożni, bardziej wyczuleni na porażkę, chcą dla nas sterylnego życia, co nie służy naszym ambitnym planom. Rodzeństwo jednak wie, że bez podejmowania ryzyka, czasem pochopnych decyzji, nie pije się szampana.

Teraz, żeby ci udowodnić, że Natalia jest dla mnie również wzorem do naśladowania, to wymienię jedną, ale za to rozbudowaną zaletę. Mianowicie jej skrupulatność w podjętych decyzjach, które jeszcze wczoraj nazywałem niespodziewanymi. Otóż, ja tak samo jak i ty, gdy przychodzi mi coś zaczynać nowego, bądź zwiedzać, to nie zaczynam od poradników, szkoleń, przygotowań, a startuję od zera. A tu słyszę, że jest gotowa na wiele wyzwań, ale nim wystartuje, to gromadzi wiedzę, testuje, by wejść z podstawowym zakresem znajomości tematu, bądź miejsca, jeśli wymaga to logistyki.

To kolejna zaleta, która mnie wprowadza w kompleksy, kobiety z takim IQ, to tragedia dla faceta, który stara się zostać kimś więcej niż tylko przyjacielem. Zauważyłaś chyba, że my boimy się takich kobiet, które mają doprowadzone życie do ładu, które umieją w pojedynkę radzić sobie z trudnymi momentami, a ich wiedza predysponuje je, by być wskazywane, jako przykład, wzór do naśladowania. Bardziej nam oczywiście pasują takie zaradne, elokwentne, bo wiadomo, że łatwiej z nimi dojść do czegokolwiek, ale lubimy sobie poczarować, posłuchać ochów i achów, a to z nimi nie po drodze. Tak, tak, też nam trudno czasem dogodzić, a tyle się mówi, że życie to jest proste jak wiesz czego chcesz.

Coś w tym jest, że tacy intelektualiści, to mają problem ze znalezieniem wspólnego języka z innymi ludźmi, choć de facto, takimi samymi. Natalia przez to, że jest oczytana, wzbudza zainteresowanie, nie koniecznie pozytywne, bo uznawana jest za dumną, popisującą się swymi rozbudowanymi zdaniami, naszpikowanymi synonimami. A ona wieczorami tak intensywnie męczy wzrok nad kolejnymi pozycjami książkowymi, że już weszło jej w nawyk operowanie literackimi zwrotami. Zazdrościmy, zwyczajnie mamy za złe, że ktoś potrafi być interesujący, przyciąga uwagę, zna tyle opowieści, że siłą rzeczy miło spędza się z nią czas.

Nie ma nic gorszego niż samotność, więc każdy szuka przyjaźni, takiej na całe życie, jeśli to jest ktoś tak otwarty, szczery i oddany jak twoja kuzynka, to jesteś bogaczką. Można ciężko pracować, nie mieć z tego wielkich profitów, być przeciętnie utalentowanym, ale gdy znajdujesz zrozumienie w oczach innego człowieka, to jakbyś posiadł majątek. Każdy uwielbia rodzinne święta, wzrusza się, gdy ktoś ci dziękuje publicznie, a jak uzna cię w takim zgromadzeniu za najbliższego przyjaciela, to nogi odmawiają posłuszeństwa.

To do jutra moja koleżanko.

Pozdrawiam Kacper.