Pokaż listęUkryj listę

Wierszee <*> Pobudka

na skraju czasu

zwłoki zegarów

gniją sekundy

godziny

minuty

rdza niszczy tarcze

wskazówki w rozkładzie

z czasem też zniknie

mechanizm zepsuty

 

tylko raz po raz

w zaległej ciszy

rozlega się budzik

jak dzwony z nieba

no dalej człowieku

przestań się lenić

życie trwa nadal

wstawać trzeba

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (10)

  • riggs 27.09.2018
    To jakby czasem do mnie. 5
  • Dekaos Dondi 27.09.2018
    Dzięki riggs. Pozdrawiam
  • Justyska 27.09.2018
    Mój budzik dziś nie zadzwonił, ale i tak wstać trzeba. Mimo różnych analiz i przemyśleń nic nie zmieni faktu, że czas się nie skończy.
    Bardzo mi się podoba ten tekst i rytm i rym i całość.
    Pozdrówka z rana!
  • Dekaos Dondi 27.09.2018
    Dzięki Justysko. Pozdrawiam
  • KarolaKorman 27.09.2018
    ale choć wstawać się nie chce, leniuchowanie nie zawsze dobrze wpływa na samopoczucie. Jakiś człowiek rozlazły później się staje :)
    Pozdrawiam :)
  • Dekaos Dondi 27.09.2018
    Dzięki KarolaKorman Pozdrawiam
  • krajew34 27.09.2018
    Zupełnie nieznam się na wierszach, ale chyba nie jest zły.. przynajmniej mnie się podoba.
  • Dekaos Dondi 27.09.2018
    Dzięki krajew34 Pozdrawiam
  • xfhc 06.11.2018
    Odkopuję starocie, wiem; ale mnie urzekło.
  • Dekaos Dondi 07.11.2018
    Dzięki xfhc za odkopanie.Pozdrawiam:~)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania