Wierszee <*> Przenikanie

cyrkulacja ognia

w pętli kwaśnego czasu

jabłonkowe czarne kruki

lodowe kra skrzydełkami

wyzwalają początki

kwitnienia skostniałych łez

diamentowym popiołem

srebrny miód

na złocistym księżycu

krwawą prowadzi piosenkę

zapłaci skowronkiem

co wiatrem śmiechu i płaczu

nawleka koronkowy horyzont

w zaciszu niedoskonałości

oczy koloru liści

utkane z truskawkowych szypułek

winne są latorośle snów

na brzegu początku morza

kołyszą nitki muszelki

puszyste echa dzwonkami ciszy

zakrzywiają smak ziarenek kawy

na półce w kuchni

konfitury w przezroczystym

więzieniu a kot

przy piecu czeka cierpliwie

w zaułku zniecierpliwienia

rześki strumień owija ryby

wstęgą nieskończonych fal