Wierszee <*> Tożsamość
samotna się błąka między ludźmi
psami szczuty jej obraz wredny
dźwiga pogardę wciąż odtrącana
oddała by duszę nawet swą całą
tak bardzo pragnie być kochaną
miłość nienawiść pycha i fałsz
rzuty kamieniem trafiane w cel
pozory za prawdę brane wciąż
myśli pytanie gdyż ma obawę
czy ja pasuję do tych zabawek
widzi człowieka z empatią wielką
przylgnie do niego może usłyszy
koniec wędrówki zostań ze mną
odtrącił jednak marzenia skryte
samotne z tobą byłoby me życie
wracaj lepiej realnie na ziemię
pomyśl kim jesteś by zrozumieć
zapewne pragniesz los odmienić
lecz nie samotny on wśród ludzi
tożsamość twoją wnet zagubi
wtem na drodze człowieka spotka
co już niestety za nikim nie czeka
swoją tęsknotę zmieszała z jego
pozwolił na to by z nim została
samotna samotność nie jest sama
Komentarze (14)
Pozdrawiam!
Najważniejsze, żeby samemu ze sobą czuć się dobrze. :)
Nie zajrzałam bym tu inaczej, gdyby nie bitwa.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania