Wierszee <*> Bucinka i But

                   ¬««¬««¬

stęskniona bucinka wędruje przez las

zelówki ma łzami zakryte

jej luby but piękny ze skóry on jest

na grzyby on poszedł z koszykiem

nie wrócił kochany choć nocka już śpi

co stwory wypłasza przebrzydłe

cierki runiaki sękory lelusie

krasnale wampiry oślizgłe

nagle z oddali śpiew słyszy rzęsisty

aż uszy jak zając nadstawia

podchodzi blisko i wnerwia się bardzo

zerkając co luby porabia

ten ze stworami chwiejnie się wierci

grzybki wciąga on zelówkami

kochanej bucinki paskud nie widzi

choć zalana wściekłymi łzami

stwory zlęknione zerkają w jej stronę

trącają winnego w cholewkę

spoziera biedak i widzi kochaną

co butem zapewne go trzepnie

prorok był jakiś bo tak jak przewidział

bucinka go całkiem zdeptała

skutecznie bardzo bo wrzasnął on prędko

przepraszam ja kuźwa ałałaj!!

                     ¬««¬««¬

ඣඣඣඣඣඣඣඣඣඣඣ