Poprzednie części: Wiersz - Pasują do wszystkiego.

wiersz - rycerstwem zawżdy

w borze głębokim knieja aż huczy

rycerz żwawo ku łowom kroczy

na miecza rękojści twardo się wspiera

przy nim druhowie poczet to sfera

zbroja błyszcząca hełm lśni jak zorze

kopyto rumaka w darń gęstą orze

nad głową proporzec wietrznie się chwieje

w sercu jest męstwo cnota nadzieje

dziewoja w grodzie z wieży wygląda

oczyma jeno ku boru żąda

„Miły mój, zajadle walcz - ku chwale,

alić pamiętaj: śmierć bywa trwale!”

Następne części: wiersz - plamy wiersz - wahadło dynda beztrosko wiersz - dekompresja

Komentarze (5)

zsrrknight 4 miesiące temu
jak się na siłę rymuje, to wychodzą koślawe konstrukcje. Tu chyba trochę parodystycznie, ale i tak - raczej nie przekonuje
Poncki 4 miesiące temu
Na siłę i honor !!!
Marzena 4 miesiące temu
A mam pytanie. Czy rycerze żwawo brali udział w polowaniach? Przeczytałam - rycerz żwawo ku łowom kroczy. Łowiectwo to zrozumiała rzecz w owych czasach ale czy rycerze i łowy? Może nie uważałam na historii :)
Poncki 4 miesiące temu
Łowy na ludzkie głowy ...
Daro1333 4 miesiące temu
Tak, rycerze polowali.

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania